113 ผลลัพธ์ สำหรับ deaf
หรือค้นหา: -deaf-, *deaf*

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
deaf(n) คนหูหนวก (พหูพจน์)
deaf(adj) หูหนวก, See also: ซึ่งไม่ได้ยิน, ไม่ยอมฟัง, ไม่เชื่อฟัง, Syn. obstinate, stubborn, unhearing
deaf-mute(n) คนหูหนวกและเป็นใบ้

Hope Dictionary
deaf(เดฟ) adj. หูหนวก, ไม่ยอมฟัง, ไม่เชื่อฟัง., See also: deafness n. ดูdeaf
deaf-and-dumbadj. หูหนวกและใบ้, Syn. deaf-mute
deaf-muten. คนหูหนวกและเป็นใบ้., See also: deaf-muteness n. ดูdeaf-mute
deafen(เดฟ'เฟิน) vt. ทำให้หูหนวก, ทำให้งงงวยด้วยเสียงอึกทึก.
stone-deaf(สโทน'เดฟ) adj. หูหนวกสนิท

Nontri Dictionary
deaf(adj) หูตึง, หูหนวก, ไม่ยอมฟัง, ไม่เชื่อฟัง
deafen(vt) ทำให้หูตึง, ทำให้หูหนวก, ทำให้งงงวย
deafness(n) อาการหูหนวก, อาการหูตึง, การไม่เชื่อฟัง

ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน
deaf mute; deaf-muteคนหนวกใบ้ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔]
deaf spotจุดหนวก [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔]
deaf-mute; mute, deafคนหนวกใบ้ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔]
deaf-mutismสภาพหนวกใบ้ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔]
deafness, word; aphasia, acoustic; aphasia, auditoryภาวะเสียการสื่อความเหตุศูนย์รับเสียง [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔]
deafness; surdityหูหนวก [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔]

คลังศัพท์ไทย (สวทช.)
Deafคนหูหนวก [TU Subject Heading]
Deaf Mutismเป็นใบ้ร่วมกับหูหนวก [การแพทย์]
Deaf womenสตรีหูหนวก [TU Subject Heading]
Deaf-Mutismหูหนวกเป็นใบ้แต่กำเนิด, หูหนวกและพูดไม่ได้แต่กำเนิด, หนวก-ใบ้ [การแพทย์]
Deafnessหูหนวก [TU Subject Heading]
Deafnessการเสื่อมการได้ยิน, หูหนวก, หูไม่ได้ยิน [การแพทย์]
Deafness, Congenitalหูหนวกแต่กำเนิด [การแพทย์]
Deafness, Nerveประสาทหูเสีย [การแพทย์]
Deafness, Neurosensoryหูหนวกจากเส้นประสาทเสีย [การแพทย์]
Deafness, Unilateral Nerveหูหนวกข้างเดียว [การแพทย์]

ตัวอย่างประโยคจาก Open Subtitles
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
He'd gone stone-deaf over the years. เขาหูหนวกสนิทมาหลายปีแล้ว The Joy Luck Club (1993)
Are you deaf? คุณหูหนวก? Pulp Fiction (1994)
Are you deaf? หูหนวกหรือไง? Wild Reeds (1994)
Are you deaf and dumb, sir? คุณทั้งหูหนวกแล้วก็เป็นใบ้รึไงคะ In the Mouth of Madness (1994)
And deaf. และความตายด้วย The One with George Stephanopoulos (1994)
I must be goin' deaf in this ear, man. รึว่าหูฉันฝาดไปเอง The Englishman Who Went Up a Hill But Came Down a Mountain (1995)
We turn a blind eye to what surrounds us and a deaf ear to humanity's never-ending cry. แล้วเราก็ปิดตา ไม่รับรู้ถึงสิ่งรอบข้างต่อไป ปิดหู ไม่รับฟัง เสียงร่ำร้องหามนุษยธรรม อันไม่มีที่สิ้นสุด ตลอดกาล Night and Fog (1956)
What are you deaf? หูหนวกรึไง? The Good, the Bad and the Ugly (1966)
However, look at their obscene gestures like deaf-mute language with a code none of us can break, no matter how great our power อย่างไรก็ตาม, ดูที่การแสดงอากัปกิริยา their obscene ... ...เหมือนภาษาคนหูหนวกและเป็นใบ้... ...กับไม่มีรหัสของเราสามารถหยุด, \ Nno วิธีใหญ่พลังของเรา Salò, or the 120 Days of Sodom (1975)
That I'm blind, not deaf. กูตาบอด, แต่ไม่หูหนวก. Suspiria (1977)
Not deaf. ไม่หนวก. Suspiria (1977)
Not deaf. หูไม่หนวก. Suspiria (1977)

