brawl | (n) การวิวาท, See also: การทะเลาะเบาะแว้ง, การทุ่มเถียง, การทะเลาะวิวาท, Syn. fight |
brawl | (vi) ทะเลาะเบาะแว้ง, See also: ทุ่มเถียง, ทะเลาะวิวาท, Syn. fight |
brawler | (n) นักสู้ |
brawl | (บรอล) { brawled, brawling, brawls } vt., n. (การ) ทะเลาะวิวาทอย่างเสียงดัง, การเอะอะโวยวาย, See also: brawler n. ดูbrawl |
brawl | (n) การทะเลาะกัน, การมีปากเสียง, การวิวาท |
brawl | (vt) ทะเลาะกัน, วิวาท, เป็นปากเสียง, ด่ากัน |
brawl | The police brawled with the demonstrators. |
ทะเลาะวิวาท | (v) brawl, See also: quarrel and fight, Syn. วิวาท, ทะเลาะ, Ant. ปรองดอง, รักใคร่ปรองดอง, Example: เขาเที่ยวทะเลาะวิวาทกับใครต่อใคร ไม่เลือกหน้า, Thai Definition: ทุ่มเถียงและต่อสู้กัน |
ทะเลาะเบาะแว้ง | (v) brawl, See also: wrangle, bicker, quarrel, dispute, argue, squabble, spat, Syn. ทุ่มเถียง, ทะเลาะวิวาท, ทะเลาะ, วิวาท, พิพาท, Ant. ปรองดอง, Example: หากทะเลาะเบาะแว้งกับใครๆ เขาจะต้องจ้องเขม็งไปยังดวงตาของคู่อริตลอดเวลา, Thai Definition: ทะเลาะกันด้วยเรื่องเล็กๆ น้อยๆ หยุมๆ หยิมๆ |
ฉะ | [cha] (v) EN: quarrel ; argue ; bicker ; brawl ; fight ; attack ; scold |
เจี้ยว | [jīo] (v) EN: squabble ; quarrel ; row ; wrangle ; brawl |
ทะเลาะ | [thalǿ] (v) EN: quarrel ; exchange words ; have a brawl ; argue; dispute ; wrangle ; bicker ; squabble ; spat ; have a row FR: se disputer ; se quereller ; se chamailler ; avoir une prise de bec |
ทะเลาะเบาะแว้ง | [thalǿbǿwaēng] (v) EN: brawl ; wrangle ; bicker ; quarrel ; dispute ; argue ; squabble ; spat |
ทะเลาะวิวาท | [thalǿwiwāt] (v, exp) EN: brawl ; quarrel and fight |
brawl | |
brawls | |
brawley | |
brawling |
brawl | |
brawls | |
brawled | |
brawler | |
brawlers | |
brawling |
brawl | (n) a noisy fight in a crowd, Syn. free-for-all |
brawl | (v) to quarrel noisily, angrily or disruptively, Syn. wrangle |
brawler | (n) a fighter (especially one who participates in brawls) |
Brawl | v. i. Let a man that is a man consider that he is a fool that brawleth openly with his wife. Golden Boke. [ 1913 Webster ] Where the brook brawls along the painful road. Wordsworth. [ 1913 Webster ] |
Brawl | n. A noisy quarrel; loud, angry contention; a wrangle; a tumult; His sports were hindered by the brawls. Shak. [ 1913 Webster ] |
Brawler | n. One that brawls; wrangler. [ 1913 Webster ]
|
Brawling | a. She is an irksome brawling scold. Shak. [ 1913 Webster ] A brawling stream. J. S. Shairp. [ 1913 Webster ] |
Brawlingly | adv. In a brawling manner. [ 1913 Webster ] |
殴 | [殴 / 毆] brawl; surname Ou #21,524 [Add to Longdo] |
喧嘩(P);諠譁 | [けんか, kenka] (n, vs) quarrel; brawl; fight; squabble; scuffle; (P) #6,697 [Add to Longdo] |
乱闘 | [らんとう, rantou] (n, vs) fray; fighting; brawling; scuffle; (P) #12,389 [Add to Longdo] |
ほざく | [hozaku] (v5k, vt) (vulg) to say; to spatter; to prate; to prattle; to babble; to grumble; to murmur; to brawl [Add to Longdo] |
活劇 | [かつげき, katsugeki] (n) (1) (See アクションドラマ) action picture; action movie; (2) riotous scene; street brawl [Add to Longdo] |
立ち回る;立回る | [たちまわる, tachimawaru] (v5r, vi) (1) to walk about; to walk around; (2) to conduct oneself; (3) to turn up; (4) to brawl (in a play, etc.) [Add to Longdo] |