ulcerate | (vi) เกิดแผลเปื่อย |
ulcerate | (vt) ทำให้เกิดแผลเปื่อย, Syn. fester |
ulcerate | (อัล'ซะเรท) vi. เกิดแผลเปื่อย, กลายเป็นแผลเปื่อย. vt. ทำให้เกิดแผลเปื่อย., See also: ulceration n. |
ulcerate | (vi) เป็นแผล, มีแผล |
ulcerate | เกิดแผลเปื่อย [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
ulcerate | |
ulcerated | |
ulcerates |
ulcerate | (v) undergo ulceration |
ulcerate | (v) affect with an ulcer |
Ulcerate | v. i. |
Ulcerate | v. t. To affect with, or as with, an ulcer or ulcers. Harvey. [ 1913 Webster ] |
Ulcerated | a. Affected with, or as with, an ulcer or ulcers; |
腐爛 | [ふらん, furan] (n, vs) ulcerate; decompose [Add to Longdo] |