apprehensive | (adj) ประหวั่น, See also: ตระหนก, หวั่นกลัว, พรั่นพรึง, กลัวเกรง, Syn. fearful, worried, anxious |
apprehensive | (adj) สามารถเข้าใจได้เร็ว |
apprehensive | (แอพพริเฮน'ซิฟว) adj. หวั่นว่าบางสิ่งบางอย่างอาจเกิดขึ้น, กลัว, สามารถเข้าใจได้เร็ว, ตระหนัก, Syn. fearful, anxious, afraid, perceptive, Ant. fearless, calm |
inapprehensive | (อินแอพพริเฮน' ซิฟว) adj. ขาดความเข้าใจ, ไม่รู้, ไม่ตระหนักถึง., See also: inapprehensiveness n. |
apprehensive | (adj) เข้าใจง่าย, เกรงกลัว, หวาดหวั่น |
apprehensive patient | ผู้ป่วยหวาดวิตก [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
apprehensive period | ช่วงเวลาไม่ใช้อัตราปรกติ [ประกันภัย ๒ มี.ค. ๒๕๔๕] |
ความขลาด | (n) apprehensiveness, See also: nervousness, timidness, fearfulness, Syn. ความขี้ขลาด, Ant. ความกล้า, Example: สาเหตุที่มนุษย์ไม่กล้าเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงนั้นเกิดจากความหวาดกลัวและความขลาด, Thai Definition: ความไม่กล้าในการเผชิญอันตราย |
กังวล | [kangwon] (v) EN: worry ; feel worried ; feel anxious about ; be concerned ; be apprehensive ; be uneasy FR: s'inquiéter ; être inquiet ; se faire du souci ; être anxieux ; être nerveux ; se faire du mouron (fam.) |
กลัว | [klūa] (v) EN: be afraid ; fear ; be frightened ; be scared ; dread ; be apprehensive FR: avoir peur ; être effrayé ; s'effrayer ; s'alarmer ; craindre ; redouter ; appréhender |
พรั่น | [phran] (v) EN: be afraid ; be apprehensive ; be timorous FR: avoir peur ; appréhender ; craindre |
รู้สึกร้อน ๆ หนาว ๆ | [rūseuk røn-røn nāo-nāo] (v, exp) EN: feel feverish ; be apprehensive ; be worried |
หวั่น | [wan] (v) EN: be afraid of ; be frightened ; fear ; be apprehensive FR: s'effrayer ; s'épouvanter |
หวาด | [wāt] (v) EN: be frightened ; be apprehensive FR: s'effrayer ; s'épouvanter |
วิตกจริต | [witokjarit] (v) EN: be worried about ; be uneasy ; be anxious ; be apprehensive ; be fearful |
apprehensive | |
apprehensive |
apprehensive |
apprehensive | (adj) quick to understand; - Nathaniel Hawthorne, Syn. discerning |
apprehensive | (adj) mentally upset over possible misfortune or danger etc, Syn. worried |
apprehensive | (adj) in fear or dread of possible evil or harm |
Apprehensive | a. [ Cf. F. appréhensif. See Apprehend. ] It may be pardonable to imagine that a friend, a kind and apprehensive . . . friend, is listening to our talk. Hawthorne. [ 1913 Webster ] A man that has spent his younger years in vanity and folly, and is, by the grace of God, apprehensive of it. Jer. Taylor. [ 1913 Webster ] Judgment . . . is implied in every apprehensive act. Sir W. Hamilton. [ 1913 Webster ] Not at all apprehensive of evils as a distance. Tillotson. [ 1913 Webster ] Reformers . . . apprehensive for their lives. Gladstone. [ 1913 Webster ] Thoughts, my tormentors, armed with deadly stings, |
Apprehensively | adv. In an apprehensive manner; with apprehension of danger. [ 1913 Webster ] |
Apprehensiveness | n. The quality or state of being apprehensive. [ 1913 Webster ] |
大惊失色 | [大 惊 失 色 / 大 驚 失 色] apprehensive #31,894 [Add to Longdo] |
Periode erhöhter Gefahr | apprehensive period [Add to Longdo] |
弧城落月 | [こじょうらくげつ, kojourakugetsu] (n) feeling apprehensive; feeling (looking) lone and helpless; being down-and-out (ruined); helplessness of those in reduced circumstances [Add to Longdo] |