| proverbial | (adj) ที่เกี่ยวกับสุภาษิต |
| proverbial | (adj) เป็นที่เลื่องลือ, See also: เป็นที่รู้จักกันทั่วไป, ซึ่งเลื่องลือ, ซึ่งขึ้นชื่อ |
| proverbial | (พระเวอ'เบียล) adj. เกี่ยวกับสุภาษิต, เป็นคำพังเพย, ซึ่งขึ้นชื่อ, ซึ่งเลื่องลือ. |
| proverbial | (adj) เป็นสุภาษิต, ซึ่งขึ้นชื่อ, เป็นที่เลื่องลือ |
| proverbial |
| proverbial | |
| proverbially |
| proverbial | (adj) of or relating to or resembling or expressed in a proverb |
| proverbial | (adj) widely known and spoken of |
| proverbially | (adv) in the manner of something that has become a byword |
| Proverbial | a. [ L. proverbialis: cf. F. proverbial. ] In case of excesses, I take the German proverbial cure, by a hair of the same beast, to be the worst. Sir W. Temple. [ 1913 Webster ] |
| Proverbialism | n. A proverbial phrase. [ 1913 Webster ] |
| Proverbialist | n. One who makes much use of proverbs in speech or writing; one who composes, collects, or studies proverbs. [ 1913 Webster ] |
| Proverbialize | v. t. & i. [ Cf. F. proverbialiser. ] To turn into a proverb; to speak in proverbs. [ 1913 Webster ] |
| Proverbially | adv. In a proverbial manner; by way of proverb; hence, commonly; universally; |
| 言い古す;言古す | [いいふるす, iifurusu] (v5s) to say repeatedly; to say proverbially [Add to Longdo] |
