patriciate | (n) ตำแหน่งของขุนนางในสมัยโรมันโบราณ, Syn. nobility, gentry |
patriciate | (พะทริช'ชิเอท) n. ระดับวงศ์ตระกูลขุนนางหรือผู้ดี, พวกคนชั้นสูง |
Patriciate | n. The patrician class; the aristocracy; also, the office of patriarch. Milman. [ 1913 Webster ] |