belligerent | (adj) เป็นปฏิปักษ์, See also: ก้าวร้าว, Syn. bellicose, Ant. pacific |
belligerent | (บะลิจ'เจอเรินทฺ) adj. ชอบสงคราม, ทำสงคราม, มุ่งร้าย, ก่อสงคราม n. ภาวะสงคราม, ฝ่ายที่เข้าทำสงคราม, Syn. pugnacious, Ant. pacific |
belligerent | (adj) ชอบรบกัน, ชอบสงคราม, กระหายสงคราม, ชอบตีรันฟันแทง |
belligerent | (n) คู่พิพาท, คู่ปรปักษ์, คู่สงคราม, คู่กรณี |
belligerent | คู่สงคราม [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
belligerent | คู่สงคราม (ก. ระหว่างประเทศ) [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
ฮึกห้าว | (adj) bellicose, See also: belligerent, combative, Example: จ้าวกระทิงหนุ่มตัวนั้นนิสัยฮึกห้าว เที่ยวขวิดสัตว์อื่นไปทั่วป่า, Thai Definition: คะนองอย่างเกรี้ยวกราด, คะนองอย่างดุร้าย |
รวน | [rūan] (v) EN: make trouble ; seek a quarrel ; pick a quarrel ; provoke ; be provocative ; be belligerent ; press FR: provoquer ; exciter |
belligerent | |
belligerents |
belligerent | |
belligerents | |
belligerently |
belligerent | (adj) engaged in war, Syn. militant, warring, war-ridden |
belligerently | (adv) with hostility; in a belligerent hostile manner, Syn. hostilely |
Belligerent | a. [ L. bellum war + gerens, -entis, waging, p. pr. of gerere to wage: cf. F. belligérant. See Bellicose, Jest. ] |
Belligerent | n. A nation or state recognized as carrying on war; a person engaged in warfare. [ 1913 Webster ] |
Belligerently | adv. In a belligerent manner; hostilely. [ 1913 Webster ] |
戦国 | [せんごく, sengoku] (n) belligerent country; country in civil war; warring states; (P) #1,860 [Add to Longdo] |
喧嘩腰;けんか腰 | [けんかごし, kenkagoshi] (n, adj-no) belligerent [Add to Longdo] |
交戦国 | [こうせんこく, kousenkoku] (n) warring nations; belligerents [Add to Longdo] |
好戦的 | [こうせんてき, kousenteki] (adj-na) belligerent; warlike [Add to Longdo] |
好戦的な人 | [こうせんてきなひと, kousentekinahito] (n) (a) militant; (a) belligerent [Add to Longdo] |