47 ผลลัพธ์ สำหรับ -dissociat-
หรือค้นหา: -dissociat-, *dissociat*

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
dissociate(vt) ทำให้แยกออกจากกัน, See also: ทำให้ตัดขาดจากกัน, ทำให้พ้นจาก, ทำให้แยกตัว, Syn. separate, disunite, disengage
dissociation(n) การแยกออกจากกัน, See also: การตัดขาดจากกัน, การแยกตัว, การไม่มีส่วนร่วม, Syn. disunion, severance, disengagement
dissociate from(phrv) แยกออกจาก, See also: แยกจาก

Hope Dictionary
dissociate(ดิโซ'ชีเอท) vt. ทำให้แยกออก, ทำให้สลายตัว. vi. แยกตัวออกจากการสังคม, แตกแยก, See also: dissociative adj. ดูdissociate, Syn. separate
dissociation(ดิโซซีเอ'เชิน) n. การแยกออก, การแตกแยก, Syn. separation

Nontri Dictionary
dissociate(vt) แยกตัวออก, ไม่ชอบสังคม, แยกจากกัน, ไม่ชอบสังสรรค์

ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน
dissociation of sensibilityอนารมณ์ [วรรณกรรม ๖ มี.ค. ๒๕๔๕]

คลังศัพท์ไทย (สวทช.)
Dissociateแตกตัว, การแตกตัว, แตกออก [การแพทย์]
Dissociationกลไกทางจิตแตกแยกของบุคลิกภาพ [การแพทย์]
Dissociationการแตกตัว, ไม่มีความสัมพันธ์กันเลย [การแพทย์]
Dissociation Constantค่าคงที่ในการแตกตัว, ค่าคงที่การแตกตัว, ค่าคงที่ของการแตกตัว [การแพทย์]
Dissociation Energyพลังงานแตกแยก [การแพทย์]
Dissociation Factorแฟกเตอของการแตกตัว [การแพทย์]
Dissociation, Electromechanicalหัวใจห้องล่างเต้นแต่ไม่มีการไหลเวียนเลือด [การแพทย์]
Dissociative Reactionโรคประสาทดิสโซซิเอชั่น [การแพทย์]
Dissociative Typeแบบมีอาการดิสโซสิเอชั่น [การแพทย์]

ตัวอย่างประโยคจาก Tanaka JP-EN Corpus
dissociatAfter the summit, President Mitterand said that he dissociated himself from the statement.
dissociatHe dissociated himself from the firm he had worked for for eighteen years.

NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)
ความร้าวฉาน(n) disunion, See also: dissociation, split, rupture, discord, disagreement, dissension, disjunction, Syn. ความระหองระแหง, ความแตกร้าว, ความบาดหมาง, Ant. ความสามัคคี, ความปรองดอง, Example: ความขัดแย้งที่เกิดขึ้นทำให้เกิดเป็นความร้าวฉานระหว่างสถาบัน

Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)
ปลีก[plīk] (v) EN: get away ; extricate oneself ; slip away ; branch off ; separate ; dissociate ; retire ; evade  FR: dissocier ; séparer

CMU Pronouncing Dictionary
dissociate
 /D IH0 S OW1 S IY0 EY0 T/
/ดิ โซ้ว สี่ เอ่ ถึ/
/dɪsˈəʊsiːeɪt/
dissociation
 /D IH0 S OW2 S IY0 EY1 SH AH0 N/
/ดิ โซว สี่ เอ๊ เฉิ่น/
/dɪsˌəʊsiːˈeɪʃən/

