64 ผลลัพธ์ สำหรับ afflict
/เออะ ฟลิ ขึ ถึ/     /AH0 F L IH1 K T/     /əflˈɪkt/
ฝึกออกเสียง
หรือค้นหา: -afflict-, *afflict*

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
afflict(vt) ทำให้เจ็บป่วย, See also: ทำให้เจ็บปวด, ทำให้เดือดร้อน, ทำให้รำคาญ, ทำให้ทรมาน, Syn. distress
affliction(n) ความเจ็บปวดรวดร้าว, See also: ความทุกข์, Syn. suffering, pain
affliction(n) โรคภัยไข้เจ็บ
afflictive(adj) ที่เป็นเหตุให้เจ็บปวดหรือเศร้าหมอง
afflict with(phrv) ทุกข์ทรมานด้วย, See also: ทนทุกข์อยู่กับ

Hope Dictionary
afflict(อะฟลิคทฺ') vt. ทำให้เจ็บปวด, ลำบาก, เสียใจ รำคาญหรือทรมาน, ถ่อมตัว -affliction n., -afflictive adj., Syn. trouble, plague

Nontri Dictionary
afflict(vt) ทำให้เดือดร้อน, ทำให้ลำบาก, ทำให้เสียใจ, ทำให้ทรมาน
affliction(n) ความเดือดร้อน, ความลำบาก, ความเสียใจ, ความทุกข์, โรคภัย

ตัวอย่างประโยคจาก Open Subtitles
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
There is a tragic disease that afflicts the men... of his village in Austria. มันเป็นโรคที่น่าเศร้า ที่เป็นเฉพาะในผู้ชาย ในหมู่บ้านเขาในออสเตรีย Junior (1994)
Unfortunately, I have just received notice... that Mr. Pope has been afflicted by an illness... and unfortunately cannot be with us today. โชคไม่ดีนัก ผมเพิ่งได้รับจดหมายว่า... ได้ล้มป่วยลงอย่างกะทันหัน... ทำให้ไม่สามารถมาแสดงในวันนี้ได้ The Red Violin (1998)
Why do not the good people afflicted มาที่นี่ทำไม มันดูไม่ดีเลย Sex Is Zero (2002)
I feel myself called on, not only by our relationship, but by my situation as a clergyman, to condole with you all on the grievous affliction you are now suffering under. ผมรู้สึกด้วยตนเองว่าควรจะมา ไม่ใช่เพียงเพราะ พวกเรามีความสัมพันธ์กันแต่เพราะสถานะความเป็นพระของผม ที่จะต้องแสดงความเสียใจต่อพวกคุณทุกคนในเรื่อง ผลกระทบที่น่าสลดใจที่พวกคุณกำลังทุกข์โศกกันอยู่ Episode #1.5 (1995)
I'm not afflicted with false modesty, when I say I play poorly... ิดิฉันไม่ได้แกล้งนะคะ เมื่อฉันพูดว่าเล่นไม่เก่ง... Pride & Prejudice (2005)
Their affliction is nothing more than a disease, a corruption of healthy cellular activity. ความผิดปกติทางร่างกายเป็นเพียงโรคชนิดหนึ่ง ความด่างพร้อยของเซลล์ที่ทำงานโดยสมบูรณ์ X-Men: The Last Stand (2006)
and their passing away was part of affliction, and their going forth from us utter destruction. ตายด้วยโรคภัยไข้เจ็บ และมันคือสิ่งที่พวกเขากล่าวไว้ Fido (2006)
The scourge of sickness afflicts us at whim. The scourge of sickness afflicts us at whim. Apocalypto (2006)
Multiple-personality disorder is a terrible affliction, but we're gonna get you well again. โรคหลายบุคลิก เป็นการเจ็บป่วยที่รุนแรง แต่เราจะทำให้คุณหายดีอีกครั้ง Chapter Five 'Fight or Flight' (2007)
It's an affliction that prevents people from seeing what is right in front of them. ความทรมาณที่กันไม่ให้คนเรา มองเห็นถึงสิ่งที่อยู่ตรงหน้าตัวเอง In Buddy's Eyes (2008)
Years ago I worked with lab animals, and--and some of them were afflicted, but were saved. หลายปีก่อนผมทำงาน กับสัตว์ในห้องทดลอง บางตัวมันก็.. เกิดเจ็บป่วยแต่รักษาได้ Pilot (2008)
the test tube human afflicted with rapid aging. มนุษย์ทดลองเป็นโรคเกี่ยวกับอายุที่รวดเร็ว The Same Old Story (2008)

ตัวอย่างประโยคจาก Tanaka JP-EN Corpus
afflictI will be afflicted that I do not know men.
afflictThe entire crew was afflicted with food poisoning.

NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)
ความเจ็บปวดรวดร้าว(n) affliction, See also: agony, anxiety, distress, suffering, Syn. ความเจ็บช้ำน้ำใจ, ความปวดร้าวใจ, Ant. ความสุข, ความยินดี, ความปลื้มปิติ, Example: อดีตสำหรับบางคนอาจเป็นทั้งความเจ็บปวดรวดร้าวหรือเป็นความสุขสมหวัง, Thai Definition: ความทุกข์ทรมานอย่างยิ่งทางร่างกายหรือจิตใจ

Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)
ความเจ็บปวดรวดร้าว[khwām jeppūat rūat rāo] (n, exp) EN: affliction ; agony ; anxiety ; distress ; suffering  FR: souffrance [ f ]
โรค[rōk] (n) EN: disease ; sickness ; illness ; disorder ; ailment ; malady ; affliction ; disorder ; infirmity  FR: maladie [ f ] ; mal [ m ] ; affection [ f ] ; syndrome [ m ] ; infirmité [ f ]
ทรกรรม[thørakam] (v) EN: hardship ; torture ; torment ; suffering ; trouble ; affliction

CMU Pronouncing Dictionary
afflict
 /AH0 F L IH1 K T/
/เออะ ฟลิ ขึ ถึ/
/əflˈɪkt/
afflicts
 /AH0 F L IH1 K T S/
/เออะ ฟลิ ขึ ถึ สึ/
/əflˈɪkts/
afflicted
 /AH0 F L IH1 K T IH0 D/
/เออะ ฟลิ ขึ ถิ ดึ/
/əflˈɪktɪd/
afflicting
 /AH0 F L IH1 K T IH0 NG/
/เออะ ฟลิ ขึ ถิ่ง/
/əflˈɪktɪŋ/
affliction
 /AH0 F L IH1 K SH AH0 N/
/เออะ ฟลิ ขึ เฉิ่น/
/əflˈɪkʃən/
afflictions
 /AH0 F L IH1 K SH AH0 N Z/
/เออะ ฟลิ ขึ เฉิ่น สึ/
/əflˈɪkʃənz/

Oxford Advanced Learners Dictionary
afflict
 (vt) /@1 f l i1 k t/ /เออะ ฟลิ ขึ ถึ/ /əflˈɪkt/
afflicts
 (vt) /@1 f l i1 k t s/ /เออะ ฟลิ ขึ ถึ สึ/ /əflˈɪkts/
afflicted
 (vt, vt) /@1 f l i1 k t i d/ /เออะ ฟลิ ขึ ถิ ดึ/ /əflˈɪktɪd/
afflicting
 (vt) /@1 f l i1 k t i ng/ /เออะ ฟลิ ขึ ถิ่ง/ /əflˈɪktɪŋ/
affliction
 (n) /@1 f l i1 k sh @ n/ /เออะ ฟลิ ขึ เฉิ่น/ /əflˈɪkʃən/
afflictions
 (n) /@1 f l i1 k sh @ n z/ /เออะ ฟลิ ขึ เฉิ่น สึ/ /əflˈɪkʃənz/

WordNet (3.0)
afflict(v) cause great unhappiness for; distress
afflict(v) cause physical pain or suffering in, Syn. smite
affliction(n) a state of great suffering and distress due to adversity
affliction(n) a condition of suffering or distress due to ill health
affliction(n) a cause of great suffering and distress
afflictive(adj) causing misery or pain or distress, Syn. painful, sore

Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Afflict

p. p. & a. [ L. afflictus, p. p. ] Afflicted. [ Obs. ] Becon. [ 1913 Webster ]

Afflict

v. t. [ imp. & p. p. Afflicted; p. pr. & vb. n. Afflicting. ] [ L. afflictus, p. p. of affigere to cast down, deject; ad + fligere to strike: cf. OF. aflit, afflict, p. p. Cf. Flagellate. ] 1. To strike or cast down; to overthrow. [ Obs. ] “Reassembling our afflicted powers.” Milton. [ 1913 Webster ]

2. To inflict some great injury or hurt upon, causing continued pain or mental distress; to trouble grievously; to torment. [ 1913 Webster ]

They did set over them taskmasters to afflict them with their burdens. Exod. i. 11. [ 1913 Webster ]

That which was the worst now least afflicts me. Milton. [ 1913 Webster ]

