dishonor | (n) ความเสื่อมเสีย, See also: การเสียชื่อเสียง, ความขายหน้า, ความอับอาย, ความอัปยศ, Syn. shame, infamy, abasement, Ant. grace, honor |
dishonor | (vt) ทำให้เสียชื่อเสียง, See also: ทำให้เสื่อมเสีย, ทำให้อับอายขายหน้า, Syn. disgrace, discredit, Ant. honor |
dishonest | (adj) ไม่ซื่อสัตย์, See also: ไม่ตรงไปตรงมา, ไม่น่าไว้วางใจ, ไม่สุจริตใจ, ไม่จริงใจ, Syn. untruthful, deceitful, slippery, Ant. ethicle, moral |
dishonour | (n) ความเสื่อมเสีย, See also: การเสียชื่อเสียง, ความอับอายขายหน้า, Syn. shame, infamy, Ant. grace, honor |
dishonour | (vt) ทำให้เสียชื่อเสียง, See also: ทำให้เสื่อมเสีย, ทำให้อับอาย, Syn. disgrace, discredit, Ant. honor |
dishonorable | (adj) ไม่น่าเชื่อถือ, See also: น่าอับอายขายหน้า, น่าอัปยศ, Syn. untruthful, shifty, Ant. ethical, moral |
dishonorably | (adv) อย่างน่าอับอาย, See also: อย่างน่าขายหน้า |
dishonourable | (adj) ไม่น่าเชื่อถือ, See also: น่าอับอายขายหน้า, น่าอัปยศ, Syn. untruthful, shifty |
dishonest | (ดิสออน'นิสทฺ) adj. ไม่ซื่อสัตย์, ไม่สุจริต, ไม่น่าไว้วางใจ, ไม่ตรงไปตรงมา, Syn. deceitful, perfidious, Ant. honest |
dishonesty | (ดิสออน'นิสที) n. ความไม่ซื่อสัตย์, ความไม่สุจริต, การกระทำที่ไม่สุจริต, การหลอก, การลวง, Syn. fraud |
dishonor | (ดิสออน'เนอะ) n. ความเสื่อมเกียรติ, ความอัปยศอดสู, ความดูถูก, การไม่ยอมรับตั๋วเงิน, การไม่ยอมจ่ายเงินสำหรับตั๋วเงิน, Syn. disgrace |
dishonour | (ดิสออน'เนอะ) n. ความเสื่อมเกียรติ, ความอัปยศอดสู, ความดูถูก, การไม่ยอมรับตั๋วเงิน, การไม่ยอมจ่ายเงินสำหรับตั๋วเงิน, Syn. disgrace |
dishonourable | (ดิสออน'เนอระเบิล) adj. น่าอับอาย, น่าขายหน้า, ต่ำช้า, เสื่อมเสียชื่อเสียง., See also: disnourably adv. ดูdishonourable, Syn. ignoble, corrupt |
dishonoured cheque | n. เช็คสปริง, เช็คไม่มีเงิน |
dishonest | (adj) ไม่สุจริต, ไม่ซื่อสัตย์, ไม่น่าไว้ใจ, กังฉิน |
dishonesty | (n) ความไม่สุจริต, ความไม่ซื่อสัตย์, ความหลอกลวง |
dishonour | (n) ความไม่มีเกียรติ, ความเสียชื่อเสียงเกียรติยศ |
dishonour | (vt) ทำให้เสื่อมเกียรติ, ทำให้อัปยศอดสู, ทำให้เสียชื่อเสียง, ทำให้ขายหน้า |
dishonour of bill | การบอกปัดไม่รับรองตั๋วเงิน [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
dishonourable discharge | การให้ออกเพราะประพฤติเสื่อมเสีย [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
dishonoured bill | ตั๋วเงินขาดความเชื่อถือ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
notice of dishonour | คำบอกกล่าวว่าตั๋วเงินขาดความเชื่อถือ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
มิชอบ | (adv) dishonestly, See also: illegitimately, deceitfully, Syn. ไม่ดี, ไม่ถูกต้อง, Ant. ชอบ, Example: รูปแบบการกระทำของเขาเข้าข่ายประพฤติมิชอบในหน้าที่ราชการ |
เหม็น | (v) be notorious, See also: be infamous, be dishonorable, be scandalous, Syn. ฉาวโฉ่, Example: ข่าวยาเสพย์ติดมีชื่อนักการเมืองเข้าไปพัวพันจนทำให้ชื่อเสียงของนักการเมืองเหม็นเน่าไปตามๆ กัน, Thai Definition: มีชื่อเสียงไม่ดี |
