credential | (n) หนังสือรับรอง, Syn. certificate, certification |
credent | (เครด'เดินทฺ) adj. น่าเชื่อถือ |
credential | (คริเดิน'เชิล) n. หลักฐานอ้างอิง, หนังสือรับรอง, หนังสือแนะนำตัว, สาสน์ตราตั้งทูต, ประกาศนียบัตร. adj. ซึ่งเป็นหลักฐานอ้างอิง หรือรับรอง, See also: credentialed adj. |
credentials | (n) ประกาศนียบัตร, ใบสุทธิ, หนังสือรับรอง, หลักฐานอ้างอิง, สาสน์ตราตั้ง |
credentials | ๑. อักษรสาสน์ตราตั้ง, พระราชสาสน์ตราตั้ง (การทูต)๒. ตราสารแต่งตั้ง (ผู้แทนในการประชุมระหว่างประเทศ) [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
credentials committee; committee, credentials | คณะกรรมการตรวจตราสารแต่งตั้ง [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
Credential หรือ Letter of Credence | เอกสารทางราชการที่ประมุขของประเทศเป็นผู้ลงนาม ในเอกสารนั้น ประมุขของประเทศจะกล่าวยกย่องตัวทูตต่อประมุขของรัฐที่ผู้ที่เป็นทูตไปประจำ อยู่ (รัฐผู้รับ) ภาษาที่ใช้ในเอกสารจะเขียนด้วยถ้อยคำสำนวนหรูหรา และกล่าวถึงคุณสมบัติของทูตอย่างสูงส่ง แล้วลงท้ายด้วยการขอให้ความเชื่อถือแก่ทุกสิ่งทุกอย่างที่ทูตอาจจะกล่าวใน นามของรัฐบาลของตน [การทูต] |
credentials, letters of credence | " 1. อักษรสาส์นตราตั้ง พระราชสาส์นตราตั้ง (การทูต) หมายถึง หนังสือแต่งตั้งเอกอัครราชทูตจากประมุขของรัฐผู้ส่ง ถึงประมุขของรัฐผู้รับ 2. ตราสารแต่งตั้ง (ผู้แทนในการประชุมระหว่างประเทศ) " [การทูต] |
credent | He has good credentials as a conductor. |
หนังสือสำคัญ | (n) credentials, See also: papers, document |
หนังสือสำคัญ | [nangseū samkhan] (n, exp) EN: credentials ; papers ; document ; certificate FR: certificat [ m ] |
สารตราตั้ง | [sāntrātang] (n) EN: letter of credence ; credentials |
ทะเบียน | [thabīen] (n) EN: register ; record ; list ; roll ; roster ; certificate ; credentials ; license FR: registre [ m ] ; enregistrement (officiel) ; certificat [ m ] ; liste [ f ] |
credential | |
credential | |
credentials | |
credentialed |
credentials |
credentialled | (adj) certified as professional by evidence or testimonials |
Credent | a. [ . credens, -entis, p. pr. of credere to trust, believe. See Creed. ] If with too credent ear you list songs. Shak. [ 1913 Webster ] For my authority bears of a credent bulk. Shak. [ 1913 Webster ] |
Credential | a. [ Cf. It. credenziale, fr. LL. credentia. See Credence. ] Giving a title or claim to credit or confidence; accrediting. [ 1913 Webster ] Their credential letters on both sides. Camden. [ 1913 Webster ] |
Credential | n. [ Cf. It. credenziale. ] The committee of estates excepted against the credentials of the English commissioners. Whitelocke. [ 1913 Webster ] Had they not shown undoubted credentials from the Divine Person who sent them on such a message. Addison. |
credentialed | adj. having an official document certifying fitness for a particular task. |
证书 | [证 书 / 證 書] credentials; certificate #4,305 [Add to Longdo] |
国书 | [国 书 / 國 書] credentials (of a diplomat); documents exchanged between nations; national or dynastic history book #56,631 [Add to Longdo] |
国書 | [こくしょ, kokusho] (n) credentials; sovereign message [Add to Longdo] |
証明書 | [しょうめいしょ, shoumeisho] (n) certificate (usually of proof of something); credentials; (P) [Add to Longdo] |
信任状 | [しんにんじょう, shinninjou] (n) credentials [Add to Longdo] |
証明書 | [しょうめいしょ, shoumeisho] credentials [Add to Longdo] |