| pumice | (n) หินภูเขาไฟ, See also: หินลาวา, Syn. lava |
| pumice | (พัม'มิส) n. แก้วหินภูเขาไฟที่มีลักษณะเป็นพรุนคล้ายฟองน้ำ ใช้เป็นเครื่องขัด. vt. ขัดด้วยแก้วหินดังกล่าว., See also: pumiceous adj. |
| pumice | หินพัมมิซ [ทันตแพทยศาสตร์๑๓ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| pumice | หินพัมมิซ [ธรณีวิทยา๑๔ ม.ค. ๒๕๔๖] |
| Pumice | ภูไมซ์ [TU Subject Heading] |
| pumice | หินพัมมิช, หินอัคนีชนิดหนึ่ง มีลักษณะเป็นรูพรุนเนื่องจากมีฟองแก๊สเล็ก ๆ แทรกอยู่มากภายในเนื้อก่อนที่จะแข็งตัว มีน้ำหนักเบา ลอยน้ำได้ ใช้ขัดถูภาชนะได้ดี [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
| pumice |
| pumice | |
| pumice-stone | |
| pumice-stones |
| pumice | (n) a light glass formed on the surface of some lavas; used as an abrasive, Syn. pumice stone |
| pumice | (v) rub with pumice, in order to clean or to smoothen |
| Pumice | n. [ L. pumex, pumicis, prob. akin to spuma foam: cf. AS. pumic-stān. Cf. Pounce a powder, Spume. ] (Min.) A very light porous volcanic scoria, usually of a gray color, the pores of which are capillary and parallel, giving it a fibrous structure. It is supposed to be produced by the disengagement of watery vapor without liquid or plastic lava. It is much used, esp. in the form of powder, for smoothing and polishing. Called also |
| Pumiced | a. (Far.) Affected with a kind of chronic laminitis in which there is a growth of soft spongy horn between the coffin bone and the hoof wall. The disease is called pumiced foot, or pumice foot. [ 1913 Webster ] |
| Pumiceous | a. [ L. pumiceus. ] Of or pertaining to pumice; resembling pumice. [ 1913 Webster ] |
| Pumice stone | Same as Pumice. [ 1913 Webster ] |
| Bimsstein { m }; Bims { n } | Bimssteine { pl } | pumice | pumices [Add to Longdo] |
| パミス;パマス | [pamisu ; pamasu] (n) pumice [Add to Longdo] |
| パミストン;パミストーン;バミストン | [pamisuton ; pamisuto-n ; bamisuton] (n) pumice stone [Add to Longdo] |
| 軽石 | [かるいし, karuishi] (n) pumice stone [Add to Longdo] |
| 白砂 | [はくしゃ;はくさ;しらすな, hakusha ; hakusa ; shirasuna] (n) (uk) shirasu (white pumiceous soil of southern Kyushu) [Add to Longdo] |
