| preterit | (เพรท'เทอริท) n., adj. อดีตกาล, ที่แล้วมา, Syn. past |
| preterite | (เพรท'เทอริท) n., adj. อดีตกาล, ที่แล้วมา, Syn. past |
| preternatural | (พรีเทอแนช'เชอเริล) adj. ผิดปกติ, ผิดธรรมดา, ผิดธรรมชาติ, วิเศษ, กาย-สิทธิ, มหัศจรรย์., See also: preternaturalism, preternaturality, preternaluralism n., Syn. exceptional |
| interpreter | ตัวแปลภาษาเป็นโปรแกรมตัวแปลที่อ่านคำสั่งในโปรแกรมทีละคำสั่ง (ไม่รอจนจบโปรแกรมเหมือนตัวแปลอื่น) แปลเป็นภาษาเครื่อง (machine language) แล้วปฏิบัติตามคำสั่งนั้นเลย เช่น ตัวแปลที่ใช้แปลโปรแกรมภาษาเบสิก (BASIC) การเรียนวิธีเขียนโปรแกรมคอมพิวเตอร์ที่ใช้ตัวแปลประเภทนี้ ผู้เรียนจะรู้สึกว่าง่ายและทันใจ เพราะพอใส่คำสั่งเข้าไป เครื่องก็จะรายงานได้ทันทีว่า คำสั่งนั้นถูกหรือผิด ถ้าสั่งให้ทำอะไร ก็จะทำให้เลย ข้อเสียของตัวแปลประเภทนี้ ก็คือ คอมพิวเตอร์จะไม่เก็บคำแปลไว้ หากจะต้องย้อนกลับไปทำคำสั่งนั้นอีก ก็จะต้องแปลใหม่อีกทุกครั้ง ดู compiler ประกอบ |
| บำรุงบำเรอ | [bamrung-bamroē] (v, exp) EN: pander to ; indulge FR: se prêter aux exigences de ; se plier à |
| ชุ่ย | [chui] (adv) EN: carelessly; sloppily ; heedlessly ; slovenly FR: sans soin ; sans prêter attention |
| ฟัง | [fang] (v) EN: listen to ; hear ; hark FR: écouter ; auditionner ; prêter l'oreille |
| ให้กู้ | [hai kū] (v) EN: loan ; lend FR: prêter avec intérêt |
| ให้ยืม | [hai yeūm] (v, exp) EN: lend FR: prêter |
| ให้...ยืม | [hai ... yeūm] (v, exp) FR: prêter à ... |
| จงระวัง | [jong rawang] (v, exp) EN: beware of FR: prendre garde ; prêter attention |
| ล่าม | [lām] (n) EN: interpreter ; commentator ; translator FR: interprète [ m ] |
| นักแปล | [nakplaē] (n, exp) EN: translator ; interpreter FR: traducteur [ m ] ; interprète [ m ] |
| เพิกเฉย | [phoēkchoēi] (v) EN: ignore ; pay no heed ; be inattentive ; remain inactive ; be negligent ; be indifferent ; set aside ; turn a deaf ear ; sit by FR: négliger ; ignorer ; délaisser ; abandonner ; être indifférent ; ne pas prêter attention ; marquer son indifférence |
| Preter- | [ L. praeter past, beyond, originally a compar. of prae before. See For, prep. ] A prefix signifying past, by, beyond, more than; as, preter- mission, a permitting to go by; preternatural, beyond or more than is natural. [ Written also præter. ] [ 1913 Webster ] |
| Preterhuman | a. [ Pref. preter- + human. ] More than human. [ 1913 Webster ] |
| Preterient | a. [ L. praeteriens, p. pr. See Preterit. ] Passed through; antecedent; previous; as, preterient states. [ R. ] [ 1913 Webster ] |
| Preterimperfect | a. & n. [ Pref. preter- + imperfect. ] (Gram.) Old name of the tense also called imperfect. [ 1913 Webster ] |
| Preterist | n. [ Pref. preter- + -ist. ] 1. One whose chief interest is in the past; one who regards the past with most pleasure or favor. [ 1913 Webster ] 2. (Theol.) One who believes the prophecies of the Apocalypse to have been already fulfilled. Farrar. [ 1913 Webster ] |
| Preterit | n. (Gram.) The preterit; also, a word in the preterit tense. [ 1913 Webster ] |
| Preterit | a. [ L. praeteritus, p. p. of praeterire to go or pass by; praeter beyond, by + ire to go: cf. F. prétérit. See Issue. ] [ Written also preterite and præterite. ] 1. (Gram.) Past; -- applied to a tense which expresses an action or state as past. [ 1913 Webster ] 2. Belonging wholly to the past; passed by. [ R. ] [ 1913 Webster ] Things and persons as thoroughly preterite as Romulus or Numa. Lowell. [ 1913 Webster ] |
| Preterite | a. & n. Same as Preterit. [ 1913 Webster ] |
| Preteriteness | n. Same as Preteritness. [ 1913 Webster ] |
| Preterition | n. [ L. praeteritio: cf. F. prétérition. ] 1. The act of passing, or going past; the state of being past. Bp. Hall. [ 1913 Webster ] 2. (Rhet.) A figure by which, in pretending to pass over anything, a summary mention of it is made; as, “I will not say, he is valiant, he is learned, he is just.” Called also paraleipsis. [ 1913 Webster ] 3. (Law) The omission by a testator of some one of his heirs who is entitled to a portion. Bouvier. [ 1913 Webster ] |
