fainting; faint | ๑. หน้ามืด, เป็นลม๒. หมดสติชั่วคราว [ มีความหมายเหมือนกับ swoon; syncope ] [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
Fainting | เป็นลม, การเป็นลม [การแพทย์] |
fainting | She was on verge of fainting. |
หน้ามืด | [nāmeūt] (v, exp) EN: being fainting ; be giddy FR: avoir la tête qui tourne ; se sentir mal ; être pris de vertige |
fainting |
fainting |
Fainting | n. Syncope, or loss of consciousness owing to a sudden arrest of the blood supply to the brain, the face becoming pallid, the respiration feeble, and the heat's beat weak. [ 1913 Webster ]
|
血晕 | [血 晕 / 血 暈] fainting for loss of blood (esp. after childbirth) #189,913 [Add to Longdo] |
头昏脑闷 | [头 昏 脑 闷 / 頭 昏 腦 悶] fainting and giddy; one's head spins [Add to Longdo] |
卒倒;率倒;卆倒(iK) | [そっとう, sottou] (n, vs) fainting; swooning [Add to Longdo] |
悶絶 | [もんぜつ, monzetsu] (n, vs) fainting in agony [Add to Longdo] |