uninhabitable | (adj) ซึ่งไม่สามารถอาศัยอยู่ได้ |
inhabit | (vt) อยู่อาศัย, See also: เข้าพำนัก, พักอาศัย, Syn. occupy, live, reside |
inhabitant | (n) ผู้อาศัย, See also: คนพื้นเมือง, คนท้องถิ่น, Syn. occupant, resident, dweller |
inhabitancy | (n) ที่อยู่อาศัย, Syn. home, dwelling |
inhabit | (อินแฮบ'บิท) vt. อาศัยอยู่ใน, อยู่ใน, มีอยู่ใน., See also: inhabitability n. inhabitable adj. inhabitation n., Syn. dwelll in |
inhabitance | (อินแฮบ'บิเทินซี, อินแฮบ'บิเทินซฺ) n. สถานที่อยู่อาศัย, ที่อยู่อาศัย, การอยู่อาศัยinhabitant (อินแฮบ'บิเทินทฺ) n. ผู้อยู่อาศัย, สัตว์ที่อยู่อาศัย, ผู้อาศัย, พลเมือง., See also: inhabiter n., Syn. resident |
inhabitancy | (อินแฮบ'บิเทินซี, อินแฮบ'บิเทินซฺ) n. สถานที่อยู่อาศัย, ที่อยู่อาศัย, การอยู่อาศัยinhabitant (อินแฮบ'บิเทินทฺ) n. ผู้อยู่อาศัย, สัตว์ที่อยู่อาศัย, ผู้อาศัย, พลเมือง., See also: inhabiter n., Syn. resident |
inhabit | (vt) อยู่, อาศัยอยู่, มีอยู่ใน |
inhabitable | (adj) อยู่ได้, อาศัยอยู่ได้ |
inhabitant | (n) ประชากร, พลเมือง, ชาวบ้าน, ผู้อาศัย |
densely inhabited district | เขตที่อยู่อาศัยหนาแน่น [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
densely inhabited district | เขตที่อยู่หนาแน่น [ประชากรศาสตร์ ๔ ก.พ. ๒๕๔๕] |
inhabitant | ผู้อยู่อาศัย, ราษฎร [ประชากรศาสตร์ ๔ ก.พ. ๒๕๔๕] |
inhabitant | ราษฎร [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
inhabitants | ผู้อยู่อาศัย, ราษฎร [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
Density Inhabited District | เขตที่อยู่หนาแน่น, Example: มักหมายถึงประชากรในเขตเมือง ซึ่งถูกจัดกลุ่มตามพื้นที่ที่มีผู้อยู่อาศัยหนาแน่นกว่าเขตอื่นของประเทศ เช่น เขตมหานคร (metropolitan) เขตนครหลวง (conurbation) เป็นต้น [สิ่งแวดล้อม] |
Inhabitants | ผู้อยู่อาศัย, Example: ลักษณะของการครอบครองที่อยู่ [สิ่งแวดล้อม] |
inhabited | [อินฮาบิเดดท] (n, vt) ที่อาศัยอยู่ |
inhabited | [อินฮาบิเดดท] (n, vt) ที่อาศัยอยู่ |
inhabited | [อินฮาบิเดดท] (n, vt) ที่อาศัยอยู่ |
inhabited | [อินฮาบิเดดท] (n, vt) ที่อาศัยอยู่ |
ร้าง | (adj) deserted, See also: abandoned, desolate, uninhabited, forsaken, vacant, tenantless, empty, unoccupied, Syn. ว่างเปล่า, Example: โรงน้ำแข็งเก่าที่เลิกกิจการไปแล้ว ถูกทิ้งไว้เป็นบ้านร้าง อยู่ติดกับชายทะเล, Thai Definition: ลักษณะของการปราศจากผู้คน |
ว่าง | (adj) empty, See also: vacant, blank, clear, void, unoccupied, uninhabited, Syn. ว่างเปล่า, Ant. เต็ม, Example: ถ้าหลังตึกมีที่ว่าง ก็ทำที่จอดรถเพิ่มขึ้นได้, Thai Definition: ที่ไม่มีอะไร |
อยู่อาศัย | (v) live, See also: settle, inhabit, Syn. พักอาศัย, อาศัย, Example: รัฐบาลจัดที่ดินป่าสงวนที่เสื่อมโทรมให้ราษฎรได้เข้าอยู่อาศัยในรูปหมู่บ้านป่าไม้เพื่อให้มีที่ทำกินและได้แรงงานปลูกป่าขึ้น |
ข้าแผ่นดิน | (n) citizen, See also: inhabitant, dweller, Syn. ชาวเมือง, พลเมือง, ราษฎร, ประชาชน, Example: ข้าแผ่นดินอยู่เย็นเป็นสุขบนแผ่นดินไทยมาหลายชั่วอายุคน, Count Unit: คน, Thai Definition: พลเมืองของประเทศที่มีเชื้อชาตินั้นและอาศัยทำมาหากินอยู่ในประเทศนั้น |
