inaudible | (adj) ซึ่งไม่ได้ยิน, See also: ที่ไม่ดังพอจะได้ยิน, Syn. unheard, Ant. audible, heard |
inaudible | (อินออ' ดะเบิล) adj. ไม่ได้ยิน., See also: inaudibility, inaudibleness n. inaudibly adv. |
inaudible | (adj) ฟังไม่ได้, ไม่ได้ยิน |
เงียบสงัด | [ngīep sa-ngat] (v) EN: be quiet ; be silent ; be soundless ; be noiseless ; be inaudible |
เงียบสงัด | [ngīep sa-ngat] (adj) EN: quiet ; silent ; soundless ; noiseless ; inaudible ; hushed |
อ้อมแอ้ม | [øm-aēm] (adv) EN: mumblingly ; indistinctly ; hesitantly ; inaudibly FR: indistinctement ; inaudiblement |
inaudible |
inaudible |
inaudible | (adj) impossible to hear; imperceptible by the ear, Syn. unhearable, Ant. audible |
Inaudible | a. [ L. inaudibilis; pref. in- not + audire to hear: cf. F. unaudible. See In- not, and Audible. ] Not audible; incapable of being heard; silent. -- |