Non-feasance | n. [ Pref. non- + OF. faisance a doing, fr. faire to do. ] (Law) An omission or neglect to do something, esp. that which ought to have been done. Cf. Malfeasance. [ 1913 Webster ] |
nonfeasance | (n) การเพิกเฉย (ทางกฎหมาย), See also: การละเลย, การละเว้นไม่ยอมปฏิบัติตาม, ความล้มเหลว, Syn. failure, lack, omission |
nonfeasance | การละเว้น [ประกันภัย ๒ มี.ค. ๒๕๔๕] |
nonfeasance | การละเว้นไม่ปฏิบัติ, การละเลยไม่กระทำตามกฎหมาย [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
nonfeasance | (n) a failure to act when under an obligation to do so; a refusal (without sufficient excuse) to do that which it is your legal duty to do |