latch | (n) กลอน, See also: สายยู, สลักประตู, สลักกุญแจ |
latch | (vt) ใส่กลอน, See also: ลั่นกุญแจ, ลงกลอน, Syn. fasten, secure, bolt, hook, close |
latch | (vi) ใส่กลอน, See also: ส่วนกุญแจ, ลงกลอน |
latch on | (phrv) เข้าสิ่งที่พูด (โดยเฉพาะเรื่องที่ตลก), Syn. catch on |
latchkey | (n) กุญแจที่ใช้ล็อกประตู (โดยเฉพาะด้านนอก), See also: ลูกกุญแจสายยู |
latchkey | (adj) เกี่ยวกับเด็กที่อยู่ภายในบ้านโดยไม่มีคนดูแลหลังเลิกเรียน |
latch onto | (phrv) ยึดไว้แน่น, See also: จับไว้แน่น |
latch | (แลทชฺ) { latched, latching, latches } n. กลอน, สายยู, สลัก, สลักประตู, กลอนหน้าต่าง, สลักกุญแจ. vt. ลงกลอน, ใส่สลัก, ลั่นกุญแจ. -Phr. (latch onto ได้รับ เข้าใจ ยึดไว้) |
latchet | (แลช'ชิท) n. สายเชือกผูกรองเท้า |
latchkey | (แลช'คี) n. กุญแจปิดเปิด, สลักประตูหรือหน้าต่าง, ลูกกุญแจสายยู |
latchstring | (แลช'สทริง) n. เชือกสอดรูประตูเพื่อดึงสลักชื้นจากภายนอก |
unlatch | (อันแลทชฺ') vt., vi. ดึงกลอนออก, ไม่ได้ใส่กลอน, Syn. unfasten, become unlatched |
กลอน | (n) bolt, See also: latch, Syn. สลัก, ดาล, Example: คนกรุงเทพฯ กลัวคนมาร้ายกันนักกำชับกำชาให้ดูแลปิดประตูลงกลอนให้ดี, Count Unit: ตัว, Thai Definition: ไม้ขัดประตูหน้าต่าง, เครื่องสลักประตูหน้าต่าง |
ดาล | (n) latch, See also: bolt, bar, Syn. สลักประตู, กลอน, สลัก, Example: เธอลั่นดาลประตูไม่ยอมให้ใครเข้าไป, Count Unit: ตัว, อัน, Thai Definition: กลอนประตูที่ทำด้วยไม้สำหรับขัดบานประตู |
Latch | v. t. [ Cf. F. lécher to lick (of German origin). Cf. Lick. ] To smear; to anoint. [ Obs. ] Shak. [ 1913 Webster ] |
Latch | n. [ OE. lacche, fr. lacchen to seize, As. læccan. ] 1. That which fastens or holds; a lace; a snare. [ Obs. ] Rom. of R. [ 1913 Webster ] 2. A movable piece which holds anything in place by entering a notch or cavity; specifically, the catch which holds a door or gate when closed, though it be not bolted. [ 1913 Webster ] 3. (Naut.) A latching. [ 1913 Webster ] 4. A crossbow. [ Obs. ] Wright. [ 1913 Webster ] |
Latch | v. t. [ imp. & p. p. Latched p. pr. & vb. n. Latching. ] [ OE. lacchen. See Latch. n. ] 1. To catch so as to hold. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] Those that remained threw darts at our men, and latching our darts, sent them again at us. Golding. [ 1913 Webster ] 2. To catch or fasten by means of a latch. [ 1913 Webster ] The door was only latched. Locke. [ 1913 Webster ] |
latched | adj. secured by means of a latch against opening. Syn. -- fastened. [ WordNet 1.5 +PJC ] |
Latchet | n. [ OE. lachet, from an OF. dialect form of F. lacet plaited string, lace dim. of lacs. See Lace. ] The string that fastens a shoe; a shoestring. [ 1913 Webster ] |
Latching | n. (Naut.) A loop or eye formed on the head rope of a bonnet, by which it is attached to the foot of a sail; -- called also latch and lasket. [ Usually in pl. ] [ 1913 Webster ] |
Latchkey | n. A key used to raise, or throw back, the latch of a door, esp. a night latch. [ 1913 Webster ] |
latchkey child | n. A child who frequently spends part of the day at home without adult supervision, especially a school child who returns home before the parent(s) return from work. Called also door-key child. [ PJC ] |
Latchstring | n. A string for raising the latch of a door by a person outside. It is fastened to the latch and passed through a hole above it in the door. [ 1913 Webster ] To find the latchstring out, to meet with hospitality; to be welcome. (Intrusion is prevented by drawing in the latchstring.) [ Colloq. U.S. ] [ 1913 Webster ]
|