defame | (vt) ทำลายชื่อเสียง, See also: ทำให้เสียชื่อเสียง, กล่าวให้ร้าย, Syn. backbite, denigrate, discredit, disparage, malign, revile, vilify, Ant. extol, laud, praise |
defame | (vt) ทำให้เสียชื่อเสียง, See also: ทำให้เสื่อมเสีย, Syn. besmirch, traduce |
defame | (ดิเฟม') vt. ทำลายชื่อเสียง, ใส่ร้ายป้ายสี., See also: defamation n. ดูdefame defamatory adj. ดูdefame |
defame | (vt) ใส่ร้ายป้ายสี, ทำให้เสียชื่อเสียง, หมิ่นประมาท, สบประมาท |
วางเพลิง | (v) defame, See also: slander, frame, malign, Syn. ว่าร้าย, ให้ร้าย, นินทา, Thai Definition: พูดให้ร้ายคนอื่นลับหลัง |
ให้ร้าย | (v) defame, See also: malign, slander, smear, vilify, abuse, Syn. ป้ายสี, ให้ร้ายป้ายสี, ใส่ความ, ใส่ร้าย, ป้ายร้าย, Example: เขาได้ใช้วิธีประจบสอพลอเลียเจ้านายหรือแม้กระทั่งให้ร้ายเพื่อนร่วมงานเพื่อประโยชน์ตนเอง, Thai Definition: ใส่ความผู้อื่นโดยไม่มีมูลความจริง |
โพนทะนา | (v) defame, See also: condemn publicly, publicize, propagate, Syn. กระจายข่าว, แพร่ข่าว, ประจาน, ป่าวร้อง, Example: เขาถูกรัฐบาลโพนทะนาว่าเป็นศัตรูของชาติ, Thai Definition: พูดกล่าวโทษหรือติเตียนท่านต่อหน้าผู้อื่น |
ทับถม | (v) defame, See also: incriminate, criticize, defame, slander, Syn. ซ้ำเติม, Example: สมศรีทับถมเพื่อนเมื่อรู้ว่าเขาทำความผิด, Thai Definition: กล่าวซ้ำเติมให้เขาเสียหายหนักขึ้น |
กลั่นแกล้ง | (v) defame, See also: persecute, treat somebody badly, slander, libel, Syn. แกล้ง, Example: เจ้าหน้าที่ได้กล่าวถึงการตรวจค้นครั้งนี้ว่าไม่ได้เป็นการกลั่นแกล้งใครเป็นการเข้าตรวจค้นตามหน้าที่, Thai Definition: หาความไม่ดีใส่ให้, หาอุบายให้ร้ายโดยวิธีต่างๆ, แกล้งใส่ความ |
defame | |
defamed |
defame | |
defamed | |
defames |
defame | (v) charge falsely or with malicious intent; attack the good name and reputation of someone, Syn. denigrate, asperse, slander, smear, besmirch, smirch, calumniate, sully |
defamer | (n) one who attacks the reputation of another by slander or libel, Syn. vilifier, libeler, maligner, slanderer, backbiter, traducer |
Defame | v. t. My guilt thy growing virtues did defame; Rebecca is . . . defamed of sorcery practiced on the person of a noble knight. Sir W. Scott. |
Defame | n. Dishonor. [ Obs. ] Chaucer. [ 1913 Webster ] |
Defamer | n. One who defames; a slanderer; a detractor; a calumniator. [ 1913 Webster ] |
毁 | [毁 / 譭] defame; to slander #5,052 [Add to Longdo] |
丑化 | [丑 化 / 醜 化] defame; libel; to defile; to smear; to vilify #37,519 [Add to Longdo] |
诋 | [诋 / 詆] defame; to slander #92,792 [Add to Longdo] |