pistil | (n) เกสรตัวเมีย |
pistillate | (adj) ซึ่งมีเกสรตัวเมีย, See also: ซึ่งมีเกสรตัวเมียแต่ไม่มีเกสรตัวผู้ |
pistil | (พิส'ทิล) n. เกสรตัวเมีย, Syn. gynoecium |
pistil | (n) เกสรตัวเมีย |
pistillate | (adj) มีเกสรตัวเมีย |
pistil | เกสรเพศเมีย [พฤกษศาสตร์ ๑๘ ก.พ. ๒๕๔๕] |
pistillate | มีเกสรเพศเมีย [พฤกษศาสตร์ ๑๘ ก.พ. ๒๕๔๕] |
pistillate flower; carpellated flower | ดอกเพศเมีย [พฤกษศาสตร์ ๑๘ ก.พ. ๒๕๔๕] |
pistillode | เกสรเพศเมียเป็นหมัน [พฤกษศาสตร์ ๑๘ ก.พ. ๒๕๔๕] |
pistil | เกสรเพศเมีย, อวัยวะสืบพันธุ์เพศเมียของพืชดอก ประกอบด้วยยอดเกสรตัวเมีย คอเกสรตัวเมียและรังไข่ ซึ่งมีความสำคัญต่อการสืบพันธุ์ของพืชดอก [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
เกสรตัวเมีย | [kēsøn tūamīa] (n, exp) EN: pistil FR: pistil [ m ] |
pistil | |
pistilli |
pistil | |
pistils |
pistil | (n) the female ovule-bearing part of a flower composed of ovary and style and stigma |
pistillate | (adj) having gynoecia, or pistils, the ovule-bearing organ of a seed plant |
pistillode | (n) a sterile vestigial pistil remaining in a staminate flower |
Pistil | |
Pistil | n. [ L. pistillum, pistillus, a pestle: cf. F. pistil. See Pestle. ] (Bot.) The seed-bearing organ of a flower. It consists of an ovary, containing the ovules or rudimentary seeds, and a stigma, which is commonly raised on an elongated portion called a style. When composed of one carpel a pistil is simple; when composed of several, it is compound. See Illust. of Flower, and Ovary. [ 1913 Webster ] |
Pistillaceous | a. (Bot.) Growing on, or having nature of, the pistil; of or pertaining to a pistil. Barton. [ 1913 Webster ] |
Pistillate | a. (Bot.) Having a pistil or pistils; -- usually said of flowers having pistils but no stamens. [ 1913 Webster ] |
Pistillation | n. [ L. pistillum a pestle. ] The act of pounding or breaking in a mortar; pestillation. [ Obs. ] Sir T. Browne. [ 1913 Webster ] |
Pistillidium | ‖n.; |
Pistilliferous | a. [ Pistil + -ferous: cf. F. pistillifère. ] (Bot.) Pistillate. [ 1913 Webster ] |
Pistillody | n. [ Pistil + Gr. |
雌蕊 | [雌 蕊] pistil #106,929 [Add to Longdo] |
Pistill { n }; Blütenstempel { m } [ bot. ] | pistill [Add to Longdo] |
コソ花;クッソ花;苦蘇花 | [コソか(コソ花);クッソか(クッソ花;苦蘇花), koso ka ( koso hana ); kusso ka ( kusso hana ; ku so hana )] (n) (obsc) (See 苦蘇) kousso (vermifuge made from pistillate brayera flowers); kosso; cusso; koso [Add to Longdo] |
花蕊 | [かずい, kazui] (n) center of a flower (centre); pistils and stamens [Add to Longdo] |
花心 | [はなごころ, hanagokoro] (n) (See 花蕊) center of a flower (centre); pistils and stamens [Add to Longdo] |
雌しべ;雌蕊;雌蘂;雌蕋 | [めしべ;しずい(雌蕊;雌蘂;雌蕋), meshibe ; shizui ( meshibe ; meshibe ; meshibe )] (n) pistil [Add to Longdo] |
蕊;蘂 | [ずい, zui] (n) (1) (See 雌しべ・めしべ) pistil (of a flower); (2) (See 雄しべ・おしべ) stamen [Add to Longdo] |
柱頭 | [ちゅうとう, chuutou] (n, adj-no) (1) capital of column; (2) stigma (the top of the pistil in plants) [Add to Longdo] |