พฤกษเทวดา | (n) tree deity, See also: tree-spirit, the spirit inhabiting a tree, Example: ละครจักรๆ วงศ์ๆ ของไทย มักมีเรื่องเกี่ยวกับพฤกษเทวดาประกอบอยู่ด้วย, Count Unit: ตน, Thai Definition: เทวดาที่สิงอยู่ตามต้นไม้, Notes: (สันสกฤต) |
พลเมือง | (n) population, See also: citizen, inhabitant, people, Syn. ประชากร, พสกนิกร, ชาวเมือง, ราษฎร, Example: อินเดีย ประเทศที่มีพลเมืองมากเป็นอันดับ 2 ของโลกกำลังเข้าสู่เทศกาลเลือกตั้ง, Count Unit: คน, Thai Definition: ชาวประเทศ |
พสก | (n) people, See also: folk, citizen, civilian, inhabitant, Syn. พลเมือง, พสกนิกร, ประชาชน, ราษฎร, Example: พระบรมรูปทรงม้าที่หน้าพระราชวังดุสิตเกิดขึ้นจากความร่วมมือร่วมใจของเหล่าพสกทั่วพระราชอาณาเขตที่ช่วยกันรวบรวมเงินขึ้นทูลเกล้าฯ ถวาย, Count Unit: คน, Notes: (บาลี/สันสกฤต) |
พสกนิกร | (n) inhabitant, See also: citizen, people, civilian, Syn. พลเมือง, ประชาราษฎร์, ประชากร, พสก, Example: พระมหากษัตริย์ผู้ทรงธรรมเป็นปูชนียบุคคลของพสกนิกร, Count Unit: คน |
พำนัก | (v) dwell, See also: reside, live, abide, inhabit, Syn. อยู่, พัก, อาศัย, พักพิง, Example: ราชสกุลโรมานอฟที่ยังมีชีวิตอยู่ ส่วนใหญ่พำนักอยู่ในยุโรป |
ประชาชน | (n) people, See also: inhabitants, residents, populace, mass, citizen, crowd, Syn. พลเมือง, สามัญชน, พสกนิกร, ราษฎร, ประชากร, มวลชน, หมู่ชน, ฝูงชน, Example: วิถีการดำเนินชีวิตความรู้สึกนึกคิดของประชาชนเปลี่ยนแปลงไป, Count Unit: กลุ่ม, พวก |
ประชากร | (n) population, See also: people, inhabitants, residents, populace, Syn. พลเมือง, ประชาชน, ราษฎร, มวลชน, สามัญชน, Example: ประชากรของไทยเพิ่มขึ้นรวดเร็วมาก, Thai Definition: หมู่พลเมือง (เกี่ยวกับจำนวน) |
ประชาชนพลเมือง | (n) people, See also: inhabitants, residents, populace, mass, citizen, crowd, Syn. พลเมือง, สามัญชน, พสกนิกร, ราษฎร, ประชากร, มวลชน, หมู่ชน, ฝูงชน, ประชาชน, Example: เมืองชัยภูมิมีความสงบประชาชนพลเมืองเป็นคนเรียบร้อย, Count Unit: คน, กลุ่ม, พวก, Thai Definition: ประชาชนที่เป็นพลเมืองของประเทศ |
ประชาราษฎร์ | (n) people, See also: citizen, populace, inhabitants, Syn. พลเมือง, ประชาชน, ประชากร, พลเรือน, ราษฎร, Example: ประชาราษฎร์พากันได้รับความสุขในแว่นแคว้นของพระองค์, Count Unit: กลุ่ม, พวก |
ชาวพื้นเมือง | (n) native, See also: original inhabitant, aboriginal, Syn. ชนพื้นเมือง, คนพื้นเมือง, Ant. คนต่างถิ่น, ชาวต่างถิ่น, Example: เผ่าอะบอริจินเป็นชาวพื้นเมืองของประเทศออสเตรเลีย, Count Unit: คน |
ชาวเล | (n) fishermen inhabiting the west coast of Thailand, Syn. ชาวน้ำ, Example: ชาวเลจะอาศัยขับถ่ายลงตามดงไม้ไม่นิยมสร้างห้องส้วมไว้ในบ้าน |
คนพื้นเมือง | (n) native, See also: primitive, inhabitant, local person, Syn. คนท้องถิ่น, Example: คนพื้นเมืองจะรู้ดีว่าถ้าเกิดเหตุการณ์อย่างนี้ต้องปฏิบัติตัวอย่างไร, Count Unit: คน |
ชนพื้นเมือง | (n) aborigine, See also: native, primitive, inhabitant, indigenous person, Example: มีผู้ตั้งข้อสันนิษฐานว่าคนไทยเป็นชนพื้นเมืองที่อาศัยอยู่ในดินแดนที่เป็นประเทศไทยปัจจุบันมานานแล้ว, Count Unit: คน, Thai Definition: ผู้อาศัยดั้งเดิมในท้องถิ่นหนึ่งๆ มักมีภาษาและวัฒนธรรมการดำรงชีพเฉพาะกลุ่ม |