ตัวอย่างประโยคจาก Tanaka JP-EN Corpus
deafBeethoven was deaf in his late years.
deafDeaf and dumb people talk with signs.
deafDeaf people can converse in sign language.
deafDeaf people can talk in sign language.
deafHe doesn't realise that he's tone deaf.
deafHelen Keller was blind, deaf and dumb.
deafHelen Keller was deaf and blind.
deafHe turned a deaf ear to me.
deafHe turned a deaf ear to my advice.
deafHe turned a deaf ear to my request.
deafHe turned a deaf ear to my words.
deafHe turned a deaf ear to their request.

NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)
ใบ้(adj) deaf, See also: dumb, Syn. พูดไม่ได้, พิการ, Example: เด็กคนนั้นเป็นใบ้ตั้งแต่กำเนิด, Thai Definition: ไม่สามารถพูดออกมาเป็นถ้อยคำที่คนทั่วไปเข้าใจได้
หนวก(adj) deaf, Syn. ตึง, ไม่ได้ยิน, Ant. ได้ยิน, Example: ผู้ป่วยที่หูตีบตันไม่ใช่ผู้ป่วยที่จะหูหนวก แต่จะมีอาการหูตึงแบบการนำเสียงเสีย
หูดับตับไหม้(adv) extremely loud, See also: deafeningly loud, Example: เสียงปืนกลดังหูดับตับไหม้ ทำให้หูอื้อไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย, Thai Definition: ลักษณะที่ดังมากจนกลบเสียงอื่น

Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)
หูหนวก[hūnūak] (v) EN: be deaf
หูหนวก[hūnūak] (adj) EN: deaf ; unable to hear  FR: sourd
หูตึง[hūteung] (adj) EN: hard of earing ; stone deaf  FR: malentendant ; dur d'oreille ; dur de la feuille (fam.) ; sourdingue (fam., péj.)
หูทวนลม[hūthūanlom] (v) EN: turn a deaf ear to
คนหูหนวก[khon hūnūak] (n) EN: deaf person ; deaf  FR: sourd [ m ] ; sourde [ f ] ; malentendant [ m ] ; malentendante [ f ]
หนวก[nūak] (adj) EN: deaf  FR: sourd
เพิกเฉย[phoēkchoēi] (v) EN: ignore ; pay no heed ; be inattentive ; remain inactive ; be negligent ; be indifferent ; set aside ; turn a deaf ear ; sit by  FR: négliger ; ignorer ; délaisser ; abandonner ; être indifférent ; ne pas prêter attention ; marquer son indifférence
โรงเรียนสอนคนหูหนวก[rōngrīen søn khon hūnūak] (n, exp) EN: school for the Deaf  FR: école pour sourds [ f ] ; école pour malentendants [ f ]

CMU Pronouncing Dictionary
deaf
 /D EH1 F/
/เดะ ฝึ/
/dˈef/
deafen
 /D EH1 F AH0 N/
/เด๊ะ เฝิ่น/
/dˈefən/
deafness
 /D EH1 F N AH0 S/
/เด๊ะ ฝึ เหนอะ สึ/
/dˈefnəs/
deafening
 /D EH1 F AH0 N IH0 NG/
/เด๊ะ เฝอะ หนิ่ง/
/dˈefənɪŋ/
deafening
 /D EH1 F N IH0 NG/
/เด๊ะ ฝึ หนิ่ง/
/dˈefnɪŋ/

