ebionite | (adj) of or relating to the Ebionites or their religion |
Ebionite | n. [ Heb. ebyonīm poor people. ] (Eccl. Hist.) One of a sect of heretics, in the first centuries of the church, whose doctrine was a mixture of Judaism and Christianity. They denied the divinity of Christ, regarding him as an inspired messenger, and rejected much of the New Testament. [ 1913 Webster ] |
Ebonite | n. (Chem.) A hard, black variety of vulcanite. It may be cut and polished, and is used for many small articles, as combs and buttons, and for insulating material in electric apparatus. [ 1913 Webster ] |
ebonite | (n) ยางแข็งมาจากการผสมยางกับกำมะถัน, Syn. vulcanite |
ebonite | (เอบ'บะไนทฺ) n.ดูvulcanite |
Ebonite | อีโบไนต์หรือยางแข็ง (hard rubber) คือ ยางที่ผ่านกระบวนการวัลคาไนเซชันโดยใช้กำมะถันในปริมาณสูง (30-50%) และให้ความร้อน ทำให้ยางมีโครงสร้างแบบร่างแห (network) และมีสมบัติแข็งมากแต่เปราะ ติดไฟง่าย ไม่เป็นพิษ ไม่ละลายในตัวทำละลายอินทรีย์ทั่วไป นิยมใช้ทำหม้อบรรจุแบตเตอรีหรือภาชนะบรรจุกรด-เบส [เทคโนโลยียาง] |
ebonite |
Ebonite | n. (Chem.) A hard, black variety of vulcanite. It may be cut and polished, and is used for many small articles, as combs and buttons, and for insulating material in electric apparatus. [ 1913 Webster ] |
エボナイト | [ebonaito] (n) ebonite [Add to Longdo] |