ไทยหลวง | (n) Shans, See also: Greater Thai race, a race of ancient Siamese, inhabiting the north and north western parts, Syn. ไทยใหญ่ |
อาศัย | [āsai] (v) EN: dwell ; inhabit ; live ; lodge ; reside ; settle ; rest ; abide ; stay FR: habiter ; vivre ; résider ; loger ; gîter |
ชาว | [chāo] (n) EN: inhabitant ; citizen ; resident ; native ; townsfolk ; urban population ; people FR: habitant [ m ] ; citoyen [ m ] ; résident [ m ] ; nationaux [ mpl ] ; peuple [ m ] |
ชาวเล | [chāolē] (n) EN: sea gypsies ; sea folk ; sea people ; fishermen inhabiting the west coast of Thailand |
ชาวน้ำ | [chāonām] (n) EN: sea gypsies ; fishermen inhabiting the west coast of Thailand |
ชาวพื้นเมือง | [chāo pheūnmeūang] (n, exp) EN: native ; native inhabitant FR: natif [ m ] ; native [ f ] ; indigène [ m ] (r.) |
ไม่ธรรมดา | [mai thammadā] (adj) EN: uncommon ; strange ; unusual ; odd ; peculiar FR: inhabituel |
อพยพประชากร | [opphayop prachākøn] (v, exp) EN: evacuate inhabitants FR: évacuer la population |
เพื่อนร่วมโลก | [pheūoen ruam lōk] (n, exp) EN: one's world mate ; fellow inhabitants of the world ; all fellow beings |
พิกล | [phikon] (adj) EN: weird ; unusual ; peculiar ; not normal ; queer ; odd ; strange ; funny FR: singulier ; inhabituel ; étrange ; mystérieux , bizarre ; loufoque |
พิเศษ | [phisēt] (adj) EN: special ; particular ; peculiar ; extraordinary ; distinctive ; extra ; exceptional ; unusual ; singular FR: spécial ; particulier ; exceptionnel ; remarquable ; inhabituel ; singulier ; extra (inv.) |
ผิดปกติ | [phitpakati = phitpokkati] (adj) EN: abnormal ; unusual ; offbeat ; irregular ; uncommon ; preposterous FR: inhabituel ; anormal ; aberrant ; extraordinaire ; insolite ; singulier |
ผิดสังเกต | [phitsangkēt] (adj) EN: unusual ; untoward FR: bizarre ; étrange ; insolite ; inhabituel ; singulier ; qui sort de l'ordinaire |
ผิดธรรมชาติ | [phitthammachāt] (adj) EN: unnatural ; irregular ; abnormal ; unusual ; uncommon ; offbeat FR: anormal ; inhabituel ; bizarre ; exceptionnel ; extraordinaire ; inusité ; singulier |
ผิดธรรมดา | [phitthammadā] (adj) EN: unusual ; exceptional ; abnormal ; extraordinary ; out of the ordinary ; strange ; offbeat ; uncommon ; irregular ; preposterous FR: inhabituel ; exceptionnel ; unique ; hors du commun ; peu commun ; anormal |
พลเมือง | [phonlameūang] (n) EN: citizen ; inhabitant ; civilian ; dweller ; people ; population FR: citoyen [ m ] ; civil [ m ] ; population [ f ] |
พระภูมิ | [phraphūm] (n) EN: guardian spirit inhabiting a homestead FR: esprit du lieu [ m ] |
พฤกษเทวดา | [phreuksathēwadā] (n) EN: tree deity ; tree-spirit ; the spirit inhabiting a tree |
ผู้อาศัย | [phū-āsai] (n) EN: inhabitant ; tenant ; occupant |
ผู้อยู่อาศัย | [phūyū-āsai] (n) EN: inhabitant ; resident ; occupant ; dweller FR: habitant [ m ] |
