overleap | (โอ'เวอะลีพ) vt. กระโดดข้าม, ทำเลยเถิด, เมินเฉย, เพิกเฉย, กระโดดไกลกว่า |
overleap | (vt) กระโดดข้าม, ทำเลยเถิด, เพิกเฉย |
overleap | |
overleaps | |
overleapt | |
overleaped | |
overleaping |
overleap | (v) defeat (oneself) by going too far |
Overleap | v. t. [ AS. oferhleápan. See Over, and Leap. ] To leap over or across; hence, to omit; to ignore. “Let me o'erleap that custom.” Shak. [ 1913 Webster ] |
跳び過ぎる | [とびすぎる, tobisugiru] (v1) to overjump; to overleap [Add to Longdo] |