sibilate | (vt) เปล่งเสียงเสียดแทรก |
sibilate | (ซิบ'บะเลท) vi., vt. เปล่งเสียงผ่านไรฟัน, เปล่งเสียงซิด., See also: sibilation n. sibilator n. |
assibilate | (อะซิบ' บิเลท) vt. ออกเสียงตามไรฟัน. - assibilation n. |
sibilate | (vi) ออกเสียงซื้ด |
sibilate | (v) pronounce with an initial sibilant |
sibilate | (v) utter a sibilant |
Sibilate | v. t. & i. To pronounce with a hissing sound, like that of the letter |