แปลก ๆ | [plaēk plaēk] (adj) EN: unusual FR: inhabituel |
แปลกประหลาด | [plaēk pralāt] (adj) EN: unusual ; strange ; queer ; odd ; uncommon ; weird ; peculiar FR: étonnant ; surprenant ; inhabituel ; étrange |
ประชากร | [prachākøn] (n) EN: population ; inhabitants ; residents ; populace ; public ; crowd ; masses FR: population [ f ] ; habitants [ mpl ] ; résidents [ mpl ] |
ประชาราษฎร์ | [prachārāt] (n) EN: people ; inhabitants ; residents ; populace ; public ; crowd ; masses FR: population [ f ] ; citoyens [ mpl ] ; habitants [ mpl ] ; résidents [ mpl ] |
ร้าง | [rāng] (adj) EN: deserted ; abandoned ; desolate ; uninhabited ; forsaken ; vacant ; tenantless ; empty ; unoccupied FR: désert ; abandonné |
ราษฎร | [rātsadøn] (n) EN: people ; population ; populace ; masses ; citizens ; inhabitants FR: peuple [ m ] ; population [ f ] ; habitants [ mpl ] |
สิง | [sing] (v) EN: haunt ; inhabit ; be haunted ; be possessed FR: hanter |
อยู่ | [yū] (v) EN: stay ; put up ; lodge ; live ; reside ; dwell ; inhabit FR: habiter ; vivre ; rester ; demeurer ; loger ; résider ; vivre |
อยู่อาศัย | [yū-āsai] (v, exp) EN: live ; settle ; inhabit FR: vivre ; évoluer |
อยู่ไม่ได้ | [yū mai dāi] (adj) FR: inhabitable |
inhabit | |
inhabits | |
inhabited | |
inhabitant | |
inhabitant | |
inhabiting | |
inhabitants | |
inhabitants | |
uninhabited | |
inhabitation | |
uninhabitable |
inhabit | |
inhabits | |
inhabited | |
inhabitant | |
inhabiting | |
inhabitable | |
inhabitants | |
uninhabited | |
uninhabitable |
inhabit | (v) be present in |
inhabitancy | (n) the act of dwelling in or living permanently in a place (said of both animals and men), Syn. inhabitation, habitation |
inhabitant | (n) a person who inhabits a particular place, Syn. habitant, dweller, denizen, indweller |
rock-inhabiting | (adj) of ferns and lichens that grow on rocks |
uninhabitable | (adj) not fit for habitation |
uninhabited | (adj) not having inhabitants; not lived in, Ant. inhabited |
dwell | (v) exist or be situated within, Syn. inhabit |
habitable | (adj) fit for habitation, Syn. inhabitable |
populate | (v) inhabit or live in; be an inhabitant of, Syn. dwell, live, inhabit |
Coinhabitant | n. One who dwells with another, or with others. “Coinhabitants of the same element.” Dr. H. More. [ 1913 Webster ] |
Disinhabited | a. Uninhabited. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] |
Inhabit | v. t. The high and lofty One, that inhabiteth eternity. Is. lvii. 15. [ 1913 Webster ] O, who would inhabit |
Inhabit | v. i. To have residence in a place; to dwell; to live; to abide. [ Archaic or Poetic ] Shak. [ 1913 Webster ] They say wild beasts inhabit here. Waller. [ 1913 Webster ] |
Inhabitable | a. [ L. inhabitabilis. See Inhabit. ] Capable of being inhabited; habitable. [ 1913 Webster ] Systems of inhabitable planets. Locke. [ 1913 Webster ] |