อัปยศอดสู | (v) disgrace, See also: lose fame, lose face, humiliate, embarrass, dishonour, Syn. อับอายขายหน้า, เสื่อมเสีย, Example: เขาต้องอัปยศอดสูเพราะพฤติกรรมคอรัปชั่นได้ถูกเปิดเผยสู่สาธารณะชน, Thai Definition: เสื่อมเสียชื่อเสียง, น่าอับอายขายหน้า |
คอร์รัปชั่น | (v) be corrupted, See also: be dishonest, cheat, Syn. กินสินบน, รับสินบน, ฉ้อราษฎร์บังหลวง, ติดสินบน, Example: รัฐมนตรีแต่ละคนของพรรคคอร์รัปชั่นหาเงินเข้าพรรค ซึ่งถือเป็นเรื่องร้ายแรงในระบอบประชาธิปไตย, Thai Definition: กระทำการทุจริตหรือคดโกงในตำแหน่ง ไม่ว่าการนั้นจะชอบหรือมิชอบด้วยหน้าที่, Notes: (อังกฤษ) |
ขายชื่อ | (v) betray away somebody's name, See also: dishonor, Syn. ขายชื่อเสียง, Example: อาชญากรรายนี้ได้ขายชื่อบริษัทที่เกี่ยวข้องกับธุรกิจประเภทเดียวกัน, Thai Definition: เอาชื่อเข้าแลกในทำนองขาย |
ความอับอายขายหน้า | (n) shamefulness, See also: discredit, dishonour, disgrace, infamy, ignominy, Example: เขาได้รับความอับอายขายหน้าอย่างร้ายแรง, Thai Definition: การอายไม่กล้าสู้หน้า |
ความอัปยศ | (n) dishonour, See also: disgrace, ignominy, shamefulness, opprobrium, Syn. ความเสื่อมเสีย, ความไร้ยศ, ความเสื่อมชื่อเสียง, ความอับอายขายหน้า, Example: ขอให้ใช้อำนาจเพื่อสร้างเกียรติยศเกียรติศักดิ์อย่าใช้อำนาจไปเพื่อสร้างความอัปยศ |
ความเสื่อมเสีย | (n) disgrace, See also: ignominy, dishonour, discredit, Syn. ความเสียหาย, Example: ทุกวันนี้มีพระภิกษุจำนวนมากประพฤติผิดพระธรรมวินัยก่อให้เกิดความเสื่อมเสียทางศีลธรรม |
คอรัปชั่น | (v) corrupt, See also: cheat, gull, dishonest, defraud, swindle, Syn. โกง, กินสินบน, ฉ้อราษฎร์บังหลวง, Example: คนที่อยากมีฐานะมั่นคงทางเศรษฐกิจอาจมานะบากบั่นสร้างตัวหรืออาจคอรัปชั่นในหน้าที่ราชการก็ได้, Notes: (อังกฤษ) |
คอรัปชั่น | (n) corruption, See also: dishonesty, defraudation, swindle, Syn. การฉ้อราษฎร์บังหลวง, การกินสินบน, Example: รัฐมนตรีคนหนึ่งพูดถึงเรื่องการทุจริตคอรัปชั่นในวงการรัฐบาลระหว่างมีการอภิปรายที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, Notes: (อังกฤษ) |
สกปรก | (adj) dirty, See also: dishonest, crooked, fraudulent, unscrupulous, unsporting, Ant. สะอาด, Example: เขาเชื่อว่าเจ้านายของเขาไม่ได้หาเสียงด้วยวิธีสกปรกอย่างที่ใครๆ กล่าวหา, Thai Definition: ที่ไม่บริสุทธิ์, ต่ำช้า น่ารังเกียจ |
งามหน้า | (v) be disgraceful, See also: be shameful, be inglorious, be dishonorable, be ignominious, Syn. ขายหน้า, ละอาย, น่าละอาย, อับอาย, Ant. น่าภาคภูมิใจ, น่ายกย่อง, น่าชมเชย, น่าสรรเสริญ, Example: ลูกสาวผู้ใหญ่วงศ์หอบผ้าหนีตามผู้ชายไป งามหน้าละคราวนี้, Thai Definition: น่าขายหน้า, เป็นคำประชดในทางไม่ดี เช่นไปทำเสียหายมาแล้วพูดว่า งามหน้าละคราวนี้ |
อาสัตย์ | (adj) dishonest, See also: faithless, perfidious, sly, treacherous, Syn. อสัตย์, กลับกลอก, Ant. สัตย์ซื่อ, ซื่อสัตย์, Thai Definition: ไม่ซื่อตรง |
เสียสัตย์ | (v) betray, See also: be dishonest, Syn. ผิดคำสัตย์, ตระบัดสัตย์, Example: พล.อ.สุจินดา คราประยูรเข้ารับตำแหน่งนายกรัฐมนตรีโดยแถลงว่าตนเองมีความจำเป็นจะต้องเสียสัตย์เพื่อชาติ, Thai Definition: ไม่ปฏิบัติตามคำพูด |
