criminate | (vt) ตำหนิ, Syn. censure, condemn |
criminate | (vt) พิสูจน์ว่าผิด |
criminate | (vt) ฟ้อง, See also: กล่าวหา, ดำเนินคดี, Syn. accuse, impeach, incriminate |
criminate | (คริม'มิเนท) vt. ดำเนินการฟ้องร้องว่ากระทำผิดทางอาญา, ตำหนิ, ประณาม, พิสูจน์ว่ามีความผิด, ลงโทษ, See also: criminative adj. ดูcriminate criminatory adj. ดูcriminate criminator n. ดูcriminate |
discriminate | (ดิสคริม'มะเนท) vi. แยกแยะ, แบ่งแยก, เลือกที่รักมักที่ชัง, วินิจฉัย., Syn. distinguish |
incriminate | (อินคริม' มะเนท) vt. กล่าวโทษ, ใส่ร้าย, กล่าวหา, ฟ้องร้อง, ดำเนินคดีฟ้องร้อง., See also: incrimination n. incriminator n. incriminatory adj., Syn. accuse |
indiscriminate | (อินอิสคริม'มะเนท) adj. ไม่เลือกเจาะจง, ตามอำเภอใจ, สุ่มตัวอย่าง, ขาดการพิจารณา., See also: indiscriminately adv. indiscriminateness n. indiscrimination n. indiscriminative adj., Syn. casual |
recriminate | (รีคริม'มิเนท) vi. ฟ้องแย้ง, กล่าวหาแย้ง, ด่ากลับ, , See also: recrimination n. recriminative n. recriminatory adj. recriminator n. |
discriminate | (vi) แยกแยะได้, เห็นความแตกต่าง, รู้จักเลือก, พินิจพิเคราะห์ |
incriminate | (vt) ใส่ความ, ปรักปรำ, ใส่ร้ายป้ายสี |
indiscriminate | (adj) ไม่พิถีพิถัน, ไม่พิจารณา, ไม่เจาะจง, ยุ่งเหยิง, ตามอำเภอใจ |
โดยไม่เลือกหน้า | [dōi mai leūak nā] (adv) EN: indiscriminately |
โจทนา | [jōtthanā] (v) EN: complain of ; accuse ; recriminate |
กล่าวโทษ | [klāothōt] (v) EN: accuse ; charge ; indict ; incriminate ; allege ; blame ; impeach FR: inculper ; accuser de ; charger |
กราด | [krāt] (adv) EN: sweepingly ; indiscriminately ; at random |
พร่ำ | [phram] (adv) EN: ad nauseam ; indiscriminately ; promiscuously ; repeatedly FR: continuellement |
ปรักปรำ | [prakpram] (v) EN: incriminate ; allege ; blame ; condemn ; give evidence against FR: condamner ; blâmer |
ปรักปรำคนดี | [prakpram khon dī] (v, exp) EN: frame up an innocent person ; incriminate innocent person |
แยกพวก | [yaēk phūak] (v, exp) EN: discriminate |
เหยียด | [yīet] (v) EN: belittle ; discriminate (against) ; look down on/upon ; slight ; insult ; abuse ; affront ; call names ; put down ; look with contempt ; hold in contempt ; be scornful of/about ; insult ; despise ; run sb. down FR: dénigrer ; déprécier ; rabaisser ; mépriser ; dédaigner ; regarder qqn de haut ; ignorer ; manquer d'égards envers ; blesser ; offenser ; avoir du mépris pour ; sous-estimer |
Criminate | v. t. To criminate, with the heavy and ungrounded charge of disloyalty and disaffection, an uncorrupt, independent, and reforming parliament. Burke. [ 1913 Webster ] Impelled by the strongest pressure of hope and fear to criminate him. Macaulay. [ 1913 Webster ] |
分ける(P);別ける | [わける, wakeru] (v1, vt) (1) to divide (into); to split (into); to part; to separate; to divide up; to classify; to sort out; to divide out; (2) to share; to distribute; to deal out; to dish out; (3) to distinguish; to discriminate; to differentiate (between); (4) to break up (a fight); to mediate; (5) to call a draw; to tie; (6) to push one's way through (a crowd); (7) (also written as 頒ける) to sell; (P) #8,352 [Add to Longdo] |
無差別 | [むさべつ, musabetsu] (n) (1) indiscrimination; without discrimination; (adj-na) (2) indiscriminate; (P) #15,660 [Add to Longdo] |
やとらに | [yatorani] (adv) indiscriminately [Add to Longdo] |
猿真似;猿まね | [さるまね, sarumane] (exp, n) indiscriminate imitation (lit [Add to Longdo] |
丸暗記;丸諳記 | [まるあんき, maruanki] (n, vs) indiscriminate memorizing [Add to Longdo] |
嫌いなく | [きらいなく, kirainaku] (exp, adv, conj) without discrimination; indiscriminate; without distinction; without differentiation [Add to Longdo] |
嫌わず | [きらわず, kirawazu] (exp, adv, conj) without discrimination; indiscriminate; without distinction; without differentiation [Add to Longdo] |
見境なく | [みさかいなく, misakainaku] (adv) (See 見境) indiscriminately [Add to Longdo] |
見境なしに | [みさかいなしに, misakainashini] (exp) indiscriminately; giving no heed to [Add to Longdo] |
差を付ける | [さをつける, sawotsukeru] (exp, v1) (1) to establish a lead; (2) to distinguish (between); to ascertain or tell the difference (between); to discriminate [Add to Longdo] |