Inhabitable | a. [ L. inhabitabilis: cf. F. inhabitable. See In- not, and Habitable. ] Not habitable; not suitable to be inhabited. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] The frozen ridges of the Alps |
Inhabitancy | Ruins yet resting in the wild moors testify a former inhabitance. Carew. [ 1913 Webster ] |
Inhabitant | n. [ L. inhabitans, -antis, p. pr. of inhabitare. ] [ 1913 Webster ] In this place, they report that they saw inhabitants which were very fair and fat people. Abp. Abbot. [ 1913 Webster ] |
Inhabitate | v. t. To inhabit. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] |
Inhabitation | n. [ L. inhabitatio a dwelling. ] [ 1913 Webster ] The inhabitation of the Holy Ghost. Bp. Pearson. [ 1913 Webster ] The beginning of nations and of the world's inhabitation. Sir W. Raleigh. [ 1913 Webster ] |
Inhabitativeness | n. (Phrenol.) A tendency or propensity to permanent residence in a place or abode; love of home and country. [ 1913 Webster ] |
Inhabited | a. Uninhabited. [ Obs. ] Brathwait. [ 1913 Webster ] |
Inhabiter | n. An inhabitant. [ R. ] Derham. [ 1913 Webster ] |
Inhabitiveness | n. (Phrenol.) See Inhabitativeness. [ 1913 Webster ] What the phrenologists call inhabitiveness. Lowell. [ 1913 Webster ] |
Inhabitress | n. A female inhabitant. [ R. ] [ 1913 Webster ] |
Noninhabitant | n. One who is not an inhabitant; a stranger; a foreigner; a nonresident. [ 1913 Webster ] |
Reinhabit | v. t. To inhabit again. Mede. [ 1913 Webster ] |
Unobjectionable | See high. [ 1913 Webster ] Variants: Unnoble, Unniggard, Unnegotiable, Unneedful, Unnavigable, Unnative, Unnamable, Unmysterious, Unmusical, Unmuscular, Unmotherly, Unmonkish, Unmoist, Unmodish, Unmodifiable, Unmitigable, Unmiry, Unmiraculous, Unmingleable, Unmindful, Unmilitary, Unmild, Unmighty, Unmetaphorical, Unmerry, Unmeritable, Unmerciable, Unmercenary, Unmentionable, Unmendable, Unmelodious, Unmeet, Unmeek, Unmatronlike, Unmatchable, Unmasculine, Unmarvelous, Unmarriageable, Unmarriable, Unmarketable, Unmanly, Unmanlike, Unmanful, Unmanageable, Unmalleable, Unmakable, Unmaidenly, Unlusty, Unlustrous, Unluminous, Unlucent, Unlovable, Unlosable, Unlordly, Unlogical, Unlineal, Unlimber, Unlightsome, Unlibidinous, Unlevel, Unladylike, Unlaborious, Unknowable, Unknotty, Unknightly, Unkingly, Unjustifiable, Unjoyous, Unjoyful, Unjealous, Uninvestigable, Uninventive, Uninterpretable, Uninteresting, Unintentional, Unintelligible, Unintelligent, Uninstructive, Uninquisitive, Uninjurious, Uninhabitable, Uningenuous, Uningenious, Uninfluential, Uninflammable, Unindustrious, Unindulgent, Unindifferent, Unincreasable, Unincidental, Unimpugnable, Unimprovable, Unimpressionable, Unimpressible, Unimportant, Unimplicit, Unimmortal, Unimaginative, Unimaginable, Unillusory, Unidle, Unideal, Unhygienic, Unhhurtful, Unhurt, Unhostile, Unhopeful, Unhonorable, Unhigh |