หมิ่น | (v) insult, See also: humiliate, dishonor, disgrace, Syn. ดูหมิ่น, ดูถูก, Ant. ยกย่อง, Example: ศักดิ์ศรีอดีตนายพลของกองทัพถูกหมิ่นอย่างรุนแรง, Thai Definition: แสดงอาการเป็นเชิงดูถูก |
ฉ้อฉล | (adj) deceptive, See also: fraudulent, dishonest, Syn. ฉ้อโกง, ฉ้อ, ยักยอก, หลอก, หลอกลวง, ต้มตุ๋น, ทุจริต, คดโกง, Ant. ซื่อตรง, ซื่อสัตย์, สุจริต, Example: ประเทศไทยมีกระบวนการทางสังคมที่สามารถลงโทษกลุ่มคนฉ้อฉลเหล่านี้ได้ |
น่าอับอาย | (adj) disgraceful, See also: shameful, dishonorable, Syn. น่าอดสู, น่าขายหน้า, น่าอาย, Ant. น่าชื่นชม, น่ายินดี, Example: วัยรุ่นคิดว่า การเปลี่ยนแปลงในร่างกายเป็นเรื่องน่าอับอาย |
เสียศักดิ์ศรี | (v) lose one's honour, See also: be disgraced, be dishonoured, Example: ประธานาธิบดีโซเวียตยอมเสียศักดิ์ศรีเดินทางไปเยือนอดีตประเทศศัตรู เพื่อผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจ, Thai Definition: สูญเสียเกียรติศักดิ์, สูญเสียเกียรติ |
ความทุจริต | (n) dishonesty, See also: corruption, Syn. การคดโกง, การฉ้อฉล, Ant. ความสุจริต, ความซื่อสัตย์, Example: รัฐบาลกำลังถอนรากความทุจริตในวงราชการ |
ทุจริต | (adj) dishonest, See also: crooked, underhanded, venal, fraudulent, Syn. ไม่ซื่อตรง, มีเล่ห์เหลี่ยม, ไม่ซื่อสัตย์, Ant. สุจริต, ซื่อสัตย์, Notes: (บาลี) |
ไม่จริงใจ | (adj) insincere, See also: dishonest, two-faced |
อัปยศ | [appayot] (n) EN: shame ; disgrace ; dishonour ; ignomity FR: honte [ f ] |
อัปยศอดสู | [appayot otsū] (v) EN: shame ; disgrace ; lose fame ; lose face ; humiliate ; embarrass ; dishonour |
ฉ้อฉล | [chøchon] (adj) EN: deceptive ; fraudulent ; dishonest |
การกระทำอันไม่สุจริต | [kān kratham an mai sutjarit] (n, exp) EN: dishonest action |
ความเสื่อมเสีย | [khwām seūamsīa] (n) EN: disgrace ; ignominy ; dishonour ; discredit |
ไม่จริงใจ | [mai jingjai] (adj) EN: insincere ; dishonest ; two-faced FR: hypocrite ; malhonnête |
ไม่สุจริต | [mai sutjarit] (adj) EN: dishonestly |
ไม่ถูกต้อง | [mai thūktǿng] (adv) EN: dishonestly |
มิชอบ | [michøp] (adv) EN: dishonestly ; illegitimately ; deceitfully ; improperly ; wrongly ; unfustifiably FR: malhonnêtement |
หมิ่น | [min] (v) EN: insult ; humiliate ; dishonor ; disgrace FR: diffamer ; insulter ; humilier |
งามหน้า | [ngāmnā] (v) EN: be disgraceful ; be shameful ; be inglorious ; be dishonorable; be ignominious |
ทุจริต | [thutjarit] (v) EN: cheat ; betray ; corrupt ; be dishonest FR: corrompre ; soudoyer ; être malhonnête |
ทุจริต | [thutjarit] (adj) EN: dishonest ; fraudulent ; crooked ; venal ; underhand = underhanded (Am.) FR: malhonnête ; déloyal |
dishon | |
dishong | |
dishonor | |
dishonest | |
dishonesty | |
dishonored | |
dishonestly | |
dishonorable |
dishonest | |
dishonour | |
dishonesty | |
dishonours | |
dishonestly | |
dishonoured | |
dishonesties | |
dishonouring | |
dishonourable | |
