adjunctive | (adj) ที่เป็นสิ่งประกอบ |
adjunctive | (อะจังคฺ' ทิฟว) adj. เป็นสิ่งประกอบหรือส่งเสริม, คำเสริม, ส่วนสังกัด |
adjunctive | (adj) joining; forming an adjunct |
Adjunctive | a. [ L. adjunctivus, fr. adjungere. See Adjunct. ] Joining; having the quality of joining; forming an adjunct. [ 1913 Webster ] |
Adjunctive | n. One who, or that which, is joined. [ 1913 Webster ] |
Adjunctively | adv. In an adjunctive manner. [ 1913 Webster ] |