accriminate | v. t. [ L. ac- (for ad to) + criminari. ] To accuse of a crime. [ Obs. ] -- |
Incriminate | v. t. |
incriminate | (vt) ฟ้องร้อง, See also: กล่าวหา, Syn. accuse, charge, inculpate |
incriminate | (อินคริม' มะเนท) vt. กล่าวโทษ, ใส่ร้าย, กล่าวหา, ฟ้องร้อง, ดำเนินคดีฟ้องร้อง., See also: incrimination n. incriminator n. incriminatory adj., Syn. accuse |
incriminate | (vt) ใส่ความ, ปรักปรำ, ใส่ร้ายป้ายสี |
incriminate | กล่าวโทษ, ทำให้ต้องรับโทษทางอาญา [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
ทับถม | (v) defame, See also: incriminate, criticize, defame, slander, Syn. ซ้ำเติม, Example: สมศรีทับถมเพื่อนเมื่อรู้ว่าเขาทำความผิด, Thai Definition: กล่าวซ้ำเติมให้เขาเสียหายหนักขึ้น |
ปรักปรำ | (v) incriminate, See also: allege, blame, condemn, give evidence against, Syn. กล่าวหา, ว่าร้าย, กล่าวร้าย, ป้ายร้าย, ให้ร้าย, ใส่ร้ายป้ายสี, Example: พยานหลายคนให้การปรักปรำเขา, Thai Definition: กล่าวโทษโดยไม่ได้พิสูจน์ว่าเป็นความจริงหรือไม่ |
กล่าวโทษ | [klāothōt] (v) EN: accuse ; charge ; indict ; incriminate ; allege ; blame ; impeach FR: inculper ; accuser de ; charger |
ปรักปรำ | [prakpram] (v) EN: incriminate ; allege ; blame ; condemn ; give evidence against FR: condamner ; blâmer |
ปรักปรำคนดี | [prakpram khon dī] (v, exp) EN: frame up an innocent person ; incriminate innocent person |
incriminate |
incriminate | |
incriminated | |
incriminates |
incriminate | (v) suggest that someone is guilty, Syn. imply, inculpate |
Incriminate | v. t. |