3. To make low or humble. [ Obs. ] Spenser. [ 1913 Webster ]

Men are apt to prefer a prosperous error before an afflicted truth. Jer. Taylor. [ 1913 Webster ]

Syn. -- To trouble; grieve; pain; distress; harass; torment; wound; hurt. [ 1913 Webster ]

Afflictedness

n. The state of being afflicted; affliction. [ Obs. ] Bp. Hall. [ 1913 Webster ]

Afflicter

n. One who afflicts. [ 1913 Webster ]

Afflicting

a. Grievously painful; distressing; afflictive; as, an afflicting event. -- Af*flict"ing*ly, adv. [1913 Webster]

Affliction

n. [ F. affliction, L. afflictio, fr. affligere. ] 1. The cause of continued pain of body or mind, as sickness, losses, etc.; an instance of grievous distress; a pain or grief. [ 1913 Webster ]

To repay that money will be a biting affliction. Shak. [ 1913 Webster ]

2. The state of being afflicted; a state of pain, distress, or grief. [ 1913 Webster ]

Some virtues are seen only in affliction. Addison. [ 1913 Webster ]

Syn. -- Calamity; sorrow; distress; grief; pain; adversity; misery; wretchedness; misfortune; trouble; hardship. -- Affliction, Sorrow, Grief, Distress. Affliction and sorrow are terms of wide and general application; grief and distress have reference to particular cases. Affliction is the stronger term. The suffering lies deeper in the soul, and usually arises from some powerful cause, such as the loss of what is most dear -- friends, health, etc. We do not speak of mere sickness or pain as “an affliction, ” though one who suffers from either is said to be afflicted; but deprivations of every kind, such as deafness, blindness, loss of limbs, etc., are called afflictions, showing that term applies particularly to prolonged sources of suffering. Sorrow and grief are much alike in meaning, but grief is the stronger term of the two, usually denoting poignant mental suffering for some definite cause, as, grief for the death of a dear friend; sorrow is more reflective, and is tinged with regret, as, the misconduct of a child is looked upon with sorrow. Grief is often violent and demonstrative; sorrow deep and brooding. Distress implies extreme suffering, either bodily or mental. In its higher stages, it denotes pain of a restless, agitating kind, and almost always supposes some struggle of mind or body. Affliction is allayed, grief subsides, sorrow is soothed, distress is mitigated. [ 1913 Webster ]

Afflictionless

a. Free from affliction. [ 1913 Webster ]

Afflictive

a. [ Cf. F. afflictif. ] Giving pain; causing continued or repeated pain or grief; distressing. “Jove's afflictive hand.” Pope. [ 1913 Webster ]

Spreads slow disease, and darts afflictive pain. Prior. [ 1913 Webster ]

Afflictively

adv. In an afflictive manner. [ 1913 Webster ]


CC-CEDICT CN-EN Dictionary
患处[huàn chù, ㄏㄨㄢˋ ㄔㄨˋ,   /  ] afflicted part #30,149 [Add to Longdo]

EDICT JP-EN Dictionary
苦悩[くのう, kunou] (n, vs) suffering; distress; affliction; anguish; agony; trouble; (P) #14,786 [Add to Longdo]
[ちり, chiri] (n) (1) { Buddh } defilement; impurity; affliction; (2) object (perceived with the mind or the senses); (3) one billionth #16,966 [Add to Longdo]
メンヘル;メンヘラ[menheru ; menhera] (n) (1) (col) (sens) (abbr) (See メンタルヘルス) mental health; (2) mental illnesses; people afflicted by mental illness [Add to Longdo]
患難[かんなん, kannan] (n) affliction [Add to Longdo]
苦渋[くじゅう, kujuu] (n, vs, adj-no) bitterness; mortification; difficulty in understanding; distress; affliction; (P) [Add to Longdo]
疾苦[しっく, shikku] (n, vs) affliction; suffering [Add to Longdo]
出血症[しゅっけつしょう, shukketsushou] (n) bleeder's affliction [Add to Longdo]
侵す[おかす, okasu] (v5s, vt) (1) to invade; to raid; to violate (airspace, etc.); to intrude; to trespass; (2) to infringe; to encroach; (3) (See 冒す・おかす・2) to harm; to afflict; to affect; (P) [Add to Longdo]
痛める[いためる, itameru] (v1, vt) to hurt; to injure; to cause pain; to worry; to bother; to afflict; to be grieved over [Add to Longdo]
難儀[なんぎ, nangi] (adj-na, n, vs) affliction; hardship; difficulty; suffering [Add to Longdo]

Time: 0.0276 seconds, cache age: 0.396 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/