dishonourably |
dishonest | (adj) deceptive or fraudulent; disposed to cheat or defraud or deceive, Syn. dishonorable, Ant. honest |
dishonestly | (adv) in a corrupt and deceitful manner, Syn. venally, deceitfully, Ant. honestly |
dishonesty | (n) the quality of being dishonest, Ant. honesty |
dishonesty | (n) lack of honesty; acts of lying or cheating or stealing, Syn. knavery |
dishonor | (n) a state of shame or disgrace, Syn. dishonour, Ant. honor |
dishonor | (n) lacking honor or integrity, Syn. dishonour, Ant. honor |
dishonor | (v) bring shame or dishonor upon, Syn. shame, dishonour, attaint, disgrace, Ant. honor |
dishonor | (v) refuse to accept, Syn. dishonour, Ant. honor |
dishonorable | (adj) lacking honor or integrity; deserving dishonor, Syn. dishonourable, Ant. honorable |
dishonorable discharge | (n) a discharge from the armed forces for a grave offense (as sabotage or espionage or cowardice or murder) |
dishonorableness | (n) the quality of not deserving honor or respect, Syn. dishonourableness, Ant. honorableness |
dishonorably | (adv) in a dishonorable manner, Ant. honorably |
dishonorably | (adv) with dishonor, Ant. honorably |
corruptible | (adj) capable of being corrupted, Syn. purchasable, bribable, venal, dishonest |
disgracefully | (adv) in a dishonorable manner or to a dishonorable degree, Syn. discreditably, ingloriously, dishonorably, ignominiously, dishonourably, shamefully |
rape | (v) force (someone) to have sex against their will, Syn. ravish, outrage, dishonour, violate, assault, dishonor |
Dishonest | a. [ Pref. dis- + honest: cf. F. déshonnête, OF. deshoneste. ] Inglorious triumphs and dishonest scars. Pope. [ 1913 Webster ] Speak no foul or dishonest words before them [ the women ]. Sir T. North. [ 1913 Webster ] Dishonest with lopped arms the youth appears, To get dishonest gain. Ezek. xxii. 27. [ 1913 Webster ] The dishonest profits of men in office. Bancroft. [ 1913 Webster ] |
Dishonest | v. t. [ Cf. OF. deshonester. ] To disgrace; to dishonor; I will no longer dishonest my house. Chapman. [ 1913 Webster ] |
Dishonestly | adv. In a dishonest manner. [ 1913 Webster ] |
Dishonesty | n. [ Cf. OF. deshonesté, F. déshonnêteté. ] |
Dishonor | n. [ OE. deshonour, dishonour, OF. deshonor, deshonur, F. déshonneur; pref. des- (L. dis-) + honor, honur, F. honneur, fr. L. honor. See Honor. ] It was not meet for us to see the king's dishonor. Ezra iv. 14. [ 1913 Webster ] His honor rooted in dishonor stood. Tennyson. [ 1913 Webster ] |
Dishonor | v. t. Nothing . . . that may dishonor |
Dishonorable | a. [ Cf. F. déshonorable. ] He that is dishonorable in riches, how much more in poverty! Ecclus. x. 31. [ 1913 Webster ] To find ourselves dishonorable graves. Shak. -- |
Dishonorary | a. Bringing dishonor on; tending to disgrace; lessening reputation. Holmes. [ 1913 Webster ] |