居民 | [居 民] resident; inhabitant #984 [Add to Longdo] |
无人 | [无 人 / 無 人] unmanned; uninhabited #3,479 [Add to Longdo] |
住户 | [住 户 / 住 戶] inhabitant; householder #8,292 [Add to Longdo] |
栖 | [栖] to roost; to inhabit; to stay; habitat #16,626 [Add to Longdo] |
栖 | [栖 / 棲] to roost; to inhabit; to stay; habitat #16,626 [Add to Longdo] |
契丹 | [契 丹] Qidan; Khitan; ethnic people in ancient China who were a branch of the Eastern Hu people inhabiting the valley of the Xar Murun River in the upper reaches of the Liaohe River #19,899 [Add to Longdo] |
聚居 | [聚 居] inhabit a region (esp. an ethnic group); congregate #23,381 [Add to Longdo] |
生息 | [生 息] to inhabit; to live (in a habitat) #34,665 [Add to Longdo] |
荒岛 | [荒 岛 / 荒 島] barren or uninhabited island; CL:個|个[ ge4 ], 座[ zuo4 ] #41,826 [Add to Longdo] |
无人区 | [无 人 区 / 無 人 區] an uninhabited region #44,322 [Add to Longdo] |
居住者 | [居 住 者] inhabitant #45,843 [Add to Longdo] |
边民 | [边 民 / 邊 民] people living on the frontiers; inhabitants of a border area #56,795 [Add to Longdo] |
荒无人烟 | [荒 无 人 烟 / 荒 無 人 煙] desolate and uninhabited (成语 saw) #66,540 [Add to Longdo] |
渺无人烟 | [渺 无 人 烟 / 渺 無 人 煙] remote and uninhabited (成语 saw); deserted; God-forsaken #126,199 [Add to Longdo] |
杳无人烟 | [杳 无 人 烟 / 杳 無 人 煙] dark and uninhabited (成语 saw); remote and deserted; God-forsaken #206,173 [Add to Longdo] |
原住民族 | [原 住 民 族] original inhabitant; indigenous people [Add to Longdo] |
居住于 | [居 住 于 / 居 住 於] inhabit [Add to Longdo] |
没有人烟 | [没 有 人 烟 / 沒 有 人 煙] uninhabited [Add to Longdo] |
聚居地 | [聚 居 地] inhabited land; habitat [Add to Longdo] |
贾第虫 | [贾 第 虫 / 賈 第 蟲] Giardia lamblia protozoan parasite that inhabits the gut [Add to Longdo] |
贾第虫属 | [贾 第 虫 属 / 賈 第 蟲 屬] Giardia lamblia protozoan parasite that inhabits the gut [Add to Longdo] |
住民 | [じゅうみん, juumin] (n) citizens; inhabitants; residents; population; (P) #2,006 [Add to Longdo] |
生息(P);栖息;棲息 | [せいそく, seisoku] (n, vs) inhabiting; living; (P) #4,122 [Add to Longdo] |
住む | [すむ, sumu] (v5m, vi) (See 棲む) to live (of humans); to reside; to inhabit; to dwell; to abide; (P) #4,169 [Add to Longdo] |
住人 | [じゅうにん, juunin] (n) dweller; inhabitant; resident; (P) #7,357 [Add to Longdo] |
先住民 | [せんじゅうみん, senjuumin] (n, adj-no) former inhabitant; indigenous people; aborigines #9,029 [Add to Longdo] |
国人 | [くにびと, kunibito] (n) indigenous person; inhabitant of a country; (P) #15,062 [Add to Longdo] |
がらがら | [garagara] (adv, adv-to, vs) (1) (on-mim) clattering; rattling; gargling; (adj-na, adj-no) (2) empty; bare; uninhabited; vacant; unoccupied; (3) raspy (voice); gravelly; (n) (4) rattle (e.g. baby's toy) [Add to Longdo] |
オーストラリアンスウェルシャーク | [o-sutorariansuuerusha-ku] (n) Australian swellshark (Cephaloscyllium laticeps, species of catshark which inhabits the continental shelf of southern Australia) [Add to Longdo] |
