Pursuable | a. Capable of being, or fit to be, pursued, followed, or prosecuted. Sherwood. [ 1913 Webster ] |
Pursuance | n. [ See Pursuant. ] Sermons are not like curious inquiries after new nothings, but pursuances of old truths. Jer. Taylor. [ 1913 Webster ]
|
pursuance | (n) การทำให้ลุล่วงตามที่ต้องการ, Syn. presecution, pursuit, perseverance |
pursuance | (เพอซู'เอินซฺ) n. การติดตาม, การไล่ตาม, การดำเนินการ, การเจริญรอย |
pursuance | (n) การเจริญรอยตาม, การติดตาม, การตามหา |
pursuance | การดำเนินตาม, การติดตาม [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
pursuance | |
pursuances |
pursuance | (n) the continuance of something begun with a view to its completion, Syn. prosecution |
Pursuance | n. [ See Pursuant. ] Sermons are not like curious inquiries after new nothings, but pursuances of old truths. Jer. Taylor. [ 1913 Webster ]
|
Verfolgung { f } | Verfolgungen { pl } | pursuance | pursuances [Add to Longdo] |