30 ผลลัพธ์ สำหรับ disquiet

หรือค้นหา: -disquiet-, *disquiet*

Hope Dictionary

disquiet	n. ความไม่สงบ, ความกังวล, ความกระสับกระส่าย.vt. ทำให้ไม่สงบ, ทำให้กังวล, ทำให้กระสับกระส่าย., See also: disquietedly adv. disquietly adv., Syn. uneasiness
disquietude	(ดิสไคว'อิทด) n. ภาวะที่ไม่สงบ

Nontri Dictionary

disquiet	(vt) ทำให้รำคาญ, ทำให้ไม่สงบ, รบกวน, ทำให้กระสับกระส่าย
disquietude	(n) ความกังวล, ความกระสับกระส่าย, ความรำคาญ, ความไม่สงบ

ตัวอย่างประโยคจาก Open Subtitles
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**

Finally, on a more disquieting note...		สุดท้ายนี้ มีหนังสือ คำเตือน Harry Potter and the Prisoner of Azkaban (2004)
Disquiet...		กังวลเหรอ Lovecraft (2014)
Your tone is disquieting.		เสียงเจ้าดูไม่ดี The Red Serpent (2010)
♪ It is so disquiet ♪ ♪ Ting ♪		# มันทำให้ไม่สงบ # # ติ้ง # Duets (2010)
Ashley mentioned that you'd received a disquieting correspondence this morning, and I'm assuming that this was accompanied by the bouquet of black roses		แอชลีย์บอกว่าคุณได้รับ จดหมายก่อกวนเมื่อเช้านี้ และผมเดาว่านี่คงมาพร้อมกับ Masquerade (2013)
I'm sorry if we've caused you any disquiet.		ผมขอโทษ ถ้าเราเป็นเหตุ ให้คุณต้องกังวล Lovecraft (2014)

CMU Pronouncing Dictionary

disquiet	/D IH0 S K W AY1 AH0 T/ /ดิ สึ คว้าย เออะ ถึ/ /dɪskwˈaɪət/
disquieting	/D IH0 S K W AY1 AH0 T IH0 NG/ /ดิ สึ คว้าย เออะ ถิ่ง/ /dɪskwˈaɪətɪŋ/

Oxford Advanced Learners Dictionary

disquiet	(vt, n) /d i1 s k w ai1 @ t/ /ดิ้ สึ คว้าย เออะ ถึ/ /dˈɪskwˈaɪət/
disquiets	(vt) /d i1 s k w ai1 @ t s/ /ดิ้ สึ คว้าย เออะ ถึ สึ/ /dˈɪskwˈaɪəts/
disquieted	(vt, vt) /d i1 s k w ai1 @ t i d/ /ดิ้ สึ คว้าย เออะ ถิ ดึ/ /dˈɪskwˈaɪətɪd/
disquieting	(vt, adj) /d i1 s k w ai1 @ t i ng/ /ดิ้ สึ คว้าย เออะ ถิ่ง/ /dˈɪskwˈaɪətɪŋ/
disquietude	(n) /d i1 s k w ai1 @ t y uu d/ /ดิ้ สึ คว้าย เออะ ถึ หยู่ ดึ/ /dˈɪskwˈaɪətjuːd/
disquietingly	(adv) /d i1 s k w ai1 @ t i ng l ii/ /ดิ้ สึ คว้าย เออะ ถิ่ง หลี่/ /dˈɪskwˈaɪətɪŋliː/

WordNet (3.0)

disquiet	(n) the trait of seeming ill at ease, Syn. uneasiness, unease
disquietingly	(adv) in a disquieting manner

Collaborative International Dictionary (GCIDE)

Disquiet	v. t. [ imp. & p. p. Disquieted; p. pr. & vb. n. Disquieting. ] To render unquiet; to deprive of peace, rest, or tranquility; to make uneasy or restless; to disturb. [ 1913 Webster ] Why art thou cast down, O my soul, and why art thou disquieted within me? Ps. xlii. 11. [ 1913 Webster ] As quiet as these disquieted times will permit. Sir W. Scott. Syn. -- To harass; disturb; vex; fret; excite; agitate. [ 1913 Webster ]
Disquiet	a. Deprived of quiet; impatient; restless; uneasy. [ R. ] Shak. [ 1913 Webster ]
Disquiet	n. Want of quiet; want of tranquility in body or mind; uneasiness; restlessness; disturbance; anxiety. Swift. [ 1913 Webster ]
Disquietal	n. The act of disquieting; a state of disquiet. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] [ It ] roars and strives 'gainst its disquietal. Dr. H. More. [ 1913 Webster ]
Disquieter	n. One who, or that which, disquiets, or makes uneasy; a disturber. [ 1913 Webster ]
Disquietful	a. Producing inquietude or uneasiness. [ R. ] Barrow. [ 1913 Webster ]
Disquietive	a. Tending to disquiet. [ R. ] [ 1913 Webster ]
Disquietly	adv. In a disquiet manner; uneasily; as, he rested disquietly that night. [ R. ] Wiseman. [ 1913 Webster ]
Disquietment	n. State of being disquieted; uneasiness; harassment. [ R. ] Hopkins. [ 1913 Webster ]
Disquietness	n. Disturbance of quiet in body or mind; restlessness; uneasiness. Hooker. [ 1913 Webster ]

Time: 0.0343 seconds, cache age: 5.648 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/