12 ผลลัพธ์ สำหรับ affiance
หรือค้นหา: -affiance-, *affiance*

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
affiance(n) การสัญญา, Syn. betrothal
affiance(vt) สัญญาว่าจะแต่งงาน, Syn. betroth, pledge

Hope Dictionary
affiance(อะไฟ' เอินซฺ) vt., n. สัญญา, รับหมั้น, หมั้น, การหมั้น, ความเชื่อถือ, ศรัทธา, ความไว้วางใจ, Syn. betroth, faith

Nontri Dictionary
affiance(n) คำมั่น, คำสัญญา, การหมั้น
affiance(vt) สัญญา, หมั้น
affianced(adj) ซึ่งรับหมั้นไว้, ซึ่งหมั้นหมายกันไว้

Oxford Advanced Learners Dictionary
affiance
 (vt) /@1 f ai1 @ n s/ /เออะ ฟ้าย เอิ่น สึ/ /əfˈaɪəns/
affianced
 (vt, vt) /@1 f ai1 @ n s t/ /เออะ ฟ้าย เอิ่น สึ ถึ/ /əfˈaɪənst/
affiances
 (vt) /@1 f ai1 @ n s i z/ /เออะ ฟ้าย เอิ่น สิ สึ/ /əfˈaɪənsɪz/

Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Affiance

n. [ OE. afiaunce trust, confidence, OF. afiance, fr. afier to trust, fr. LL. affidare to trust; ad + fidare to trust, fr. L. fides faith. See Faith, and cf. Affidavit, Affy, Confidence. ] 1. Plighted faith; marriage contract or promise. [ archaic ] [ 1913 Webster ]

2. Trust; reliance; faith; confidence. [ archaic ] [ 1913 Webster ]

Such feelings promptly yielded to his habitual affiance in the divine love. Sir J. Stephen. [ 1913 Webster ]

Lancelot, my Lancelot, thou in whom I have
Most joy and most affiance. Tennyson. [ 1913 Webster ]

affiance

v. t. [ imp. & p. p. affianced p. pr. & vb. n. affiancing ] [ Cf. OF. afiancier, fr. afiance. ] 1. To betroth; to pledge one's faith to for marriage, or solemnly promise (one's self or another) in marriage. [ 1913 Webster ]

To me, sad maid, he was affianced. Spenser. [ 1913 Webster ]

2. To assure by promise. [ Obs. ] Pope. [ 1913 Webster ]

Affiancer

n. One who makes a contract of marriage between two persons. [ 1913 Webster ]


Time: 0.0509 seconds, cache age: 0.221 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/