pigment | (n) สีย้อม, Syn. paint, dye, orpiment |
pigment | (vt) ย้อมสี, Syn. dye |
pigmentation | (n) การย้อมสี, Syn. color, complexion |
pigment | (พิก'เมินทฺ) n. รงควัตถุ, สีย้อม vt. ย้อมสี, ใส่สี., See also: pigmentary adj. |
pigment | (n) สี, สีย้อม, รงควัตถุ |
pigment | ๑. สารสี๒. ยาป้ายผิว [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
pigment | สารสี [พฤกษศาสตร์ ๑๘ ก.พ. ๒๕๔๕] |
pigment | สารสี [ศิลปะ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
pigmentary retinopathy | จอตาเสื่อมมีสารสี [ มีความหมายเหมือนกับ retinitis pigmentosa; primary degeneration of retina ] [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
pigmentation | การมีสารสีจับ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
pigmented | -มีสารสีจับ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
pigmentolysis | การละลายสารสี [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
Pigment | สารให้สีที่ไม่ละลายในยาง เติมลงไปในยางที่ไม่มีผงเขม่าดำเพื่อทำให้ผลิตภัณฑ์ยางที่ได้มีสีสันตามความ ต้องการของผู้ผลิต แบ่งเป็น 2 กลุ่ม คือ ผงสีอินทรีย์และผงสีอนินทรีย์ [เทคโนโลยียาง] |
pigment | สี, สารสี, สารมีสีที่ทำให้วัตถุอื่นมีสีได้ ไม่ละลายในตัวทำละลาย แต่สามารถแขวนลอยอยู่ได้ ใช้ทำสีเคลือบผิว ผงสีแต่ละชนิดมีสมบัติเฉพาะตัวในการดูดกลืนและสะท้อนแสงสี จึงทำให้เห็นเป็นสีต่าง ๆ ได้ ในเซลล์พืชหรือสัตว์จะพบสารสีได้ เช่น พบที่คลอโรฟิลล์ เป็นสารสีเขียวซึ่งท [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
pigment cell | เซลล์สารสี, เซลล์ที่มีสารสีอยู่ภายใน เป็นเซลล์ที่ทำให้เกิดสีในส่วนต่าง ๆ ของสิ่งมีชีวิต เช่น สีที่ผิวหนังของสัตว์ทั่ว ๆ ไป [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
Pigments | สารสี [TU Subject Heading] |
เม็ดสี | [metsī] (n) EN: pigment FR: pigment [ m ] |
พรรณ | [phan] (n) EN: colour ; complexion FR: teint [ m ] ; pigment [ m ] |
สี | [sī] (n) EN: colour ; color (Am.) ; complexion ; hue ; tone ; tint ; pigment FR: couleur [ f ] ; teinte [ f ] |
สีย้อม | [sī yøm] (n) EN: dye ; colorant ; dyestuff ; pigment ; stain; tincture FR: colorant [ m ] ; teinture [ f ] |
pigment | |
pigments | |
pigmented | |
pigmentation |
pigment | |
pigments | |
pigmentation | |
pigmentations |
pigment | (n) dry coloring material (especially a powder to be mixed with a liquid to produce paint, etc.) |
pigment | (n) any substance whose presence in plant or animal tissues produces a characteristic color |
pigment | (v) acquire pigment; become colored or imbued |
pigment | (v) color or dye with a pigment |
pigmentation | (n) the deposition of pigment in animals or plants or human beings |
pigmentation | (n) coloration of living tissues by pigment, Ant. depigmentation |
Pigment | n. [ L. pigmentum, fr. the root of pingere to paint: cf. F. pigment. See Paint, and cf. Pimento, Orpiment. ]
|
Pigmentary |
|
Pigmentation | n. (Physiol.) A deposition, esp. an excessive deposition, of coloring matter; |
Pigmented | a. Colored; specifically (Biol.), filled or imbued with pigment; |
Pigmentous | a. Pigmental. [ 1913 Webster ] |
色素 | [色 素] pigment #10,970 [Add to Longdo] |
Pigment { n } | Pigmente { pl } | pigment | pigments [Add to Longdo] |
Pigmentierung { f } | pigmentation [Add to Longdo] |
pigmentiert | pigmented [Add to Longdo] |
朱 | [しゅ, shu] (n) (1) cinnabar; vermillion; red; slightly-orange red; (2) red pigment (and ink made from same); (3) red text (as used to correct documents) #4,142 [Add to Longdo] |
色素 | [しきそ, shikiso] (n, adj-no) pigment; coloring; colouring; (P) #16,485 [Add to Longdo] |
クロムグリーン | [kuromuguri-n] (n) chrome green (pigment made of chromium oxide, Cr2O3) [Add to Longdo] |
ピグメント | [pigumento] (n) pigment [Add to Longdo] |
レーキ | [re-ki] (n) (1) rake; (2) lake (insoluble pigment) [Add to Longdo] |
鉛粉 | [なまりふん, namarifun] (n) white powder (lead carbonate) used in the past as face pigment and used in paint more recently [Add to Longdo] |
岩絵の具;岩絵具 | [いわえのぐ, iwaenogu] (n) natural mineral pigments [Add to Longdo] |
顔料 | [がんりょう, ganryou] (n) pigment; colorant [Add to Longdo] |
血色素 | [けっしきそ, kesshikiso] (n) blood pigment (e.g. haemoglobin) [Add to Longdo] |
胡粉 | [ごふん, gofun] (n) artists' chalk; white pigment; powdered calcium carbonate [Add to Longdo] |