| excursive | (เอคซฺเคอ'ซิฟว) adj. นอกลู่นอกทาง, ห่างประเด็น, นอกเรื่อง., See also: excursiveeness n. ดูexcursive, Syn. outgoing |
| excursive | (adj) ซึ่งท่องเที่ยวไป, ซึ่งออกนอกลู่นอกทาง, นอกเรื่อง, นอกประเด็น |
| Excursive | a. Prone to make excursions; wandering; roving; exploring; The course of excursive . . . understandings. I. Taylor. -- |