monosyllabic | (adj) ซึ่งมีพยางค์เดียว (ทางภาษาศาสตร์) |
monosyllabically | (adv) อย่างมีเพียงพยางค์เดียว |
monosyllabic | (มอนนะซิแลบ'บิค) adj. ซึ่งมีหนึ่งพยางค์, ซึ่งมีศัพท์ที่มีพยางค์เดียว |
monosyllabic | (adj) มีพยางค์เดียว, คำเดียว |
ซึ่งมีพยางค์เดียว | [seung mī phayāng dīo] (adj) EN: monosyllabic FR: monosyllabique |
monosyllabic |
monosyllabic | (adj) having or characterized by or consisting of one syllable |
monosyllabically | (adv) in a monosyllabic manner |
Monosyllabic | a. [ Cf. F. monosyllabique. ] Being a monosyllable, or composed of monosyllables; |
单音词 | [单 音 词 / 單 音 詞] monosyllabic word #121,196 [Add to Longdo] |
单音节 | [单 音 节 / 單 音 節] monosyllabic; a monosyllable [Add to Longdo] |
単音節 | [たんおんせつ, tan'onsetsu] (adj-no) monosyllabic [Add to Longdo] |