vindictive | (adj) ที่มีใจพยาบาท, See also: อาฆาต, Syn. revengeful |
vindictive | (adj) พยาบาท, แก้แค้น, อาฆาต, มีเจตนาร้าย |
vindictive damages | ค่าเสียหายที่เพิ่มเพื่อลงโทษ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
ความอาฆาต | (n) feud, See also: vindictiveness, malice, resentment, rancour, Syn. ความพยาบาท, Example: วัยรุ่นเป็นวัยเจ้าอารมณ์และมีบางรายถึงกับแสดงความอาฆาตหรือไม่ก็โต้ตอบอย่างรุนแรง, Thai Definition: ความผูกใจเจ็บและอยากแก้แค้น |
พยาบาท | (v) be vengeful, See also: be vindictive, harbour thought of revenge/of vindication, Syn. อาฆาต, Example: อิทธิพลของศาสนาทำให้คนมีจิตใจเมตตา ไม่พยาบาทอาฆาตต่อกัน, Thai Definition: ผูกใจเจ็บและอยากแก้แค้น, ปองร้าย, Notes: (บาลี), (สันสกฤต) |
ความพยาบาท | (n) revenge, See also: vengeance, vengefulness, malice, vindictiveness, vendetta, Syn. ความอาฆาต, ความแค้น, การปองร้าย, Ant. การให้อภัย, Example: ความพยาบาทระหว่างสองตระกูลนี้สืบเนื่องกันมาเกือบหนึ่งศตวรรษ, Thai Definition: การผูกใจเจ็บและอยากแก้แค้น |
พยาบาท | [phayābāt] (v) EN: be vengeful ; be vindictive ; harbour thought of revenge/of vindication ; be bent on revenge FR: vouloir se venger ; être vindicatif ; manisfester un esprit de vengeance ; avoir de la rancune (contre) ; avoir de l'inimitié pour/contre |
vindictive | |
vindictiveness |
vindictive | |
vindictively | |
vindictiveness |
unvindictive | (adj) not vindictive |
vindictiveness | (n) a malevolent desire for revenge, Syn. vengefulness |
despiteful | (adj) showing malicious ill will and a desire to hurt; motivated by spite, Syn. vindictive, spiteful |
revengeful | (adj) disposed to seek revenge or intended for revenge; - Shakespeare; - M.R.Cohen, Syn. vindictive, vengeful |
revengefully | (adv) in a vindictive, revengeful manner, Syn. vengefully, vindictively |
Indictive | a. [ L. indictivus. See Indict. ] Proclaimed; declared; public. Kennet. [ 1913 Webster ] |
Vindictive | a. [ For vindicative, confused with L. vindicta revenge, punishment, fr. vindicare to vindicate. Cf. Vindicative. ] I am vindictive enough to repel force by force. Dryden. [ 1913 Webster ]
-- |
Rachsucht { f } | vindictiveness [Add to Longdo] |
rachsüchtig | vindictive [Add to Longdo] |
rachsüchtig { adv } | vindictively [Add to Longdo] |
執念深い | [しゅうねんぶかい, shuunenbukai] (adj-i) vindictive; tenacious; persistent; spiteful; vengeful [Add to Longdo] |