Oxford Advanced Learners Dictionary
deaf
 (adj) /d e1 f/ /เดะ ฝึ/ /dˈef/
deafen
 (vt) /d e1 f n/ /เดะ ฝึ น/ /dˈefn/
deafer
 (adj) /d e1 f @ r/ /เด๊ะ เฝิ่ร/ /dˈefər/
deafens
 (vt) /d e1 f n z/ /เดะ ฝึ น สึ/ /dˈefnz/
deafest
 (adj) /d e1 f i s t/ /เด๊ะ ฝิ สึ ถึ/ /dˈefɪst/
deaf-aid
 (n) /d e1 f - ei d/ /เด๊ะ เฝ่ ดึ/ /dˈef-eɪd/
deafened
 (vt, vt) /d e1 f n d/ /เดะ ฝึ น ดึ/ /dˈefnd/
deafness
 (n) /d e1 f n @ s/ /เด๊ะ ฝึ เหนอะ สึ/ /dˈefnəs/
deaf mute
 (n) /d e2 f - m y uu1 t/ /เดะ ฝึ ม ยู้ ถึ/ /dˌef-mjˈuːt/
deaf-aids
 (n) /d e1 f - ei d z/ /เด๊ะ เฝ่ ดึ สึ/ /dˈef-eɪdz/

WordNet (3.0)
deaf(n) people who have severe hearing impairments
deaf(adj) lacking or deprived of the sense of hearing wholly or in part, Ant. hearing
deaf(adj) (usually followed by `to') unwilling or refusing to pay heed, Syn. indifferent
deaf-and-dumb(adj) lacking the sense of hearing and the ability to speak, Syn. deaf-mute
deafen(v) be unbearably loud
deafen(v) make or render deaf, Syn. deaf
deafen(v) make soundproof
deaf-mutism(n) congenital deafness that results in inability to speak, Syn. deaf-muteness
deafness(n) partial or complete loss of hearing, Syn. hearing loss
deaf person(n) a person with a severe auditory impairment

Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Deaf

a. [ OE. def, deaf, deef, AS. deáf; akin to D. doof, G. taub, Icel. daufr, Dan. döv, Sw. döf, Goth. daubs, and prob. to E. dumb (the original sense being, dull as applied to one of the senses), and perh. to Gr. tyflo`s (for qyflo`s) blind, ty^fos smoke, vapor, folly, and to G. toben to rage. Cf. Dumb. ] 1. Wanting the sense of hearing, either wholly or in part; unable to perceive sounds; hard of hearing; as, a deaf man. [ 1913 Webster ]

Come on my right hand, for this ear is deaf. Shak. [ 1913 Webster ]

2. Unwilling to hear or listen; determinedly inattentive; regardless; not to be persuaded as to facts, argument, or exhortation; -- with to; as, deaf to reason. [ 1913 Webster ]

O, that men's ears should be
To counsel deaf, but not to flattery! Shak. [ 1913 Webster ]

3. Deprived of the power of hearing; deafened. [ 1913 Webster ]

Deaf with the noise, I took my hasty flight. Dryden. [ 1913 Webster ]

4. Obscurely heard; stifled; deadened. [ R. ] [ 1913 Webster ]

A deaf murmur through the squadron went. Dryden. [ 1913 Webster ]

5. Decayed; tasteless; dead; as, a deaf nut; deaf corn. [ Obs. or Prov. Eng. ] Halliwell. [ 1913 Webster ]

If the season be unkindly and intemperate, they [ peppers ] will catch a blast; and then the seeds will be deaf, void, light, and naught. Holland. [ 1913 Webster ]

