strangler | (n) ผู้ที่ฆ่าโดยการบีบคอ, Syn. garroter |
strangler | (สแทรง'เกลอะ) n. ผู้รัดคอ, ผู้เค้นคอ, ผู้บีบคอจนหายใจไม่ออก, ช่องอุดอากาศ |
strangler flap; choke flap | ลิ้นโช้ก [ยานยนต์ ๑๒ มี.ค. ๒๕๔๕] |
strangler; choke | โช้ก [ยานยนต์ ๑๒ มี.ค. ๒๕๔๕] |
strangler |
strangler | (n) an epiphytic vine or tree whose aerial roots extend down the trunk of a supporting tree and coalesce around it eventually strangling the tree, Syn. strangler tree |
Strangler | n. One who, or that which, strangles. “The very strangler of their amity.” Shak. [ 1913 Webster ] |
Würger { m } | Würger { pl } | strangler | stranglers [Add to Longdo] |