regicide | (n) ผู้ลอบปลงพระชนม์, See also: การลอบปลงพระชนม์ |
regicide | (n) การปลงพระชนม์ (กษัตริย์), Syn. parricide, tyrannicide |
regicide | (n) ผู้ปลงพระชนม์ (กษัตริย์) |
regicide | (เรจ'จิไซดฺ) n. การปลงพระชนม์กษัตริย์, ผู้ปลงพระชนม์กษัตริย์, See also: regicidal adj. |
regicide | (n) ผู้ลอบปลงพระชนม์, การลอบปลงพระชนม์ |
regicide | การปลงพระชนม์พระมหากษัตริย์ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
regicide | |
regicides |
regicide | (n) someone who commits regicide; the killer of a king |
regicide | (n) the act of killing a king |
Regicide | n. [ F. régicide; L. rex, regis, a king + caedere to kill. Cf. Homicide. ] |