epigraph | (n) คำอ้างอิงในตอนต้นของหนังสือ, บท, ตอน ซึ่งมักจะเกี่ยวข้องกับแก่นของเรื่อง |
epigraph | (n) ตัวหนังสือที่แกะสลักไว้บนรูปปั้นอนุเสาวรีย์หรือสิ่งก่อสร้าง, Syn. inscription |
epigraphy | (n) การศึกษาและถอดความหมายของตัวหนังสือโบราณที่แกะสลักไว้ |
epigraphy | (n) ตัวหนังสือที่แกะสลักไว้, See also: คำอ้างอิงในตอนต้นของหนังสือ, Syn. inscription |
epigraph | n. คำจารึก, คำศิลาจารึก, คำสลัก, คำแกะสลัก, คำกล่าวนำในหน้าแรก ๆ ของหนังสือ บท หรืออื่น ๆ |
anepigraphic | (แอนเอพ' พะกราฟ' ฟิค) adj. ไร้ประวัติ, ไม่ได้ปรากฏในตำนาน., Syn. anepigraphous |
epigraph | ๑. คำจารึก๒. บุพวาทะ [วรรณกรรม ๖ มี.ค. ๒๕๔๕] |
คำจารึก | (n) epigraph, See also: inscription |
epigraphic |
epigraph | (n) a quotation at the beginning of some piece of writing |
epigraph | (n) an engraved inscription |
epigraphy | (n) the study of ancient inscriptions |
Epigraph | n. [ Gr. &unr_;, fr. &unr_;: cf. F. épigraphe. See Epigram. ] |
Epigraphical | |
Epigraphics | n. The science or study of epigraphs. [ 1913 Webster ] |
Epigraphist | n. A student of, or one versed in, epigraphy. [ 1913 Webster ] |
Epigraphy | n. The science of inscriptions; the art of engraving inscriptions or of deciphering them. [ 1913 Webster ] |
碑文 | [ひぶん, hibun] (n, adj-no) inscription; epitaph; epigraph; (P) #13,546 [Add to Longdo] |
エピグラフ | [epigurafu] (n) epigraph [Add to Longdo] |
金石 | [きんせき, kinseki] (n) (1) minerals and rocks; metal and stone utensils; (2) epigraph; (P) [Add to Longdo] |
金石学 | [きんせきがく, kinsekigaku] (n) epigraphy [Add to Longdo] |
金石文 | [きんせきぶん, kinsekibun] (n) epigraph on a stone monument; ancient inscriptions on monuments [Add to Longdo] |
石刻文 | [せっこくぶん, sekkokubun] (n) stone inscription; epigraphy [Add to Longdo] |
題言 | [だいげん, daigen] (n) prefatory words; epigraph [Add to Longdo] |
題辞 | [だいじ, daiji] (n) prefatory words; epigraph [Add to Longdo] |