Compromit | v. t. |
Compromise | n. [ F. compromis, fr. L. compromissum a mutual promise to abide by the decision of an arbiter, fr. compromittere to make such a promise; com- + promittere to promise. See Promise. ] But basely yielded upon compromise All government, indeed every human benefit and enjoyment, every virtue and every prudent act, is founded on compromise and barter. Burke. [ 1913 Webster ] An abhorrence of concession and compromise is a never failing characteristic of religious factions. Hallam. [ 1913 Webster ] I was determined not to accept any fine speeches, to the compromise of that sex the belonging to which was, after all, my strongest claim and title to them. Lamb. [ 1913 Webster ] |
Compromise | v. t. Laban and himself were compromised The controversy may easily be compromised. Fuller. [ 1913 Webster ] To pardon all who had been compromised in the late disturbances. Motley. [ 1913 Webster ] |
Compromise | v. i. |
Compromiser | n. One who compromises. [ 1913 Webster ] |
compromise | (n) การประนีประนอม, Syn. give-and-take, accommodation |
compromise | (vi) ประนีประนอม |
compromise | (vt) ประนีประนอม |
compromise with | (phrv) ประนีประนอมกับ, See also: ทำสัญญากับ |
compromise | (คอม'พระไมซ) n. การประนีประนอม, การยอมรับ, การตกลงกันได้, สิ่งที่เป็นครึ่ง ๆ กลาง ๆ vt. ประนีประนอม, ยอม, เป็นอันตราย, เป็นภัยต่อ, พัวพัน. vi. ประนีประนอม, อ่อนข้อให้อย่างเสียเกียรติ, See also: compromiser n. ดูcompromise, Syn. arra |
compromise | (n) การประนีประนอม, การยอมความ, การออมชอม, การอะลุ้มอล่วย |
compromise | (vt) ประนีประนอม, ยอมความ, ยอมอ่อนข้อ, ออมชอม, อะลุ้มอล่วย |
compromise | การประนีประนอม [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
compromise | ๑. ประนีประนอมยอมความ (ก. แพ่ง)๒. การไกล่เกลี่ยข้อพิพาท (ก. ระหว่างประเทศ) [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
Compromise (Ethics) | การประนีประนอม (จริยธรรม) [TU Subject Heading] |
Compromise (Law) | การประนีประนอม (กฎหมาย) [TU Subject Heading] |
ประนีประนอม | (v) compromise, See also: come to terms with, reconcile, Syn. ลอมชอม, ออมชอม, รอมชอม, ประนีประนอม, Example: ประธานาธิบดีอิยิปต์พยายามประนีประนอมปัญหาที่เกิดขึ้นด้วยการเสนอให้จัดตั้งกองกำลังของสันนิบาตอาหรับ, Thai Definition: ผ่อนหนักผ่อนเบาให้แก่กัน, ปรองดองกัน, อะลุ้มอล่วยกัน |
ลอมชอม | (v) compromise, See also: come to terms, Syn. ประนีประนอม, ออมชอม, รอมชอม, Thai Definition: ปรองดองกัน |
อะลุ้มอล่วย | (v) compromise, See also: give in, Syn. ออมชอม, ประนีประนอม, Example: ในการที่จะติดต่อสมาคมกับผู้อื่น เราจำต้องรู้จักอะลุ้มอล่วย ไม่เอาแต่ใจเราฝ่ายเดียว, Thai Definition: ปรองดองกัน, ผ่อนหนักผ่อนเบาให้แก่กัน |
อัชฌา | (n) compromise, Thai Definition: ความรู้จักผ่อนปรน |
ออมชอม | (v) compromise, See also: make a concession, Syn. ประนีประนอม, รอมชอม, Example: แม้ว่ารัฐบาลไทยได้จัดระบบผูกขาดการค้าฝิ่นไว้ แต่เอาเข้าจริงๆ ก็ยังต้องออมชอมกับอิทธิพลเจ้าพ่อท้องถิ่นอยู่, Thai Definition: ปรองดองกัน, ประนีประนอมกัน, ตกลงกันด้วยการไกล่เกลี่ย |
รอมชอม | (v) compromise, See also: reach a compromise, come to an agreement, settle, reach an agreement, come to terms, make, Syn. ลอมชอม, ออมชอม, ประนีประนอม, Ant. แตกแยก, Example: ในที่สุดทั้งสองฝ่ายที่ขัดแย้งกันอยู่ก็รอมชอมกันได้, Thai Definition: ปรองดองกัน, ประนีประนอมกัน, ตกลงกันด้วยการไกล่เกลี่ย |
ยอมความ | (v) compromise, See also: make a settlement, settle, conciliate, agree, negotiate, Syn. ตกลงความ, ระงับข้อพิพาษ, Example: จำเลยตัดสินใจยอมความแล้ว, Thai Definition: ตกลงระงับคดีอาญาที่เป็นความผิดต่อส่วนตัวก่อนคดีถึงที่สุด, Notes: (กฎหมาย) |
