52 ผลลัพธ์ สำหรับ -eccm-
หรือค้นหา: -eccm-, *eccm*

เนื่องจากผลลัพธ์มีน้อย ระบบจึงเปลี่ยนคำค้นเป็น eccl

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
ecclesiastic(n) นักบวช (โดยเฉพาะในศาสนาคริสต์), See also: พระ โดยเฉพาะในศาสนาคริสต์, Syn. churchman, cleargyman
ecclesiastical(adj) เกี่ยวกับพระในศาสนาคริสต์, See also: เกี่ยวกับนักบวช, Syn. churchly, clearical, ministerial

Hope Dictionary
ecclesian. โบสถ์, ฝูงชนที่มาชุมนุมกัน, การชุมนุมกัน -pl. eccleses
ecclesiastic(อิคลีซิแอส'ทิค) n., adj. (เกี่ยวกับ) พระสอนศาสนา, สงฆ์., Syn. clergyman, ecclesiastical
ecclesiasticismn. หลักปฎิบัติของสงฆ์, การปฎิบัติตามวินัยสงฆ์
ecclesio-Pref. "โบสถ์"

Nontri Dictionary
ecclesiastic(adj) เกี่ยวกับศาสนา, เกี่ยวกับพระ, เกี่ยวกับสงฆ์
ecclesiastic(n) พระ, สงฆ์, พระสงฆ์
ecclesiastical(adj) เกี่ยวกับศาสนา, เกี่ยวกับโบสถ์, เกี่ยวกับพระ, เกี่ยวกับสงฆ์, ของสงฆ์

ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน
ecclesia (L.)ศาสนสถาน, ที่ชุมนุมศาสนิกชน [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
ecclesiastical courtศาลศาสนา [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
ecclesiastical thingsศาสนสมบัติ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]

ตัวอย่างประโยคจาก Open Subtitles
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
Next time I'll make Eccles cakes. I love those. คราวหน้าแม่จะทำเค้กเอ็กเคิลส์ แม่ชอบ Nowhere Boy (2009)

NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)
ฐานานุกรม(n) ecclesiastical orders, Example: การได้รับแต่งตั้งเป็นพระฐานานุกรม ทำให้มีฐานะเป็นพระสมณศักดิ์ ที่มีฐานะทางสังคมสูงกว่าพระสามัญ, Thai Definition: ลำดับตำแหน่งยศพระสงฆ์ที่พระราชาคณะมีอำนาจตั้งสมณศักดิ์ให้ตามทำเนียบ
ของวัด(n) ecclesiastical material, Syn. ของสงฆ์, Example: ชาวบ้านยืมของวัดมาใช้ช่วยงานทำบุญของหมู่บ้าน
ของสงฆ์(n) ecclesiastical material, Syn. ของวัด, Example: ที่ดินผืนนี้เป็นที่ดินของสงฆ์, Thai Definition: ของที่เป็นของวัด, ของที่สงฆ์ใช้ร่วมกัน

Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)
ราชาคณะ[rāchākhana] (n) EN: high ecclesiastical dignitary ; high Buddhist ecclesiastical dignitary ; high dignitary monk
สังฆนายก[sangkhanāyok] (n) EN: Chairman of the Ecclesiastical

CMU Pronouncing Dictionary
eccles
 /EH1 K AH0 L Z/
/เอ๊ะ เขิ่ล สึ/
/ˈekəlz/
eccleston
 /EH1 K AH0 L S T AA0 N/
/เอ๊ะ เขิ่ล สึ ต่าน/
/ˈekəlstɑːn/
ecclesiastic
 /IH0 K L IY2 Z IY0 AE1 S T IH0 K/
/อิ คลี สี่ แอ๊ สึ ติ ขึ/
/ɪklˌiːziːˈæstɪk/
ecclesiastical
 /IH0 K L IY2 Z IY0 AE1 S T IH0 K AH0 L/
/อิ คลี สี่ แอ๊ สึ ติ เขิ่ล/
/ɪklˌiːziːˈæstɪkəl/

Oxford Advanced Learners Dictionary
Eccles
 (proper) /e1 k l z/ /เอะ ขึลึ สึ/ /ˈeklz/
ecclesiastic
 (n) /i1 k l ii2 z i a1 s t i k/ /อิ้ คลี สิ แอ๊ สึ ติ ขึ/ /ˈɪklˌiːzɪˈæstɪk/
ecclesiastics
 (n) /i1 k l ii2 z i a1 s t i k s/ /อิ้ คลี สิ แอ๊ สึ ติ ขึ สึ/ /ˈɪklˌiːzɪˈæstɪks/
ecclesiastical
 (adj) /i1 k l ii2 s i a1 s t i k l/ /อิ้ คลี สิ แอ๊ สึ ติ ขึ ล/ /ˈɪklˌiːsɪˈæstɪkl/
ecclesiastically
 (adv) /i1 k l ii2 s i a1 s t i k l ii/ /อิ้ คลี สิ แอ๊ สึ ติ ขลี่/ /ˈɪklˌiːsɪˈæstɪkliː/

