28 ผลลัพธ์ สำหรับ ferric
หรือค้นหา: -ferric-, *ferric*

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
ferric(adj) ซึ่งประกอบด้วยธาตุเหล็ก, See also: ซึ่งมาจากธาตุเหล็ก

Hope Dictionary
ferric(เฟอ'ริค) adj. ซึ่งประกอบด้วยธาตุเหล็ก (3วาเลนซี่)
ferric oxide(เฟอร์ริกออกไซด์) หมายถึง สารแม่เหล็กที่ใช้เคลือบจานบันทึก (disk) ก็ดี แถบบันทึก (tape) ก็ดี ทำให้สามารถบันทึกข้อมูลลงไปเก็บไว้ได้

ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน
ferricreteเฟร์ริครีต [ธรณีวิทยา๑๔ ม.ค. ๒๕๔๖]

คลังศัพท์ไทย (สวทช.)
Ferricเฟอร์ริค [การแพทย์]
Ferric Ammonium Sulfateสารละลายเฟอริกแอมโมเนี่ยมซัลเฟต [การแพทย์]
Ferric Chlorideสารละลายเฟอริกคลอไรด์ [การแพทย์]
Ferric Chloride Testการทดสอบด้วยเฟอริคคลอไรด์ [การแพทย์]
Ferric Hydroxamateสีเฟอริกไฮดรอกซาเมท, เฟอร์ริก-ไฮดรอกซาเมต [การแพทย์]
Ferric Hydroxideเฟอริกไฮดรอกไซด์ [การแพทย์]
Ferric Ionsเฟอริกอิออน, เฟอร์ริกไอออน [การแพทย์]
Ferric oxideเหล็กออกไซด์ [TU Subject Heading]
Ferric Oxide, Hydratedไฮเดรทเตทเฟอร์ริกออกไซด์ [การแพทย์]
Ferric Oxide-Phosphate Micellesเฟอร์ริตินเป็นสารประกอบของเหล็กเฟอร์ริก [การแพทย์]

CMU Pronouncing Dictionary
ferrick
 /F EH1 R IH0 K/
/แฟ้ หริ ขึ/
/fˈerɪk/

WordNet (3.0)
ferric(adj) of or relating to or containing iron, Syn. ferrous
ferric oxide(n) a red oxide of iron
ferricyanic acid(n) a brown unstable acid formed from ferricyanide
ferricyanide(n) salt of ferricyanic acid obtained by oxidation of a ferrocyanide

Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Ferric

a. [ L. ferrum iron: cf. F. ferrique. See Ferrous. ] Pertaining to, derived from, or containing iron. Specifically (Chem.), denoting those compounds in which iron has a higher valence than in the ferrous compounds; as, ferric oxide; ferric acid. [ 1913 Webster ]


Ferric acid (Chem.), an acid, H2FeO4, which is not known in the free state, but forms definite salts, analogous to the chromates and sulphates. --
Ferric oxide (Chem.), sesquioxide of iron, Fe2O3; hematite. See Hematite.
[ 1913 Webster ]

Ferricyanate

n. [ Ferri- + cyanate. ] (Chem.) A salt of ferricyanic acid; a ferricyanide. [ 1913 Webster ]

Ferricyanic

a. [ Ferri- + cyanic. ] (Chem.) Pertaining to, or derived from, a ferricyanide. [ 1913 Webster ]


Ferricyanic acid (Chem.), a brown crystalline substance, H6(CN)12Fe2, obtained from potassium ferricyanide, and regarded as the type of the ferricyanides; -- called also hydro-ferricyanic acid, hydrogen ferricyanide, etc.
[ 1913 Webster ]

Ferricyanide

n. [ Ferri- + cyanide. ] (Chem.) One of a complex series of double cyanides of ferric iron and some other base. [ 1913 Webster ]


Potassium ferricyanide (Chem.), red prussiate of potash; a dark, red, crystalline salt, K6(CN)12Fe2, consisting of the double cyanide of potassium and ferric iron. From it is derived the ferrous ferricyanate, Turnbull's blue.
[ 1913 Webster ]


CC-CEDICT CN-EN Dictionary
三氯化铁[sān lǜ huà tiě, ㄙㄢ ㄌㄩˋ ㄏㄨㄚˋ ㄊㄧㄝˇ,     /    ] ferric chloride FeCl3 [Add to Longdo]

DING DE-EN Dictionary
Eisenoxid { n }; Eisenoxyd { n } [ chem. ] | Eisenoxide { pl } | hoher Gehalt an Eisenoxidferric oxide | ferric oxides | high iron [Add to Longdo]

EDICT JP-EN Dictionary
フェリシアン化カリウム[フェリシアンかカリウム, ferishian ka kariumu] (n) potassium ferricyanide (C6FeK3N6) [Add to Longdo]
ヘキサシアノ鉄酸カリウム[ヘキサシアノてつさんカリウム, hekisashiano tetsusan kariumu] (n) (1) (obsc) (See フェロシアン化カリウム) potassium ferrocyanide; (2) (See フェリシアン化カリウム) potassium ferricyanide [Add to Longdo]
鉄塩[てつえん, tetsuen] (n) iron salt; ferric salt [Add to Longdo]

Time: 0.0329 seconds, cache age: 0.208 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/