misfeasance | (n) การกระผิด, Syn. injustice |
misfeasance | (มิชฟี`ชันซฺ) n, การกระทำผิดกฎหมาย, See also: misfeasor n |
misfeasance | การกระทำที่ไม่ถูกต้อง [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
misfeasance | การกระทำที่ไม่ถูกต้อง, การกระทำที่ไม่สมควร [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
misfeasance | (n) doing a proper act in a wrongful or injurious manner |
Misfeasance | n. [ OF. pref. mes- wrong (L. minus less) + faisance doing, fr. faire to do, L. facere. Cf. Malfeasance. ] (Law) A trespass; a wrong arising from an overt act; the improper doing of an act which a person might lawfully do. Bouvier. Wharton. [ 1913 Webster ] |