deaf | (n) คนหูหนวก (พหูพจน์) |
deaf | (adj) หูหนวก, See also: ซึ่งไม่ได้ยิน, ไม่ยอมฟัง, ไม่เชื่อฟัง, Syn. obstinate, stubborn, unhearing |
deaf-mute | (n) คนหูหนวกและเป็นใบ้ |
deaf | (เดฟ) adj. หูหนวก, ไม่ยอมฟัง, ไม่เชื่อฟัง., See also: deafness n. ดูdeaf |
deaf-and-dumb | adj. หูหนวกและใบ้, Syn. deaf-mute |
deaf-mute | n. คนหูหนวกและเป็นใบ้., See also: deaf-muteness n. ดูdeaf-mute |
deafen | (เดฟ'เฟิน) vt. ทำให้หูหนวก, ทำให้งงงวยด้วยเสียงอึกทึก. |
stone-deaf | (สโทน'เดฟ) adj. หูหนวกสนิท |
deaf | (adj) หูตึง, หูหนวก, ไม่ยอมฟัง, ไม่เชื่อฟัง |
deafen | (vt) ทำให้หูตึง, ทำให้หูหนวก, ทำให้งงงวย |
deafness | (n) อาการหูหนวก, อาการหูตึง, การไม่เชื่อฟัง |
deaf mute; deaf-mute | คนหนวกใบ้ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
deaf spot | จุดหนวก [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
deaf-mute; mute, deaf | คนหนวกใบ้ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
deaf-mutism | สภาพหนวกใบ้ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
deafness, word; aphasia, acoustic; aphasia, auditory | ภาวะเสียการสื่อความเหตุศูนย์รับเสียง [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
deafness; surdity | หูหนวก [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
Deaf | คนหูหนวก [TU Subject Heading] |
Deaf Mutism | เป็นใบ้ร่วมกับหูหนวก [การแพทย์] |
Deaf women | สตรีหูหนวก [TU Subject Heading] |
Deaf-Mutism | หูหนวกเป็นใบ้แต่กำเนิด, หูหนวกและพูดไม่ได้แต่กำเนิด, หนวก-ใบ้ [การแพทย์] |
Deafness | หูหนวก [TU Subject Heading] |
Deafness | การเสื่อมการได้ยิน, หูหนวก, หูไม่ได้ยิน [การแพทย์] |
Deafness, Congenital | หูหนวกแต่กำเนิด [การแพทย์] |
Deafness, Nerve | ประสาทหูเสีย [การแพทย์] |
Deafness, Neurosensory | หูหนวกจากเส้นประสาทเสีย [การแพทย์] |
Deafness, Unilateral Nerve | หูหนวกข้างเดียว [การแพทย์] |
ใบ้ | (adj) deaf, See also: dumb, Syn. พูดไม่ได้, พิการ, Example: เด็กคนนั้นเป็นใบ้ตั้งแต่กำเนิด, Thai Definition: ไม่สามารถพูดออกมาเป็นถ้อยคำที่คนทั่วไปเข้าใจได้ |
หนวก | (adj) deaf, Syn. ตึง, ไม่ได้ยิน, Ant. ได้ยิน, Example: ผู้ป่วยที่หูตีบตันไม่ใช่ผู้ป่วยที่จะหูหนวก แต่จะมีอาการหูตึงแบบการนำเสียงเสีย |
หูดับตับไหม้ | (adv) extremely loud, See also: deafeningly loud, Example: เสียงปืนกลดังหูดับตับไหม้ ทำให้หูอื้อไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย, Thai Definition: ลักษณะที่ดังมากจนกลบเสียงอื่น |
หูหนวก | [hūnūak] (v) EN: be deaf |
หูหนวก | [hūnūak] (adj) EN: deaf ; unable to hear FR: sourd |
หูตึง | [hūteung] (adj) EN: hard of earing ; stone deaf FR: malentendant ; dur d'oreille ; dur de la feuille (fam.) ; sourdingue (fam., péj.) |
หูทวนลม | [hūthūanlom] (v) EN: turn a deaf ear to |
คนหูหนวก | [khon hūnūak] (n) EN: deaf person ; deaf FR: sourd [ m ] ; sourde [ f ] ; malentendant [ m ] ; malentendante [ f ] |
หนวก | [nūak] (adj) EN: deaf FR: sourd |
เพิกเฉย | [phoēkchoēi] (v) EN: ignore ; pay no heed ; be inattentive ; remain inactive ; be negligent ; be indifferent ; set aside ; turn a deaf ear ; sit by FR: négliger ; ignorer ; délaisser ; abandonner ; être indifférent ; ne pas prêter attention ; marquer son indifférence |
โรงเรียนสอนคนหูหนวก | [rōngrīen søn khon hūnūak] (n, exp) EN: school for the Deaf FR: école pour sourds [ f ] ; école pour malentendants [ f ] |
deaf | |
deafen | |
deafness | |
deafening | |
deafening |
deaf | |
deafen | |
deafer | |
deafens | |
deafest | |
deaf-aid | |
deafened | |
deafness | |
deaf mute | |
deaf-aids |
deaf | (n) people who have severe hearing impairments |
