alienate | (vt) ทำให้หมางเมิน, Syn. enstrange |
alienate | (vt) โอน (ทรัพย์สิน) |
alienation | (n) การทำให้เหินห่าง, See also: การทำให้บาดหมาง, Syn. enstrangement, disaffection |
alienation | (n) การโอน (ทรัพย์) |
alienation | (n) ความห่างเหิน, See also: ความหมางเมิน |
alienation | (n) สภาวะผิดปกติ, See also: สภาวะวิกลจริต |
alienate from | (phrv) ทำให้เหินห่าง, See also: ทำให้แตกแยก, เมินหมาง, ไม่เป็นมิตร |
alienate | (เอ' ลิเนท, แอล' เยินเนท) vt. ทำให้เหินห่าง, ทำให้บาดหมาง, โอน (เงิน, ที่ดิน) , ทำให้วิกลจริต, ขับออก. -alienator n. ผู้โอนกรรมสิทธิ์ |
alienation | (เอเลียนเน' เชิน) n. การทำให้เหินห่าง, การทำให้บาดหมาง, การโอน (เงิน, ที่ดิน) , ภาวะวิกลจริต, การยุแหย่, Syn. separation |
alienation of affections | ความบาดหมางหรือเหินห่างของสามีภรรยาที่เนื่องจากบุคคลที่สาม |
alienate | (vt) ทำให้แตกกัน, ทำให้บาดหมาง, เปลี่ยนเจ้าของ, โอน(เงิน) |
alienation | (n) การทำให้บาดหมางกัน, การเปลี่ยนเจ้าของ, การโอน(เงิน) |
alienation | การโอนทรัพย์สิน [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
alienation | ความรู้สึกแปลกพวก [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
alienation | ๑. การตีตัวออกห่าง๒. การโอนอสังหาริมทรัพย์๓. การลดคุณค่าในความเป็นมนุษย์ [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
alienation | อัญภาวะ [ปรัชญา ๒ มี.ค. ๒๕๔๕] |
Alienation (Philosophy) | ความผิดแปลกสภาวะ (ปรัชญา) [TU Subject Heading] |
Alienation (Social psychology) | ความผิดแปลกสภาวะ (จิตวิทยาสังคม) [TU Subject Heading] |
alienat | He felt alienated from society. |
alienat | His behavior alienated his friends. |
alienat | His coolness has alienated his friends. |
alienat | How long have you been alienated from your family? |
การขาย | [kān khāi] (n) EN: sale ; selling FR: vente [ f ] ; aliénation [ f ] |
ความบ้า | [khwām bā] (n) EN: insanity ; madness ; craziness ; mania ; delirium ; mental disorder ; mental illness ; lunacy FR: folie [ f ] ; démence [ f ] ; aliénation [ f ] ; délire [ m ] ; déséquilibre mental [ m ] ; déglingue [ f ] (fam.) |
ความรู้สึกแปลกแยก | [khwām rūseuk plaēk yaēk] (n, exp) EN: feeling of alienation |
ทำให้เหินห่าง | [thamhai hoēnhāng] (v, exp) EN: alienate FR: aliéner |
alienate | |
alienated | |
alienates | |
alienating | |
alienation |
alienate | |
alienated | |
alienates | |
alienating | |
alienation |
alienate | (v) make withdrawn or isolated or emotionally dissociated |
alienation | (n) the feeling of being alienated from other people, Syn. estrangement, disaffection |
alienation | (n) separation resulting from hostility, Syn. estrangement |
alienation | (n) (law) the voluntary and absolute transfer of title and possession of real property from one person to another |
alienation | (n) the action of alienating; the action of causing to become unfriendly |
alienation of affection | (n) a tort based on willful and malicious interference with the marriage relation by a third party without justification or excuse |
alienator | (n) an unpleasant person who causes friendly people to become indifferent or unfriendly or hostile |
Alienate | a. [ L. alienatus, p. p. of alienare, fr. alienus. See Alien, and cf. Aliene. ] Estranged; withdrawn in affection; foreign; -- with O alienate from God. Milton. [ 1913 Webster ] |
Alienate | v. t. The errors which . . . alienated a loyal gentry and priesthood from the House of Stuart. Macaulay. [ 1913 Webster ] The recollection of his former life is a dream that only the more alienates him from the realities of the present. I. Taylor. [ 1913 Webster ] |
Alienate | n. A stranger; an alien. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] |
alienated | adj.
|
Alienation | n. [ F. aliénation, L. alienatio, fr. alienare, fr. alienare. See Alienate. ] The alienation of his heart from the king. Bacon. [ 1913 Webster ] |
Alienator | n. One who alienates. [ 1913 Webster ] |
離れ | [ばなれ;はなれ, banare ; hanare] (suf) (1) (ばなれ only) separation from; loss of interest in; independence of; distancing (of oneself) from; disillusionment with; alienation from (something); (pref) (2) (はなれ only) (See 離れ座敷) detached (dwelling, room) #2,252 [Add to Longdo] |
離反 | [りはん, rihan] (n, vs) estrangement; alienation; disaffection; (P) #18,295 [Add to Longdo] |
異化効果 | [いかこうか, ikakouka] (n) alienation effect; Verfremdungseffekt [Add to Longdo] |
自己疎外 | [じこそがい, jikosogai] (n) self-alienation [Add to Longdo] |
精神錯乱 | [せいしんさくらん, seishinsakuran] (n, adj-no) mental derangement; mental confusion; alienation [Add to Longdo] |
疎む | [うとむ, utomu] (v5m, vt) to neglect; to shun; to alienate [Add to Longdo] |
疎んじる | [うとんじる, utonjiru] (v1, vt) to neglect; to shun; to alienate; to distance oneself from [Add to Longdo] |
疎外 | [そがい, sogai] (n, vs) estrangement; neglect; alienation; casting out; (P) [Add to Longdo] |
疎外感 | [そがいかん, sogaikan] (n) feeling of alienation [Add to Longdo] |
疎隔 | [そかく, sokaku] (n, vs) alienation [Add to Longdo] |