Dishonorer | n. One who dishonors or disgraces; one who treats another indignity. Milton. [ 1913 Webster ] |
坏事 | [坏 事 / 壞 事] to ruin sth; to spoil; to sour; to make things bad; evil deed; bad action; dishonesty; criminality; corruption #9,319 [Add to Longdo] |
侮辱 | [侮 辱] to insult; to humiliate; dishonor #10,378 [Add to Longdo] |
诈 | [诈 / 詐] crafty; dishonest #18,301 [Add to Longdo] |
羞辱 | [羞 辱] to baffle; to humiliate; shame; dishonor; humiliation #20,527 [Add to Longdo] |
奸商 | [奸 商] an unscrupulous businessman; a profiteer; a shark; dishonest business #24,271 [Add to Longdo] |
敛财 | [敛 财 / 斂 財] to accumulate wealth by dishonest means #28,445 [Add to Longdo] |
不端 | [不 端] improper; dishonorable #46,460 [Add to Longdo] |
偏斜 | [偏 斜] crooked; not upright; diverging from straight line; improper; dishonest #61,525 [Add to Longdo] |
开后门 | [开 后 门 / 開 後 門] to open the back door; fig. under the counter; to do a secret or dishonest deal; to let sth in by the back door #71,872 [Add to Longdo] |
走内线 | [走 内 线 / 走 內 線] insider contacts; via private channels; to seek influence with sb via family members (possibly dishonest or underhand) #387,203 [Add to Longdo] |
不名誉事物 | [不 名 誉 事 物 / 不 名 譽 事 物] dishonor [Add to Longdo] |
不诚实 | [不 诚 实 / 不 誠 實] dishonest [Add to Longdo] |
慁 | [慁] confused; dishonor [Add to Longdo] |
挂羊头,卖狗肉 | [挂 羊 头 , 卖 狗 肉 / 掛 羊 頭 , 賣 狗 肉] to hang a sheep's head while selling dog meat (成语 saw); to cheat; dishonest advertising; wicked deeds carried out under banner of virtue [Add to Longdo] |
玩弄词藻 | [玩 弄 词 藻 / 玩 弄 詞 藻] to juggle with words (dishonestly); to be a hypocrite and hide behind florid rhetoric [Add to Longdo] |
连手 | [连 手 / 連 手] concerted action; to collude (in dishonesty) [Add to Longdo] |
饱私囊 | [饱 私 囊 / 飽 私 囊] to stuff one's pockets; to enrich oneself dishonestly [Add to Longdo] |
Ehrlosigkeit { f } | dishonorableness [Add to Longdo] |
Unehre { f } | dishonour [Add to Longdo] |
Unehrlichkeit { f } | dishonesty [Add to Longdo] |
Unredlichkeit { f } | dishonesty [Add to Longdo] |
ehrlos | dishonourable [Add to Longdo] |
ehrlos { adv } | dishonourably [Add to Longdo] |
entehren | entehrend | entehrt | entehrt | entehrte | to dishonor [ Am. ]; to dishonour [ Br. ] | dishonoring | dishonored | dishonors | dishonored [Add to Longdo] |
entehrend | dishonorable [Add to Longdo] |
entehrend { adv } | dishonorably [Add to Longdo] |
unehrenhaft { adj } | unehrenhafter | am unehrenhaftesten | dishonorable [ Am. ]; dishonourable [ Br. ] | more dishonourable | most dishonourable [Add to Longdo] |
unehrenhaft { adv } | dishonorably [Add to Longdo] |
unehrlich { adj } | unehrlicher | am unehrlichsten | dishonest | more dishonest | most dishonest [Add to Longdo] |
unehrlich { adv } | dishonestly [Add to Longdo] |