ประนีประนอม | (v) compromise, See also: conciliate, reconcile, Syn. ผ่อนหนักผ่อนเบา, ปรองดอง, รอมชอม, อะลุ้มอล่วย, Example: คู่ความเขาไม่ยอมประนีประนอมกับใคร |
การประนีประนอม | [kān pranīpranøm] (n) EN: compromise FR: compromis [ m ] |
ระงับข้อพิพาษ | [ra-ngap khøphiphāt] (v, exp) EN: compromise |
compromise | |
compromised | |
compromiser | |
compromises |
compromise | |
compromised | |
compromises |
compromise | (n) a middle way between two extremes, Syn. via media |
compromise | (n) an accommodation in which both sides make concessions |
compromise | (v) make a compromise; arrive at a compromise |
compromise | (v) settle by concession |
compromise | (v) expose or make liable to danger, suspicion, or disrepute |
compromiser | (n) a negotiator willing to compromise |
compromise verdict | (n) a verdict resulting from improper compromises between jurors on material issues |
Compromise | n. [ F. compromis, fr. L. compromissum a mutual promise to abide by the decision of an arbiter, fr. compromittere to make such a promise; com- + promittere to promise. See Promise. ] But basely yielded upon compromise All government, indeed every human benefit and enjoyment, every virtue and every prudent act, is founded on compromise and barter. Burke. [ 1913 Webster ] An abhorrence of concession and compromise is a never failing characteristic of religious factions. Hallam. [ 1913 Webster ] I was determined not to accept any fine speeches, to the compromise of that sex the belonging to which was, after all, my strongest claim and title to them. Lamb. [ 1913 Webster ] |
Compromise | v. t. Laban and himself were compromised The controversy may easily be compromised. Fuller. [ 1913 Webster ] To pardon all who had been compromised in the late disturbances. Motley. [ 1913 Webster ] |
Compromise | v. i. |
Compromiser | n. One who compromises. [ 1913 Webster ] |
妥协 | [妥 协 / 妥 協] compromise #8,666 [Add to Longdo] |
Kompromisslösung { f } | compromise solution [Add to Longdo] |
Kompromissvorschlag { m } | compromise proposal [Add to Longdo] |
和解 | [わかい(P);わげ, wakai (P); wage] (n, vs, adj-no) (1) reconciliation; settlement; accommodation; compromise; mediation; rapprochement; (2) (わかい only) (legal) settlement; (3) (arch) translation of a foreign language into Japanese; (P) #7,237 [Add to Longdo] |
妥協 | [だきょう, dakyou] (n, vs) compromise; giving in; (P) #11,136 [Add to Longdo] |
てもいい;ていい | [temoii ; teii] (exp, adj-i) (1) (after the ren'youkei form of a verb) indicates concession or compromise; (2) indicates permission [Add to Longdo] |
易感染性 | [いかんせんせい, ikansensei] (adj-na) compromised [Add to Longdo] |
一国一城 | [いっこくいちじょう, ikkokuichijou] (n) (1) (possession of) one feudal domain and one castle; being independent (acting without compromise or assistance); (2) establishing only one castle in each feudal domain (edict issued by the shogunate in 1615) [Add to Longdo] |
解け合い;解合い;解合(io) | [とけあい, tokeai] (n) liquidation by compromise [Add to Longdo] |
互譲 | [ごじょう, gojou] (n) conciliation; compromise [Add to Longdo] |
交譲 | [こうじょう, koujou] (n) concession; compromise [Add to Longdo] |
譲り合い;譲合(io) | [ゆずりあい, yuzuriai] (n) compromises [Add to Longdo] |
譲り合う | [ゆずりあう, yuzuriau] (v5u, vt) to give and take; to make mutual concessions; to compromise [Add to Longdo] |