carpel | (คาร์'เพล) n. โพรงเกสรตัวเมีย |
acarpelous | (เอคาร์' เพลลัส) adj. ซึ่งไร้โพรงเกสรตัวเมีย (acar, pellous) |
carpel | (n) เกสรดอกไม้ |
carpel | คาร์เพล [ มีความหมายเหมือนกับ carpophyll ] [พฤกษศาสตร์ ๑๘ ก.พ. ๒๕๔๕] |
carpellate | มีคาร์เพล [พฤกษศาสตร์ ๑๘ ก.พ. ๒๕๔๕] |
carpellated flower; pistillate flower | ดอกเพศเมีย [พฤกษศาสตร์ ๑๘ ก.พ. ๒๕๔๕] |
carpel | (n) a simple pistil or one element of a compound pistil |
carpellary | (adj) belonging to or forming or containing carpels |
carpellate | (adj) bearing or consisting of carpels, Syn. pistillate, Ant. acarpelous |
Carpellary | a. (Bot.) Belonging to, forming, or containing carpels. [ 1913 Webster ] |
carpellate | adj. (Botany) bearing or consisting of carpels. Opposite of |
Carpellum | |
心皮 | [しんぴ, shinpi] (n) carpel [Add to Longdo] |