benignant | (บินิก'เนินทฺ) adj. กรุณาปรานี, มีอิทธิพลที่ดีต่อ, มีประโยชน์ต่อ, ใจดี, See also: benignancy n., Syn. kind |
benignant | (adj) อ่อนโยน, มีเมตตา, กรุณา, ใจดี |
benignant | |
benignantly |
benignant | (adj) characterized by kindness and warm courtesy especially of a king to his subjects, Syn. gracious |
Benignant | a. [ LL. benignans, p. pr. of benignare, from L. benignus. See Benign. ] Kind; gracious; favorable. -- |