Deaf

v. t. To deafen. [ Obs. ] Dryden. [ 1913 Webster ]

deaf-aid

n. an electronic device which amplifies sound and is worn to compensate for poor hearing.
Syn. -- hearing aid. [ WordNet 1.5 ]

deaf-and-dumb

adj. both deaf and unable to speak; without the sense of hearing or the faculty of speech. Same as Deaf-mute. [ 1913 Webster +PJC ]

Variants: deaf and dumb
Deafen

v. t. [ imp. & p. p. Deafened p. pr. & vb. n. Deafening. ] [ From Deaf. ] 1. To make deaf; to deprive of the power of hearing; to render incapable of perceiving sounds distinctly. [ 1913 Webster ]

Deafened and stunned with their promiscuous cries. Addison. [ 1913 Webster ]

2. (Arch.) To render impervious to sound, as a partition or floor, by filling the space within with mortar, by lining with paper, etc. [ 1913 Webster ]

deafened

adj. rendered deaf. [ WordNet 1.5 ]

deafening

a. extremely loud; so loud as to cause deafness; as, a disco with rock music played at a deafening volume. [ PJC ]

deafening

n. The act or process of rendering impervious to sound, as a floor or wall; also, the material with which the spaces are filled in this process; pugging; sound insulation. [ 1913 Webster ]

Deafly

a. Lonely; solitary. [ Prov. Eng. ] Halliwell. [ 1913 Webster ]

Deafly

adv. Without sense of sounds; obscurely. [ 1913 Webster ]


CC-CEDICT CN-EN Dictionary
[lóng, ㄌㄨㄥˊ, / ] deaf #18,357 [Add to Longdo]
震耳欲聋[zhèn ěr yù lóng, ㄓㄣˋ ㄦˇ ㄩˋ ㄌㄨㄥˊ,     /    ] deafening #31,542 [Add to Longdo]
使耳聋[shǐ ěr lóng, ㄕˇ ㄦˇ ㄌㄨㄥˊ, 使   / 使  ] deafen [Add to Longdo]

DING DE-EN Dictionary
Taube { m, f }; Tauberdeaf person; deaf man; deaf woman [Add to Longdo]
taub { adj } | tauber | am taubstendeaf | more deaf | most deaf [Add to Longdo]
taubstumm { adj }deaf and dumb [Add to Longdo]

EDICT JP-EN Dictionary
ストレプトマイシン難聴[ストレプトマイシンなんちょう, sutoreputomaishin nanchou] (n) streptomycin deafness [Add to Longdo]
[おし;あ;おうし(ok), oshi ; a ; oushi (ok)] (n) (1) muteness; speech impairment; (2) (おし, おうし only) (sens) mute; deaf-mute [Add to Longdo]
音痴[おんち, onchi] (n, adj-no) (1) tone-deafness; amusia; having no ear for music; (adj-na) (2) tone-deaf; off-key; (suf) (3) having no sense (of something); being hopeless (when it comes to something); (P) [Add to Longdo]
金聾;鉄聾[かなつんぼ, kanatsunbo] (n) completely deaf [Add to Longdo]
空耳;そら耳[そらみみ, soramimi] (n) (1) mishearing; (2) (feigned) deafness [Add to Longdo]
指文字[ゆびもじ, yubimoji] (n) fingerspelling (in sign language for the deaf); finger alphabet [Add to Longdo]
耳の不自由[みみのふじゆう, miminofujiyuu] (n, adj-na) deafness; the deaf [Add to Longdo]
聴覚障害者[ちょうかくしょうがいしゃ, choukakushougaisha] (n) hearing-impaired person; person with hearing difficulties; deaf person [Add to Longdo]
読話[どくわ, dokuwa] (n) (See 読唇術) lip reading (esp. in context of deaf people); lipreading; speech reading; speechreading [Add to Longdo]
難聴[なんちょう, nanchou] (n, adj-no) deafness; (P) [Add to Longdo]

Time: 0.0275 seconds, cache age: 4.664 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/