sibilant | (adj) เกี่ยวกับเสียงเสียดแทรก |
sibilant | (n) พยัญชนะเสียงเสียดแทรก |
sibilant | (ซิบ'บะเลินทฺ) adj., n. (พยัญชนะ) (เกี่ยวกับ) เสียงที่ออกตามไรฟัน (เช่นเสียง "S") |
sibilant | -เสียงแหลม, -เสียงหวีดหวือ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
sibilant sound; sibilant | เสียงเสียดแทรกอุสุม [สัทศาสตร์ ๘ มี.ค. ๒๕๔๕] |
sibilant; sibilant sound | เสียงเสียดแทรกอุสุม [สัทศาสตร์ ๘ มี.ค. ๒๕๔๕] |
sibilant | |
sibilants |
sibilant | (n) a consonant characterized by a hissing sound (like s or sh), Syn. sibilant consonant |
Sibilant | a. [ L. sibilans, -antis, p. pr. of sibilare to hiss: cf. F. sibilant. ] Making a hissing sound; uttered with a hissing sound; hissing; |
Zischlaut { m } | Zischlaute { pl } | sibilant | sibilants [Add to Longdo] |
歯音 | [しおん, shion] (n, adj-no) dental sound; dental consonant; dental; sibilant [Add to Longdo] |