reprove | (vt) ตำหนิ, See also: ดุด่า, ว่ากล่าว, Syn. blame, curse, rebuke |
reprove for | (phrv) ด่าว่ารุนแรง, See also: ประณาม, Syn. tell off |
reprove | (รีพรูฟว') vt., vi. กล่าวคำตำหนิ, ตำหนิ, ติเตียน, กล่าวหา, ต่อว่า, ดุ, ประณาม, แสดงความไม่เห็นด้วย, See also: reprover n., Syn. censure, Ant. praise |
reprove | (vt) ตำหนิ, ติเตียน, กล่าวหา, ต่อว่า, ประณาม |
ว่ากล่าว | (v) reprove, See also: rebuke, reprimand, censure, admonish, condemn, reproach, scold, Syn. ติเตียน, ติ, ว่าขาน, Ant. ชมเชย, Example: เด็กพวกนี้ถูกพ่อแม่ว่ากล่าวเป็นประจำเพราะมีปัญหาเรื่องความประพฤติ, Thai Definition: พูดให้เห็นข้อบกพร่อง |
สวด | (v) reprove, See also: reprimand, rebuke, berate, censure, blame, condemn, scold, Syn. ดุด่า, ว่ากล่าว, Ant. ชมเชย, Example: ผมถูกเพื่อนสวดเพราะมาช้า, Notes: (ปาก) |
reprove | |
reproved | |
reproves |
Reprove | v. t. When he is come, he will reprove the world of sin, and of righteousness, and of judgment. John xvi. 9. [ 1913 Webster ] Reprove my allegation, if you can. Shak. [ 1913 Webster ] What if thy son [ 1913 Webster ] Prove disobedient, and, reproved, retort, He neither reproved the ordinance of John, neither plainly condemned the fastings of the other men. Udall. [ 1913 Webster ] |
Reprover | n. One who, or that which, reproves. [ 1913 Webster ] |
こら | [kora] (conj, int) (1) interjection meant to scold or reprove someone; hey!; (2) interjection to call out to someone; hey! [Add to Longdo] |
詰責 | [きっせき, kisseki] (n, vs) (obsc) reproach; reprove; reprimand [Add to Longdo] |
叱られる | [しかられる, shikarareru] (v1) to be scolded; to be reproved [Add to Longdo] |
窘める | [たしなめる, tashinameru] (v1, vt) (uk) to chide; to rebuke; to reprove [Add to Longdo] |