intercommunicate | (vi) ติดต่อสื่อสารกัน, See also: แลกเปลี่ยนข่าวสารกัน, พูดคุยกัน |
intercommunicate | (อินเทอคะมิว'นิเคท) vi. เชื่อมสัมพันธ์กัน, ติดต่อกัน. vi. แลกเปลี่ยนข่าวสารกัน, แลกเปลี่ยนซึ่งกันและกัน., See also: intercommunicability, intercommunicable adj. intercommunication n. intercommunicative adj. intercommunicator n. |
intercommunicate | (vi) สื่อสารถึงกัน, ติดต่อถึงกัน, เชื่อมถึงกัน |
intercommunicate | (vt) สื่อสารถึงกัน, แลกเปลี่ยนข่าวสาร, แลกเปลี่ยนซึ่งกัน |
intercommunicate | |
intercommunicated | |
intercommunicates |
intercommunicate | (v) be interconnected, afford passage |
Intercommunicate | v. t. To communicate mutually; to interchange. Holland. [ 1913 Webster ] |
Intercommunicate | v. i. To communicate mutually; to hold mutual communication. [ 1913 Webster ] |
交わし合う;交し合う | [かわしあう, kawashiau] (v5u) to intercommunicate; to exchange (messages, vows, etc.) [Add to Longdo] |