ブリトン人 | [ブリトンじん, buriton jin] (n) Briton (celtic inhabitant of historical Britain) [Add to Longdo] |
可住地 | [かじゅうち, kajuuchi] (n) habitable area; inhabitable land [Add to Longdo] |
居住者 | [きょじゅうしゃ, kyojuusha] (n) resident; inhabitant; (P) [Add to Longdo] |
空谷 | [くうこく, kuukoku] (n) lonely or uninhabited valley [Add to Longdo] |
現住建造物 | [げんじゅうけんぞうぶつ, genjuukenzoubutsu] (n) inhabited building [Add to Longdo] |
戸口;戸々;戸戸 | [ここう, kokou] (n) houses and inhabitants; population [Add to Longdo] |
三尸 | [さんし, sanshi] (n) (See 庚申待) the three worms (in Taoism, worms that inhabit the human gut and, on the eve of the 57th day of the sexagenary cycle, ascend to heaven during one's sleep to report on one's wrongdoings) [Add to Longdo] |
住す | [じゅうす, juusu] (v5s, vi) (See 住する) to live; to reside; to inhabit [Add to Longdo] |
住する | [じゅうする, juusuru] (vs-s, vi) to live; to reside; to inhabit [Add to Longdo] |
住まう | [すまう, sumau] (v5u, vi) to live; to reside; to inhabit; (P) [Add to Longdo] |
出身者 | [しゅっしんしゃ, shusshinsha] (n) (1) alumnus (alumnae); graduate; old boy (girl); (2) former member of an organization; (3) former inhabitant (country, region, etc.); (P) [Add to Longdo] |
神族 | [しんぞく, shinzoku] (n) (m-sl) (See 魔族) divine being; inhabitant of heaven [Add to Longdo] |
人外 | [じんがい;にんがい, jingai ; ningai] (n, adj-no) (1) (じんがい only) uninhabited area; (2) acting inhumanly; inhuman person [Add to Longdo] |
人外境 | [じんがいきょう, jingaikyou] (n) uninhabited area [Add to Longdo] |
棲む;栖む | [すむ, sumu] (v5m, vi) (See 住む) to live (of animals); to inhabit; to nest [Add to Longdo] |
全住民 | [ぜんじゅうみん, zenjuumin] (n) all the inhabitants [Add to Longdo] |
鳥が棲む森 | [とりがすむもり, torigasumumori] (exp, n) woods inhabited by birds [Add to Longdo] |
入居者 | [にゅうきょしゃ, nyuukyosha] (n) (See テナント) tenant (esp. residential tenant in apartment block); occupant; inhabitant; inmate [Add to Longdo] |
廃村 | [はいそん, haison] (n) (See ゴーストタウン) ghost town; deserted village; village without inhabitants [Add to Longdo] |
八咫の烏 | [やたのからす, yatanokarasu] (n) (1) (obsc) (See 八咫烏) Yatagarasu (mythical raven who aided Emperor Jimmu on his eastern expedition); (2) three-legged crow inhabiting the sun in Chinese mythology [Add to Longdo] |
八咫烏 | [やたがらす, yatagarasu] (n) (1) Yatagarasu (mythical raven who aided Emperor Jimmu on his eastern expedition); (2) three-legged crow inhabiting the sun in Chinese mythology [Add to Longdo] |
非現住建造物 | [ひげんじゅうけんぞうぶつ, higenjuukenzoubutsu] (n) uninhabited building [Add to Longdo] |
本島人 | [ほんとうじん, hontoujin] (n) inhabitants of main island [Add to Longdo] |
魔族 | [まぞく, mazoku] (n) (See 神族, 魔界) demonic or magic being; inhabitant of hell (or the spirit world) [Add to Longdo] |
無人の境 | [むじんのきょう, mujinnokyou] (n) uninhabited land [Add to Longdo] |
韃靼 | [だったん, dattan] (n) Tartary (various tribes that historically inhabited the area north of China) [Add to Longdo] |