Exprobrate | v. t. [ L. exprobratus, p. p. of exprobrare; ex out + probrum a shameful or disgraceful act. ] To charge upon with reproach; to upbraid. [ R. ] Sir T. Browne. [ 1913 Webster ] |
Expropriate | v. t. [ L. ex out, from + proprius one's own: cf. F. exproprier. ] To put out of one's possession; to surrender the ownership of; also, to deprive of possession or proprietary rights. Boyle. [ 1913 Webster ] Expropriate these [ bad landlords ] as the monks were expropriated by Act of Parliament. M. Arnold. [ 1913 Webster ] |
expropriated | adj. taken out of the possession of another and transferred to one's own use often without permission; |
expropriate | (vt) ยึด (เงิน, ทรัพย์สิน), See also: บังคับซื้อ, เวนคืน, Syn. confiscate, dispossess, seize |
expropriate | (vi) ยึด (เงิน, ทรัพย์สิน), See also: บังคับซื้อ, เวนคืน, Syn. confiscate, dispossess, seize |
expropriate from | (phrv) ยึดมาจาก, See also: ริบจาก, บังคับเอามาจาก |
expropriate | (อิคซฺโพร'พริเอท) vt. ยึดเอา (โดยเฉพาะไม่ได้รับอนุญาต) , เคลื่อนย้าย, บังคับซื้อ, เวรคืน., See also: expropriable adj. expropriation n. expropriator n. |
expropriate | (vt) ริบ, ยึด, เวนคืน, บังคับเอา |
ริบ | (v) confiscate, See also: expropriate, Syn. เรียกคืน, ยึดคืน, Example: ผมมัดจำบ้านแล้วไม่มีปัญญาผ่อนส่ง เขาเลยริบค่าเขียนของผมไปเรียบร้อยแล้ว, Thai Definition: รวบเอาเสียหมดโดยพลการหรือโดยอำนาจกฎหมาย |
เวนคืน | (v) expropriate, See also: take over for use, return, restore, surrender, Example: ที่ทางแถวนี้อาจจะถูกเวนคืนในราคาที่ต่ำ, Thai Definition: บังคับให้โอนกรรมสิทธิ์คืนให้แก่รัฐ ซึ่งที่ดินหรืออสังหาริมทรัพย์อย่างอื่นของเอกชนตามเงื่อนไขที่กฎหมายบัญญัติ |
ริบ | [rip] (v) EN: confiscate ; seize ; withhold ; expropriate FR: confisquer ; saisir |
ริบที่ดิน | [rip thīdin] (v, exp) EN: expropriate land |
เวนคืน | [wēnkheūn] (v) EN: expropriate ; take over for use ; return ; restore ; surrender ; give up FR: exproprier ; reprendre |
เวนคืนที่ดิน | [wēnkheūn thīdin] (v, exp) EN: expropriate a piece of land |
ยึด | [yeut] (v) EN: distrain (upon) ; hold ; hold back ; control ; seize ; grap ; capture ; confiscate ; keep ; retain ; expropriate ; sequester ; sequestrate ; impound FR: saisir ; s'emparer ; confisquer ; attraper |
expropriate | |
expropriated |
expropriate | |
expropriated | |
expropriates |
expropriate | (v) deprive of possessions |
Expropriate | v. t. [ L. ex out, from + proprius one's own: cf. F. exproprier. ] To put out of one's possession; to surrender the ownership of; also, to deprive of possession or proprietary rights. Boyle. [ 1913 Webster ] Expropriate these [ bad landlords ] as the monks were expropriated by Act of Parliament. M. Arnold. [ 1913 Webster ] |
expropriated | adj. taken out of the possession of another and transferred to one's own use often without permission; |
征用 | [征 用] expropriate; commandeer #16,356 [Add to Longdo] |