excusatory | adj. ซึ่งเป็นการขอโทษ, ซึ่งเป็นการแสดงความเสียใจ |
exculpatory | (เอคซฺคัล'พระทอรี) adj. เกี่ยวกับการพ้นจากความผิด, ซึ่งหลุดพ้นจากข้อกล่าวหา |
Excusatory | a. Making or containing excuse or apology; apologetical; |
Exculpatory | Clearing, or tending to clear, from alleged fault or guilt; excusing. “An exculpatory letter.” Johnson. [ 1913 Webster ] |
exculpatory | (เอคซฺคัล'พระทอรี) adj. เกี่ยวกับการพ้นจากความผิด, ซึ่งหลุดพ้นจากข้อกล่าวหา |
exculpatory clause | ข้อกำหนดยกเว้นความรับผิด (เมื่อกระทำโดยบริสุทธิ์ใจ) [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
exculpatory |
exculpatory | (adj) clearing of guilt or blame, Ant. inculpatory |
Exculpatory | Clearing, or tending to clear, from alleged fault or guilt; excusing. “An exculpatory letter.” Johnson. [ 1913 Webster ] |