19 ผลลัพธ์ สำหรับ impute
/อิม ผึ ยู้ ถึ/     /IH2 M P Y UW1 T/     /ˌɪmpjˈuːt/
ฝึกออกเสียง
หรือค้นหา: -impute-, *impute*
Possible hiragana form: いんぷて

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
impute(vt) ใส่ความ, See also: กล่าวหา, Syn. accuse
impute to(phrv) ตำหนิ, See also: กล่าวหา, Syn. attribute to

Hope Dictionary
impute(อิมพิวท'ฺ) vt. กล่าวหา, ใส่ความ, ใส่ร้าย, ให้ร้าย, Syn. reckon, count, ascribe

Nontri Dictionary
impute(vt) กล่าวหา, ใส่ร้าย, คิดว่าเป็นของ, ใส่ความ

ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน
impute๑. ใส่ความ (ก. อาญา)๒. ยกขึ้นอ้างให้รับผิด (ก. แพ่ง) [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
imputed negligenceความประมาทเลินเล่อที่ยกขึ้นอ้างให้รับผิด [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]

ตัวอย่างประโยคจาก Open Subtitles
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
Look, I will not impute the genetic anomaly with the acts of a vengeful deity. ดูนะ, ฉันจะไม่โทษ ความผิดปกติทางพันธุกรรม ด้วยท่าทางของบาทหลวง ที่เต็มไปด้วยความคั่งแค้นหรอก Sin (2013)

CMU Pronouncing Dictionary
impute
 /IH2 M P Y UW1 T/
/อิม ผึ ยู้ ถึ/
/ˌɪmpjˈuːt/
imputed
 /IH2 M P Y UW1 T IH0 D/
/อิม ผึ ยู้ ถิ ดึ/
/ˌɪmpjˈuːtɪd/

Oxford Advanced Learners Dictionary
impute
 (vt) /i1 m p y uu1 t/ /อิ้ม ผึ ยู้ ถึ/ /ˈɪmpjˈuːt/
imputed
 (vt, vt) /i1 m p y uu1 t i d/ /อิ้ม ผึ ยู้ ถิ ดึ/ /ˈɪmpjˈuːtɪd/
imputes
 (vt) /i1 m p y uu1 t s/ /อิ้ม ผึ ยู้ ถึ สึ/ /ˈɪmpjˈuːts/

WordNet (3.0)
impute(v) attribute or credit to, Syn. attribute, assign, ascribe
impute(v) attribute (responsibility or fault) to a cause or source

Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Impute

v. t. [ imp. & p. p. Imputed; p. pr. & vb. n. Imputing. ] [ F. imputer, L. imputare to bring into the reckoning, charge, impute; pref. im- in + putare to reckon, think. See Putative. ] [ 1913 Webster ]

1. To charge; to ascribe; to attribute; to set to the account of; to charge to one as the author, responsible originator, or possessor; -- generally in a bad sense. [ 1913 Webster ]

Nor you, ye proud, impute to these the fault,
If memory o'er their tomb no trophies raise. Gray. [ 1913 Webster ]

One vice of a darker shade was imputed to him -- envy. Macaulay. [ 1913 Webster ]

2. (Theol.) To adjudge as one's own (the sin or righteousness) of another; as, the righteousness of Christ is imputed to us. [ 1913 Webster ]

It was imputed to him for righteousness. Rom. iv. 22. [ 1913 Webster ]

They merit
Imputed shall absolve them who renounce
Their own, both righteous and unrighteous deeds. Milton. [ 1913 Webster ]

3. To take account of; to consider; to regard. [ R. ] [ 1913 Webster ]

If we impute this last humiliation as the cause of his death. Gibbon.

Syn. -- To ascribe; attribute; charge; reckon; consider; imply; insinuate; refer. See Ascribe. [ 1913 Webster ]

Imputer

n. One who imputes. [ 1913 Webster ]


EDICT JP-EN Dictionary
帰属価格[きぞくかかく, kizokukakaku] (n) imputed price [Add to Longdo]
帰属収入[きぞくしゅうにゅう, kizokushuunyuu] (n) (See 帰属所得) imputed income [Add to Longdo]
帰属所得[きぞくしょとく, kizokushotoku] (n) (See 帰属収入) imputed income [Add to Longdo]

Time: 0.0218 seconds, cache age: 4.159 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/