WordNet (3.0)
eccles(n) Australian physiologist noted for his research on the conduction of impulses by nerve cells (1903-1997), Syn. John Eccles, Sir John Carew Eccles
eccles cake(n) a flat round cake of sweetened pastry filled with dried fruit
ecclesiastes(n) an Old Testament book consisting of reflections on the vanity of human life; is traditionally attributed to Solomon but probably was written about 250 BC, Syn. Book of Ecclesiastes
ecclesiastical(adj) of or associated with a church (especially a Christian Church), Syn. ecclesiastic
ecclesiastical attire(n) attire that is appropriate to wear in a church, Syn. ecclesiastical robe
ecclesiastically(adv) in an ecclesiastic manner
ecclesiastical mode(n) any of a system of modes used in Gregorian chants up until 1600; derived historically from the Greek mode, Syn. medieval mode, Gregorian mode, church mode
ecclesiastical province(n) the district within the jurisdiction of an archbishop or a metropolitan or one of the territorial divisions of an ecclesiastical order
ecclesiasticism(n) excessive adherence to ecclesiastical forms and activities
ecclesiasticism(n) religion appropriate to a church and to ecclesiastical principles and practices

Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Eccle

n. (Zoöl.) The European green woodpecker; -- also called ecall, eaquall, yaffle. [ Prov. Eng. ] [ 1913 Webster ]

Ecclesia

‖n.; pl. Ecclesiæ [ L., fr. Gr. &unr_;. ] 1. (Gr. Antiq.) The public legislative assembly of the Athenians. [ 1913 Webster ]

2. (Eccl.) A church, either as a body or as a building. [ 1913 Webster ]

Ecclesial

a. Ecclesiastical. [ Obs. ] Milton. [ 1913 Webster ]

Ecclesiarch

n. [ LL. ecclesiarcha, fr. Gr. &unr_; church + &unr_; to rule: cf. F. ecclésiarque. ] An official of the Eastern Church, resembling a sacrist in the Western Church. [ 1913 Webster ]

Ecclesiast

n. 1. An ecclesiastic. Chaucer. [ 1913 Webster ]

2. The Apocryphal book of Ecclesiasticus. [ Obs. ] [ 1913 Webster ]

Ecclesiastes

n. [ L., fr. Gr. &unr_; a preacher. See Ecclesiastic, a. ] One of the canonical books of the Old Testament. [ 1913 Webster ]

Ecclesiastic

a. [ L. ecclesiasticus, Gr. &unr_;, fr. &unr_; an assembly of citizens called out by the crier; also, the church, fr. &unr_; called out, fr. &unr_; to call out; 'ek out + &unr_; to call. See Ex-, and Hale, v. t., Haul. ] Of or pertaining to the church. See Ecclesiastical. “Ecclesiastic government.” Swift. [ 1913 Webster ]

Ecclesiastic

n. A person in holy orders, or consecrated to the service of the church and the ministry of religion; a clergyman; a priest. [ 1913 Webster ]

From a humble ecclesiastic, he was subsequently preferred to the highest dignities of the church. Prescott. [ 1913 Webster ]

Ecclesiastical

a. [ See Ecclesiastical, a. ] Of or pertaining to the church; relating to the organization or government of the church; not secular; as, ecclesiastical affairs or history; ecclesiastical courts. [ 1913 Webster ]

Every circumstance of ecclesiastical order and discipline was an abomination. Cowper. [ 1913 Webster ]


Ecclesiastical commissioners for England, a permanent commission established by Parliament in 1836, to consider and report upon the affairs of the Established Church. --
Ecclesiastical courts, courts for maintaining the discipline of the Established Church; -- called also Christian courts. [ Eng. ] --
Ecclesiastical law, a combination of civil and canon law as administered in ecclesiastical courts. [ Eng. ] --
Ecclesiastical modes (Mus.), the church modes, or the scales anciently used. --
Ecclesiastical States, the territory formerly subject to the Pope of Rome as its temporal ruler; -- called also States of the Church.
[ 1913 Webster ]

Ecclesiastically

adv. In an ecclesiastical manner; according ecclesiastical rules. [ 1913 Webster ]


EDICT JP-EN Dictionary
コヘレトの言葉[コヘレトのことば, kohereto nokotoba] (n) Ecclesiastes (book of the Bible) (lit [Add to Longdo]
ゴンパ[gonpa] (n) gompa (Tibetan Buddhist ecclesiastical building) [Add to Longdo]
教会管区[きょうかいかんく, kyoukaikanku] (n) ecclesiastical province [Add to Longdo]
教権[きょうけん, kyouken] (n) ecclesiastical or educational authority [Add to Longdo]
僧綱[そうごう, sougou] (n) ancient Buddhist ecclesiastical authority [Add to Longdo]

Time: 0.0263 seconds, cache age: 0.007 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/