deaf | (adj) lacking or deprived of the sense of hearing wholly or in part, Ant. hearing |
deaf | (adj) (usually followed by `to') unwilling or refusing to pay heed, Syn. indifferent |
deaf-and-dumb | (adj) lacking the sense of hearing and the ability to speak, Syn. deaf-mute |
deafen | (v) be unbearably loud |
deafen | (v) make or render deaf, Syn. deaf |
deafen | (v) make soundproof |
deaf-mutism | (n) congenital deafness that results in inability to speak, Syn. deaf-muteness |
deafness | (n) partial or complete loss of hearing, Syn. hearing loss |
deaf person | (n) a person with a severe auditory impairment |
Deaf | a. [ OE. def, deaf, deef, AS. deáf; akin to D. doof, G. taub, Icel. daufr, Dan. döv, Sw. döf, Goth. daubs, and prob. to E. dumb (the original sense being, dull as applied to one of the senses), and perh. to Gr. Come on my right hand, for this ear is deaf. Shak. [ 1913 Webster ] O, that men's ears should be Deaf with the noise, I took my hasty flight. Dryden. [ 1913 Webster ] A deaf murmur through the squadron went. Dryden. [ 1913 Webster ] If the season be unkindly and intemperate, they [ peppers ] will catch a blast; and then the seeds will be deaf, void, light, and naught. Holland. [ 1913 Webster ] |
Deaf | v. t. To deafen. [ Obs. ] Dryden. [ 1913 Webster ] |
deaf-aid | n. an electronic device which amplifies sound and is worn to compensate for poor hearing. |
deaf-and-dumb | |
Deafen | v. t. Deafened and stunned with their promiscuous cries. Addison. [ 1913 Webster ] |
deafened | adj. rendered deaf. [ WordNet 1.5 ] |
deafening | a. extremely loud; so loud as to cause deafness; |
deafening | n. The act or process of rendering impervious to sound, as a floor or wall; also, the material with which the spaces are filled in this process; pugging; sound insulation. [ 1913 Webster ] |
Deafly | a. Lonely; solitary. [ Prov. Eng. ] Halliwell. [ 1913 Webster ] |
Deafly | adv. Without sense of sounds; obscurely. [ 1913 Webster ] |
聋 | [聋 / 聾] deaf #18,357 [Add to Longdo] |
震耳欲聋 | [震 耳 欲 聋 / 震 耳 欲 聾] deafening #31,542 [Add to Longdo] |
使耳聋 | [使 耳 聋 / 使 耳 聾] deafen [Add to Longdo] |
Taube { m, f }; Tauber | deaf person; deaf man; deaf woman [Add to Longdo] |
taub { adj } | tauber | am taubsten | deaf | more deaf | most deaf [Add to Longdo] |
taubstumm { adj } | deaf and dumb [Add to Longdo] |
ストレプトマイシン難聴 | [ストレプトマイシンなんちょう, sutoreputomaishin nanchou] (n) streptomycin deafness [Add to Longdo] |
唖 | [おし;あ;おうし(ok), oshi ; a ; oushi (ok)] (n) (1) muteness; speech impairment; (2) (おし, おうし only) (sens) mute; deaf-mute [Add to Longdo] |
音痴 | [おんち, onchi] (n, adj-no) (1) tone-deafness; amusia; having no ear for music; (adj-na) (2) tone-deaf; off-key; (suf) (3) having no sense (of something); being hopeless (when it comes to something); (P) [Add to Longdo] |
金聾;鉄聾 | [かなつんぼ, kanatsunbo] (n) completely deaf [Add to Longdo] |
空耳;そら耳 | [そらみみ, soramimi] (n) (1) mishearing; (2) (feigned) deafness [Add to Longdo] |
指文字 | [ゆびもじ, yubimoji] (n) fingerspelling (in sign language for the deaf); finger alphabet [Add to Longdo] |
耳の不自由 | [みみのふじゆう, miminofujiyuu] (n, adj-na) deafness; the deaf [Add to Longdo] |
聴覚障害者 | [ちょうかくしょうがいしゃ, choukakushougaisha] (n) hearing-impaired person; person with hearing difficulties; deaf person [Add to Longdo] |
読話 | [どくわ, dokuwa] (n) (See 読唇術) lip reading (esp. in context of deaf people); lipreading; speech reading; speechreading [Add to Longdo] |
難聴 | [なんちょう, nanchou] (n, adj-no) deafness; (P) [Add to Longdo] |