objectivity | (n) การไม่เอาเรื่องส่วนตัวเข้ามาเกี่ยวข้อง, Syn. impartiality, detachment, Ant. prejudice, partiality |
objectivity | (ออบเจคทิฟ'วิที) n. การยึดถือวัตถุภาวะวิสัย, ข้อเท็จจริงภายนอก, ความเป็นรูปธรรม |
objectivity | ปรวิสัย [วรรณกรรม ๖ มี.ค. ๒๕๔๕] |
Objectivity | ความเป็นกลาง (ทัศนคติ) [TU Subject Heading] |
objectivity |
objectivity |
objectivity | (n) judgment based on observable phenomena and uninfluenced by emotions or personal prejudices, Syn. objectiveness |
Objectivity | n. [ Cf. F. objectivité. ] The state, quality, or relation of being objective; character of the object or of the objective. [ 1913 Webster ] The calm, the cheerfulness, the disinterested objectivity have disappeared [ in the life of the Greeks ]. M. Arnold. [ 1913 Webster ] |
客観性 | [きゃっかんせい, kyakkansei] (n) objectivity [Add to Longdo] |
両忘 | [りょうぼう;りょうもう, ryoubou ; ryoumou] (n) (obsc) { Buddh } detachment from dichotomies; detachment from objectivity and subjectivity [Add to Longdo] |