Oxford Advanced Learners Dictionary
dissociate
 (vt) /d i1 s ou1 sh i ei t/ /ดิ้ โซ้ว ฉิ เอ่ ถึ/ /dˈɪsˈouʃɪeɪt/
dissociated
 (vt, vt) /d i1 s ou1 sh i ei t i d/ /ดิ้ โซ้ว ฉิ เอ่ ถิ ดึ/ /dˈɪsˈouʃɪeɪtɪd/
dissociates
 (vt) /d i1 s ou1 sh i ei t s/ /ดิ้ โซ้ว ฉิ เอ่ ถึ สึ/ /dˈɪsˈouʃɪeɪts/
dissociating
 (vt) /d i1 s ou1 sh i ei t i ng/ /ดิ้ โซ้ว ฉิ เอ่ ถิ่ง/ /dˈɪsˈouʃɪeɪtɪŋ/
dissociation
 (n) /d i1 s ou2 s i ei1 sh @ n/ /ดิ้ โซว สิ เอ๊ เฉิ่น/ /dˈɪsˌousɪˈeɪʃən/

WordNet (3.0)
dissociate(v) to undergo a reversible or temporary breakdown of a molecule into simpler molecules or atoms
dissociation(n) the act of removing from association
dissociation(n) a state in which some integrated part of a person's life becomes separated from the rest of the personality and functions independently, Syn. disassociation
dissociation(n) (chemistry) the temporary or reversible process in which a molecule or ion is broken down into smaller molecules or ions
dissociation constant(n) the equilibrium constant for a reversible dissociation
dissociative(adj) tending to produce dissociation
dissociative disorder(n) dissociation so severe that the usually integrated functions of consciousness and perception of self break down

Collaborative International Dictionary (GCIDE)
dissociate

v. t. [ imp. & p. p. Dissociated; p. pr. & vb. n. Dissociating. ] [ L. dissociatus, p. p. of dissociare to dissociate; dis- + sociare to unite, associate, socius companion. See Social. ] To separate from fellowship or union; to disunite; to disjoin; as, to dissociate the particles of a concrete substance. [ 1913 Webster ]

Before Wyclif's death in 1384, John of Gaunt had openly dissociated himself from the reformer. A. W. Ward. [ 1913 Webster ]

dissociated

adj. 1. not connected or associated.
Syn. -- unconnected. [ WordNet 1.5 +PJC ]

2. (Chem.) diffusing independently in a fluid; -- said of ions or molecules which may form relatively stable associated structures; as, the products become rapidly dissociated from the active site of the enzyme. Opposite of associated. [ PJC ]

Dissociation

n. [ L. dissociatio: cf. F. dissociation. ] 1. The act of dissociating or disuniting; a state of separation; disunion. [ 1913 Webster ]

It will add infinitely dissociation, distraction, and confusion of these confederate republics. Burke. [ 1913 Webster ]

2. (Chem.) The process by which a compound body breaks up into simpler constituents; -- said particularly of the action of heat on gaseous or volatile substances; as, the dissociation of the sulphur molecules; the dissociation of ammonium chloride into hydrochloric acid and ammonia. [ 1913 Webster ]

Dissociative

a. Tending or leading to dissociation. [ 1913 Webster ]


CC-CEDICT CN-EN Dictionary
解离[jiě lí, ㄐㄧㄝˇ ㄌㄧˊ,   /  ] dissociation; to break up a chemical compound into its elements [Add to Longdo]

EDICT JP-EN Dictionary
解離[かいり, kairi] (n, vs) dissociation [Add to Longdo]
解離性障害[かいりせいしょうがい, kairiseishougai] (n) dissociative disorder [Add to Longdo]
解離性同一性障害[かいりせいどういつせいしょうがい, kairiseidouitsuseishougai] (n) dissociative identity disorder [Add to Longdo]
解離定数[かいりていすう, kairiteisuu] (n) dissociation constant [Add to Longdo]
解離熱[かいりねつ, kairinetsu] (n) heat of dissociation [Add to Longdo]
光解離[ひかりかいり, hikarikairi] (n) photodissociation; photo-dissociation [Add to Longdo]
電気解離[でんきかいり, denkikairi] (n) (1) (See 電離) ionization; ionisation; (2) electrolytic dissociation [Add to Longdo]
電離[でんり, denri] (n, vs) (1) (abbr) (See 電気解離) ionization; ionisation; (2) electrolytic dissociation [Add to Longdo]

Time: 0.0422 seconds, cache age: 2.191 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/