unlauter { adj } | dishonest [Add to Longdo] |
Lieber tot als ehrlos. | Better death than dishonor. [Add to Longdo] |
不正 | [ふせい, fusei] (adj-na, n) injustice; unfairness; iniquity; impropriety; irregularity; dishonesty; illegality; fraud; (P) #4,391 [Add to Longdo] |
傷(P);疵;瑕;創 | [きず, kizu] (n) (1) wound; injury; cut; gash; bruise; scratch; scrape; scar; (2) chip; crack; scratch; nick; (3) (See 玉に疵) flaw; defect; weakness; weak point; (4) stain (on one's reputation); disgrace; dishonor; dishonour; (5) (See 心の傷) (emotional) hurt; hurt feelings; (P) #5,907 [Add to Longdo] |
汚し | [よごし, yogoshi] (n-suf, n) (1) { food } soiling; polluting; being dirty; (2) shame; disgrace; dishonor; dishonour; (n) (3) chopped fish, shellfish or vegetables, dressed with (miso or other) sauce [Add to Longdo] |
汚す(P);穢す | [よごす(汚す)(P);けがす, yogosu ( yogosu )(P); kegasu] (v5s, vt) (1) to pollute; to contaminate; to soil; to make dirty; to stain; (2) (esp. けがす) to disgrace; to dishonour; to dishonor; to defile; (P) [Add to Longdo] |
汚名 | [おめい, omei] (n) stigma; dishonour; dishonor; infamy; (P) [Add to Longdo] |
横着 | [おうちゃく, ouchaku] (adj-na, n, vs) dishonesty; laziness; cunning; (P) [Add to Longdo] |
顔に泥を塗る | [かおにどろをぬる, kaonidorowonuru] (exp, v5r) to bring disgrace (dishonor, dishonour) on; to fling mud at; to put to shame [Add to Longdo] |
顔汚し | [かおよごし, kaoyogoshi] (n) a disgrace or dishonor (dishonour) [Add to Longdo] |
非良心的 | [ひりょうしんてき, hiryoushinteki] (adj-na) unscrupulous; dishonest; irresponsibly done (work, etc.) [Add to Longdo] |
不義理 | [ふぎり, fugiri] (adj-na, n) dishonesty; injustice; dishonor; dishonour; ingratitude [Add to Longdo] |
不純 | [ふじゅん, fujun] (adj-na, n) impurity; adulteration; dishonesty; irregularity; (P) [Add to Longdo] |
不正直 | [ふしょうじき, fushoujiki] (adj-na, n) dishonest [Add to Longdo] |
不正直者 | [ふしょうじきもの, fushoujikimono] (n) dishonest person [Add to Longdo] |
不誠意 | [ふせいい, fuseii] (n) insincerity; dishonesty; untruthfulness; bad faith [Add to Longdo] |
不誠実 | [ふせいじつ, fuseijitsu] (adj-na, n) insincerity; dishonesty; untruthfulness; bad faith [Add to Longdo] |
不渡り | [ふわたり, fuwatari] (n) non-payment; dishonouring (bill); dishonoring (bill); bouncing (cheque, check); (P) [Add to Longdo] |
不渡り手形 | [ふわたりてがた, fuwataritegata] (n) dishonored bill; dishonoured bill [Add to Longdo] |
不渡り小切手 | [ふわたりこぎって, fuwatarikogitte] (n) dishonored check; dishonoured cheque [Add to Longdo] |
不徳義 | [ふとくぎ, futokugi] (adj-na, n) immorality; dishonesty [Add to Longdo] |
不名誉 | [ふめいよ, fumeiyo] (adj-na, n) dishonor; dishonour; disgrace; shame [Add to Longdo] |
不名誉除隊 | [ふめいよじょたい, fumeiyojotai] (n) (See 名誉除隊) dishonorable discharge; dishonourable discharge [Add to Longdo] |
狡い | [ずるい(P);こすい, zurui (P); kosui] (adj-i) (1) (uk) sly; cunning; dishonest; sneaky; crafty; (2) (esp. こすい) miserly; (P) [Add to Longdo] |